Status Pembinaan Rumah Mampu Milik Di Selangor

Tuduhan Jenice Lee tidak berasas

Tuduhan mantan Ahli Dewan Negeri Selangor kawasan Teratai Jenice Lee Ying Ha bahawa Mesyuarat-mesyuarat Agung Tahunan (MAT) cawangan-cawangan DAP di kawasan Pandan dan Ampang dilaksanakan secara tergesa-gesa dan tidak rasmi, seperti yang dilaporkan oleh sesetengah media yang dikuasai atau mempunyai hubungan rapat dengan Barisan Nasional (BN), ialah tuduhan liar dan tidak berasas.

Beliau juga menuduh bahawa terdapat ahli-ahli cawangan yang tidak menerima pemberitahu untuk menghadiri MAT pada 19 Jun 2013. Beliau juga menuduh ramai daripada mereka yang hadir ialah muka-muka baru yang belum pernah beliau jumpa sebelum ini.

Cawangan-cawangan yang dimaksudkan ialah Cawangan Tasik, Taman Putra, Pandan Jaya, Taman Muda, Pandan Perdana, Taman Cheras Hartamas, Taman Kencana, Saga dan Bukit Bermai.

Sebagai Setiausaha Organisasi DAP Selangor, adalah menjadi tanggungjawab saya untuk mengendalikan MAT untuk setiap cawangan secara adil, profesional dan saksama. Adalah amat penting juga untuk saya sebagai pemegang jawatan agar tidak terlibat dalam sebarang perbalahan peribadi sesama ahli.

Walaupun begitu, tuduhan Jenice Lee telah menjejaskan reputasi saya sebagai Setiausaha Organisasi DAP Selangor dan saya kesal dan kecewa dengan tindakan beliau ini.

Jawatankuasa Negeri Selangor telah dimaklumkan tentang pemecatan lapan orang ahli DAP daripada beberapa cawangan di kawasan Parlimen Ampang dan Pandan termasuk Jenice Lee sendiri. Memandangkan kebanyakan daripada mereka ini memegang jawatan-jawatan penting dalam cawangan sebelum dipecat, maka Jawatankuasa Negeri telah membuat keputusan agar pemberitahu mesyuarat akan diuruskan dan dihantar oleh Ibu Pejabat DAP Selangor kepada setiap ahli berbayar melalui pos biasa.

Bagi cawangan-cawangan yang tidak terjejas, Jawatankuasa Negeri memutuskan agar notis dihantar kepada Setiausaha dan Pengerusi Cawangan oleh Ibu Pejabat DAP Selangor dan kemudian pemberitahu dikeluarkan oleh Setiausaha Cawangan itu kepada ahli cawangan masing-masing, seperti yang dikehendaki dalam Perlembagaan DAP.

Selain itu, Ibu Pejabat DAP Selangor juga menghantar mesej pesanan ringkas (SMS) kepada setiap ahli berbayar yang menggunakan telefon bimbit. Kedua-dua pemberitahu dan mesej SMS dihantar tujuh hari sebelum hari mesyuarat mengikut ketetapan dalam Perlembagaan DAP.

Jawatankuasa Negeri tidak menjalankan MAT-MAT ini tergesa-gesa kerana ianya memang perlu dijalankan pada bulan Mei dan Jun setiap tahun. Jawatankuasa Negeri juga tiada masalah dengan tempat mesyuarat kerana ianya merupakan sebuah bangunan tertutup.

Jenice Lee tidak harus lupa bahawa beliau pernah menggunakan tempat yang sama untuk menjalankan MAT-MAT sebelum ini apabila beliau masih bersama DAP. Justeru itu, saya tidak nampak apa-apa masalah besar sekiranya tempat yang sama dipillih semula. Mengapa ianya menjadi masalah sekarang sedangkan dahulu tidak?

Tuduhan bahawa ramai yang hadir ialah muka-muka baru yang tidak pernah beliau jumpa sebelum ini juga ialah tuduhan liar seolah-olah terdapat ahli-ahli hantu. Ingin saya menegaskan bahawa semua yang hadir dalam MAT ialah mereka tersenarai sebagai ahli berbayar dalam cawangan tersebut. Saya dan petugas-petugas saya telah mengambil masa lebih daripada satu jam untuk mengesahkan identiti semua ahli yang hadir untuk memastikan hanya ahli-ahli sah sahaja yang berhak mengambil bahagian dalam MAT-MAT.

Terdapat juga dua cawangan, iaitu cawangan Tasik dan Taman Putra, yang tidak mencapai kuorum dan saya membuat keputusan untuk menangguhkan MAT untuk kedua-dua cawangan ini. Adakah benar saya hendak menjalankan MAT cawangan secara tergesa-gesa sedangkan saya perlu menangguhkan MAT kedua-dua cawangan ini?

Justeru itu, Jenice Lee juga tidak harus melemparkan tuduhan liar terhadap saya kerana terdapat juga cawangan yang berjaya menjalankan MAT pada 19 Jun dan meluluskan usul menyokong beliau. Lebih-lebih lagi, saya membenarkan Jenice Lee untuk terus berada di tempat kejadian walaupun beliau pada masa itu sudah bukan ahli DAP dan tiada hak untuk berada di situ.

Kesemua ini jelas menunjukkan bahawa MAT-MAT yang berlangsung pada 19 Jun dijalankan dalam suasana yang aman, profesional dan adil. Oleh itu, saya menggesa Jenice Lee untuk tidak mengeluarkan apa-apa kenyataan yang akan menjejaskan integriti saya dalam menjalankan tugas saya sebagai Setiausaha Organisasi DAP Selangor, lebih-lebih Jenice Lee memilih untuk bersuara melalui media-media yang dikuasai oleh lawan DAP. Jika Jenice Lee ikhlas untuk menyertai semula DAP, beliau harus berhenti berbuat demikian.

议长与西敏寺特议会民主

第13届国会下议院会议将于2013年6月24日正式召开。这一天将让大家见证民联与国阵在国会的第一场战役。民联国会议员一致同意提名前联邦法院法官拿督阿都卡迪苏莱曼担任第13届国会下议院议长。

据峇东埔区国会议员拿督斯里安华，此项提名是由敦拉萨镇区国会议员兼雪州大臣丹斯里卡立代表民联于本月10日呈上给国会下议院秘书。他表示，民联是依据国会下议院第4（1）条例作出上述书面通知，并已提呈至国会下议院秘书。

他的文告指出，民联坚认议长必须独立的，且并非来自任何政党，有威信以及有资格胜任议长一职的人选。国阵预料推举丹斯里班迪卡出任议长。他也是第12届国会下议院议长，曾于1986年至1988年之间担任沙巴州议会议长。在未被推举为国会下议院议长之前，他是巫统哥打马鲁都区部主席。

为了出任国会下议院议长，他当时辞去巫统哥打马鲁都区部主席一职，仅保留巫统普通党员身份。这是有必要的，因为继承英国西敏寺特议会民主传统，议长一职是需要由一名真正不受政党影响的人来担任。

尽管如此，丹斯里班迪卡的行为不足以证明其独立性的，因为在实践西敏寺特议会民主国家当中，议长甚至必须辞去所有的党职和退党。

例如英国国会下议院议长， 约翰伯考（John Bercow）。在未中选成为英国下议院议长之前，他是保守党白金汉（Buckingham）区国会议员，曾在保守党担任要职。前任议长迈克马丁（Michael John Martin）（未被推举为议长之前是来自工党的国会议员）是于2009年辞去议长一职。当时 约翰伯考获得提名成为议长候选人，并在胜选后退出保守党，担任英国国会下议院议长至今。

此事可能让马来西亚人民感到奇怪，因为当 约翰伯考在2009年被推选为议长前是一名保守党国会议员，而当时英国的执政党是工党。占大多数的工党议员却能够选出一名来自保守党，但有资格的能者担任议长，显示英国国会议员高度成熟的政治态度。

话说回来，关于丹斯里班迪卡事宜，本人质疑他的独立性乃是因为他目前仍然是巫统党员。这多多少少会影响其威信。

不仅仅是丹斯里班迪卡没退出自己的政党，马来西亚各州州议会议长也未退出各自的政党。

这表示大马的政治气候是仍被浓厚的政党元素包围。放弃党职甚至党员籍被视为不合适的，因为议长仍需要依靠政党的资源来中选成为代议士的身份。议长也必须依赖党的资源来服务选民。

但是根据西敏寺特民主议会的传统，议长的选区通常不受任何主要政党的挑战以示对议长的尊重。比方说在2010年英国大选，主要政党如工党、自民党和保守党都不派候选人挑战 约翰伯考的白金汉国席席位。这就是所谓的“连任议长”（The Speaker seeking re-election）精神。此句子亦被印刷在议长选区的选票上。一般上议长是不战而胜，但是他可能面对来自蚊子党以及独立人士的挑战。

此传统的目的是确保议长能够公平，公正以及不受任何政治的影响来执行任务。因此，民联提名联邦法院前法官拿督阿都卡迪苏莱曼担任第13届国会下议院议长，以让议长能真正公平及自由主持议会，应被视为崇高的努力实现第一世界的国会。

拿督阿都卡迪苏莱曼竞选国会下议院议会议长的胜选机率非常单薄，因为他将被预料不获得国阵议员的支持票。虽然如此，他的参选已经有助于开拓人民的眼界以及有关议长一职的重要性。

过去，拿督邓章钦在雪州议会有出色的记录。他已经给人民证明了议长一职不像以往那样被人轻视。如果议长有足够的权力，那么议会的进行，表现以及整体的议会尊严将大大的提升。议会不能沦为橡皮议会，行政单位必须在议会给予交代。

难道这对人民不是百利无一害吗？

Speaker and Westminster Parliamentary Democracy

The 13th Parliamentary sitting will take place on 24th June 2013 and we will witness the first battle between Pakatan Rakyat (PR) and Barisan Nasional (BN) – the selection of Speaker for Dewan Rakyat.

Pakatan Rakyat (PR) has agreed in consensus to name the former Federal Court judge, Datuk Abdul Kadir Sulaiman as the 13th Dewan Rakyat’s Speaker.

According to Datuk Seri Anwar Ibrahim, the nomination of Abdul Kadir was presented by Bandar Tun Razak MP-cum-Selangor Mentri Besar, Tan Sri Khalid Ibrahim on behalf PR on 10th June 2013.

He stated that the notice of the nomination letter was submitted to the Dewan Rakyat’s cleark according to Standing Orders 4(1) of the Dewan.

In a statement, he stated that PR insists that the Dewan Rakyat’s Speaker must be appointed from those who are independent, non-partisan, competent and qualified to serve.

Whereas, BN’s candidate was expected to be the 12th House of Common’s Speaker Tan Sri Pandikar Amin Mulia. He was Sabah State Assembly’s Speaker from 1986 till 1988. He was also UMNO Kota Marudu Divison Head before he was chosen to be the Speaker for Dewan Rakyat.

When he was elected to this position, the resigned from his position as UMNO Kota Marudu Division Head and only retained his position as an UMNO ordinary member.

This is seen as necessary because Westminster Parliamentary Democracy inherited from UK would require the holder of this position to be truly impartial and independent from any influence of any political party.

Even so, in actual fact what Tan Sri Pandikar Amin Mulia did was insufficient to prove his independence and impartiality. This is because in comparison to the countries that practice Westminster’s approach, those who are chosen as Speaker has to resign from their political party. For example, John Bercow, Speaker of the House of Commons in UK Parliament, also Buckingham MP for Conservative Party, has to resign from his party when he was elected to this position. When his predecessor, Michael John Martin (former Labour Party MP) tendered his resignation in 2009, John Bercow stood for the Speaker’s election and won it. He later resigned from the Conservative Party and became the Speaker of House of Commons until now.

On a side note, this could be strange to many Malaysians as John Bercow was an MP from Conservative Party and he got himself elected to be the Speaker of the House of Commons in 2009 when Labour party was the ruling government in UK then. It shows that the UK MPs choose their Speaker based on capability instead of following party line.

I now return to Tan Sri Pandikar Amin Mulia as I have mentioned that his independence has yet to be proven with clarity in that he is still an UMNO member. This, somehow affects his integrity in chairing the Dewan Rakyat’s proceedings.

Not only Tan Sri Pandikar Amin Mulia has yet to retired from his political party, in fact there has yet to be any Speaker at State Assembly level who have declared their resignations from their political parties.

This proves that the political climate in Malaysia still plagued by thick partisan element. Somehow resigning from their political parties is seen as inappropriate because the Speaker may have to rely on the party’s resources to retain his seat and serves voters in his/her constituencies.

By convention, Speaker’s constituency will not be contested by major political party out of respect for the Speaker himself/herself. For example in the 2010 UK General Election, the Labour, Liberal Democratic and Conservative party did not contest at John Bercow’s constituency (which is Buckingham) in the spirit of “The Speaker seeking re-election”.

In fact, this statement will be printed on the ballot paper for voters at the Speaker’s constituency. The Speaker often walks-over but he might face challenges from smaller parties or independent candidates.

This tradition is to ensure that the Speaker is able to carry out his duties with fairness, justice and independent from any influence from political parties. Thus, Pakatan Rakyat’s (PR) proposal to nominate former Federal Court judge Datuk Abdul Kadir Sulaiman as the Speaker of Dewan Rakyat has to be viewed as a noble effort in achieving First World Parliament where the Speaker is truly independent and impartial in chairing parliamentary proceedings.

However, Datuk Abdul Kadir’s chance of winning the this position is slim because BN’s MPs will not vote him. Though I believe that his will open the people’s minds toward the importance of this role.

Former Selangor State Assembly’s Speaker Dato’ Teng Chang Kim’s remarkable track record has proven to the people that this position must not undermined as it was before. A great Speaker will definitely uphold the dignity, role and importance of the House. The House will not be seen as a rubber stamp anymore as the Executives will have to be answerable to the House.

Isn’t this benefit the people more?

Selangor to apply term limit in appointing local councillors

About three years ago, I proposed to the Selangor state government to apply term limit concept in the appointment of councillor in local councils (read here). I believe there are many capable candidates from the local level who can hold positions as councillors. Therefore we shouldn't keep a person in this position for a term too long.

I also propose to the state government that all candidates should be screened by the State Assembly Select Committee on Local Governments (JP-PBT).

I'm glad that the first proposal will now be considered by the state government (read here, here and here)

Speaker dan Demokrasi Berparlimen ala Westminster

Sidang Dewan Rakyat ke-13 yang akan bermula bersidang pada 24 Jun 2013 nanti bakal menyaksi pertarungan pertama antara Pakatan Rakyat (PR) dan Barisan Nasional (BN).

Pakatan Rakyat (PR) sebulat suara bersetuju menamakan mantan Hakim Mahkamah Persekutuan, Datuk Abdul Kadir Sulaiman sebagai Yang Dipertua (Speaker) Dewan Rakyat bagi Parlimen Ketiga Belas.

Menurut Ahli Parlimen Permatang Pauh, Datuk Seri Anwar Ibrahim, penamaan Abdul Kadir itu telah dikemukakan atas nama Ahli Parlimen Bandar Tun Razak merangkap Menteri Besar Negeri Selangor, Tan Sri Khalid Ibrahim sebagai mewakili pendirian PR pada 10 Jun lalu.

Katanya, satu pemberitahu bersurat mengenai penamaan itu telah dikemukakan kepada Setiausaha Dewan Rakyat mengikut kehendak Peraturan-peraturan Majlis Mesyuarat Dewan Rakyat 4(1).

Beliau dalam kenyataan menyatakan, PR bertegas bahawa Yang Dipertua Dewan Rakyat mesti dilantik daripada kalangan mereka yang bebas, berkecuali tanpa parti, berwibawa dan berkelayakan untuk berkhidmat.

Manakala calon BN dijangka ialah Tan Sri Pandikar Amin Mulia, iaitu Speaker Dewan Rakyat Parlimen Ke-12. Beliau pernah menyandang jawatan Speaker untuk Dewan Undangan Negeri (DUN) Sabah pada tahun 1986 hingga 1988. Sebelum dipilih menjadi Speaker Dewan Rakyat, beliau merupakan Ketua Bahagian UMNO Kota Marudu.

Disebabkan beliau dipilih menjadi Speaker Dewan Rakyat pada tahun 2008, beliau meletakkan jawatannya sebagai Ketua Bahagian UMNO Kota Marudu dan hanya mengekalkan jawatannya sebagai ahli biasa UMNO.

Perkara ini dilihat sebagai sesuatu yang perlu kerana tradisi demokrasi berparlimen ala Westminster yang diwarisi daripada British selalu menyaksikan jawatan ini perlu dipegang oleh seorang yang betul-betul bebas daripada pengaruh parti politik.

Biarpun begitu, apa yang dilakukan oleh Tan Sri Pandikar Amin Mulia sebenarnya masih tidak mencukupi untuk membuktikan kebebasannya kerana jika ini dibandingkan dengan praktis negara-negara yang mengamalkan sistem Westminster, mereka yang dipilih menjadi Speaker sebenarnya perlu meletakkan jawatan dan berundur daripada parti politik masing-masing.

Contohnya Speaker untuk House of Commons, Parlimen British, John Bercow. Beliau sebelum ini merupakan Ahli Parlimen bagi kawasan Buckingham dan pernah memegang jawatan penting di dalam Parti Konservatif.

Apabila Speaker sebelumnya, Michael John Martin (seorang Ahli Parlimen dari Parti Buruh sebelum dipilih menjadi Speaker) meletakkan jawatannya pada tahun 2009, John Bercow bertanding sebagai calon dan menang dalam pertandingan ini. Beliau seterusnya berundur daripada Parti Konservatif dan menjadi Speaker House of Commons sehingga sekarang.

Ini mungkin aneh bagi rakyat Malaysia kerana apabila John Bercow, seorang Ahli Parlimen Parti Konservatif mula-mula dipilih menjadi Speaker pada tahun 2009, kerajaan yang memerintah pada masa itu ialah Parti Buruh. Ini menunjukkan kematangan politik yang tinggi di kalangan Ahli Parlimen British di mana mereka memilih mereka yang betul-betul layak untuk menyandang jawatan ini.

Berbalik kepada Tan Sri Pandikar Amin Mulia, sebab saya mengatakan kebebasan beliau masih belum terbukti jelas ialah beliau masih mengekalkan keahliannya dalam parti UMNO. Ini sedikit sebanyak mengugat kewibawaannya dalam mempengerusi persidangan Dewan Rakyat.

Bukan sahaja Tan Sri Pandikar Amin Mulia tidak berundur daripada parti politiknya, malahan belum ada lagi Speaker di peringkat Dewan Undangan Negeri (DUN) yang mengisytiharkan perundurannya daripada parti politiknya.

Ini menunjukkan bahawa bahawa iklim politik di Malaysia masih dibelenggu elemen kepartian yang kental. Melepaskan jawatan dan kedudukan masing-masing dalam parti politik dilihat sebagai sesuatu yang tidak wajar kerana Speaker perlu bergantung kepada sumber-sumber parti untuk mengekalkan kedudukannya sebagai wakil rakyat dan memberi perkhidmatan kepada pengundi di kawasannya.

Tradisi Westminster pula selalu memperlihatkan kawasan Speaker tidak akan dipertandingkan oleh mana-mana parti politik utama sebagai satu penghormatan kepada Speaker. Misalnya bagi kawasan John Bercow, iaitu Buckingham, dalam pilihanraya umum British pada tahun 2010, Parti Buruh, Parti Liberal Demokratik dan Parti Konservatif masing-masing tidak menghantar calon untuk bertanding di kawasan ini atas semangat “The Speaker seeking re-election”, di mana ayat ini akan dicetak dalam kertas undi untuk pengundi di kawasan yang dipertandingi Speaker. Selalunya Speaker akan menang tanpa bertanding tetapi beliau juga mungkin menghadapi cabaran daripada calon-calon parti kecil dan calon bebas.

Tradisi ini bertujuan memastikan Speaker dapat menjalankan tugasnya dengan adil, saksama dan bebas daripada mana-mana pengaruh politik. Justeru itu, cadangan Pakatan Rakyat untuk mencalonkan mantan Hakim Mahkamah Persekutuan, Datuk Abdul Kadir Sulaiman, sebagai Yang Dipertua Dewan Rakyat harus dilihat sebagai satu usaha murni ke arah mencapai Parlimen Dunia Pertama di mana Speakernya betul-betul bebas dan adil dalam mempengerusi persidangan Dewan.

Peluang Datuk Abdul Kadir Sulaiman menang dalam pertarungan jawatan Speaker Dewan Rakyat memang tipis kerana dijangkakan beliau tidak akan mendapat undi daripada Ahli-ahli Parlimen Barisan Nasional. Biarpun begitu, pencalonan beliau sudah pasti akan membuka minda rakyat terhadap kepentingan jawatan ini.

Rekod cemerlang Speaker Dewan Negeri Selangor sebelum ini, Dato’ Teng Chang Khim telah membuktikan kepada rakyat bahawa jawatan ini tidak boleh dipandang remeh seperti pada zaman dahulu lagi. Jikalau Speaker Dewan kuat, maka perjalanan, prestasi malahan martabat Dewan keseluruhannya juga akan dipertingkatkan. Dewan tidak akan dilihat sebagai rubber stamp semata-mata dan pihak Eksekutif perlu sentiasa menjawab kepada Dewan.

Bukankah ini lebih menguntungkan rakyat jelata?

Senarai nama kakitangan pemantau dan kontraktor Majlis Bandaraya Petaling Jaya bagi kerja-kerja kutipan dan pembersihan awam

Untuk mereka yang berminat untuk mengetahui siapa pegawai Majlis Bandaraya Petaling Jaya (MBPJ) yang menguruskan masalah sampah di tempat mereka, ini ialah senarai nama pegawai dan kontraktor yang berkaitan untuk setiap kawasan di MBPJ.

Bagi mereka yang mempunyai sampah kebun atau sampah pukal untuk dibuang, sila hubungi pegawai-pegawai ini untuk bantuan. Jangan buang sampah kebun atau sampah pukal di merata-rata tempat kerana kontraktor MBPJ mungkin tidak akan membersihkan mana-mana sampah yang dibuang merata-rata tempat.

Jangan buang sampah-sampah ini ke dalam tong sampah besar yang khusus untuk sampah domestik kerana ini akan menyukarkan kontraktor kerana mereka perlu mengasingkannya daripada sampah domestik. Ini kerana pihak pengurusan landfill yang khusus untuk sampah domestik berhak menolak sampah-sampah pukal dan kebun.

Lawatan Ke Seminar CPA London: Satu Pengalaman Yang Berguna Untuk Memperkasa Peranaan Dewan Negeri Selangor

I was on a-week-long working trip in London from 4th to 11th March 2012 to attend the 61st Commonwealth Parliamentary Association workshop. Thank you to the then Speaker, Dato' Teng Chang Khim for selecting me to represent Selangor State Legislative Assembly to attend the event. Also attending was former State Assemblyman for Kajang, Sdr Lee Kim Sin, who was also attending an extended workshop on Public Accounts Committee (PAC) until 15th March 2012 in his capacity as its Chairman.

Below is my report and it is supposed to be published in our journal. With the new batch of PR government, I do hope that there will be more budget to publish this journal and the report that follows below:

Saya dengan Ahli Dewan Negeri (ADN) Kajang, YB Lee Kim Sin telah dipilih untuk mewakili Dewan Negeri Selangor (DNS) untuk menghadiri seminar Persatuan Parlimen Komanwel atau Commonwealth Parliamentary Association (CPA) yang ke-61 dan bengkel CPA yang kedua di Westminster, London pada 4 hingga 15 Mac 2012.

Tajuk untuk seminar CPA ke-61 ini adalah berkenaan dengan pentadbiran dan praktis parlimen ala-Westminster sementara tajuk untuk bengkel CPA yang kedua pula mengenai tugas dan peranan yang dimainkan oleh Jawatankuasa Kira-kira Wang Awam atau Public Accounts Committee (PAC).

Seminar CPA ini bertujuan untuk memberi pendedahan seluas-luasnya kepada wakil-wakil rakyat dipilih penggal pertama dari negara-negara Komanwel yang mewarisi sistem pentadbiran demokrasi berparlimen ala-Westminster. Walaupun begitu, terdapat juga beberapa wakil rakyat daripada negara bukan Komanwel seperti Oman yang difahamkan akan menerap prinsip-prinsip Westminster dalam pentadbiran parlimen mereka.

Seminar ini berlangsung selama lima hari berturut-turut di Portcullis House, iaitu sebuah bangunan pejabat yang terletak di hadapan bangunan Parlimen United Kingdom (UK) di Westminster. Bangunan ini digunakan sebagai tempat Ahli-ahli Parlimen UK bertemu dengan rakyat dan tempat pendengaran terbuka.

Seminar ini bermula setiap hari dengan dua sessi pada sebelah pagi dan dua hingga tiga sessi pada sebelah petang di mana sessi yang ketiga biasanya ialah perbincangan secara tidak formal yang akan berlangsung di luar Portcullis House, iaitu di kediaman rasmi Perdana Menteri UK (No. 10, Downing Street, London), kediaman rasmi Setiausaha House of Commons dan juga pejabat Tuan Speaker House of Commons.

Hari pertama seminar ini bermula dengan pengenalan kepada fungsi dan proses perundangan Parlimen UK. Setiap peserta diberitahu dengan terperinci cara Parlimen UK menggubal undang-undang. Kami terpegun dengan peringkat-peringkat yang perlu dilalui oleh Parlimen UK dalam proses penggubalan ini. Kami juga difahamkan bahawa Ahli-ahli Parlimen UK mempunyai kemampuan untuk menggubal undang-undang persendirian (Private Members Bills) dengan sokongan yang begitu meluas diberi kepada para Ahli Parlimen melalui seorang lagi Setiausaha Dewan yang ditugaskan untuk membantu Ahli Parlimen bagi melaksanakan fungsi ini.

Perwakilan juga diberi penerangan tentang peranan yang dimainkan oleh seorang Ahli Parlimen di UK dan peranan yang dimainkan oleh pembangkang. Kami difahamkan setiap Ahli Parlimen UK diperuntukkan tiga orang pembantu sama ada untuk membantu beliau dalam tugas-tugas di kawasannya ataupun di bangunan Parlimen.

Seminar ini diteruskan pada hari kedua dengan lebih banyak perbincangan terhadap fungsi “Kamar Kedua”(Second Chamber) iaitu House of Lords di UK (Dewan Negara di Malaysia) dan interaksi antara Kamar Pertama (House of Commons di UK dan Dewan Rakyat di Malaysia) dan Kamar Kedua, disiplin parti di dalam Parlimen dan sistem jawatankuasa. Kami juga dijemput untuk menyaksi secara langsung sessi soal-jawab di Parlimen UK. Pembaharuan telah bermula di Parlimen UK di mana sebahagian ahli House of Lords Parlimen UK kini dipilih melalui pilihanraya dan bukan dilantik lagi.

Seminar hari yang ketiga pula ditumpukan kepada peranan Parlimen UK dan memantau dan menyemak kerajaan UK di mana kami diberi penerangan terhadap pelbagai cara dan taktik untuk Parlimen UK menjalankan tugas ini melalui Prime Minister’s Question Time, peranan media dalam membuat liputan terhadap persidangan parlimen dan siaran langsung sidang parlimen. Selain itu, kami juga terpesona dengan konsep “Leader of the House” di mana beliau berfungsi sebagai jambatan antara ahli-ahli backbenchers dengan kerajaan dan beliau merupakan salah seorang daripada anggota kabinet.

Seminar hari keempat lebih bertumpukan hubungan antara Parlimen dengan NGO, peranaan wanita dalam perjalanan parlimen serta tugas dan tanggungjawab Tuan Speaker. Kami juga diberi peluang untuk berbincang secara mendalam tentang Jawatankuasa Hak dan Kebebasan Parlimen UK (Standards and Privileges Committee).

Seminar hari terakhir pula ialah lawatan ke kawasan Ahli-ahlli Parlimen tertentu sama ada dari Parti Konservatif, Parti Buruh atau Parti Liberal Demokratik. YB Lee Kim Sin telah dipilih untuk melawat kawasan yang bernama “Mitcham and Morden” di kawasan London di mana Ahli Parlimennya ialah Ms Siobhain McDonagh daripada Parti Buruh dan lebih satu pertiga daripada pengundi-pengundinya ialah orang bukan putih.

Saya pula telah dipilih untuk menyertai lawatan ke kawasan parlimen Colchester yang merupakan sebuah pekan yang terletak kira-kira 60 batu dari metropolitan London. Kawasan ini diwakili oleh Sir Bob Russell, iaitu Ahli Parlimen Parti Liberal Demokratik. Saya berasa gembira kerana saya berpeluang untuk bertemu dengan Datuk Bandar Majlis Daerah Colchester (Colchester Borough Council), Puan Helen Chuah, yang berasal dari Pulau Pinang, Malaysia tetapi telah berhijrah ke UK pada tahun 1970 dan menjadi warga negara UK.

Secara ringkasnya, lawatan ini adalah sangat berguna dan bermakna untuk semua wakil rakyat di Malaysia dan Selangor khususnys apabila Dewan Negeri Selangor berusaha untuk menjadi sebuah Dewan bertaraf dunia pertama. Kami terpesona dengan begitu banyak konsep-konsep baru dalam pentadbiran Dewana dan kami bangga kerana beberapa usaha untuk memperkasa peranan Dewan Negeri Selangor telahpun bermula dalam penggal ini dan kami berharap usaha-usaha murni ini akan dapat diteruskan.

Lau Weng San

ADN Kampung Tunku

先帮自己，其他人才能够帮你。

今天翻开中文报章地方版，读到一对男女通过议员开记者会，揭发他们在一宗产业买卖被欺骗的事件。记者会上，两位不敢以真名示人，其中一位更戴上墨镜遮住双眼，不让读者认出样子。

结果刊登出来的新闻，出现的不是X先生、Y女士、Z小姐，就是打上格子的新闻图图片。有时这是当事人要求媒体这么做，有时候是媒体的编辑为了避免惹上官司，才把新闻图片打格子。我曾经遇到一宗案件，当事人连岁数也不愿意透露。

报馆编辑这么做有时也是逼于无奈。试想想，如果当事人连向世人透露真面目、真身份的勇气都没有，你怎么可能奢望媒体或这么做？

这类的记者会数年前我曾经办过。有时一些缺乏耐心的媒体工作者会向当事人稍微发脾气：“安娣，如果你要揭发这个事件，如果你认为你没有得到公平的待遇，那么你应该理直气壮，勇敢地站出来啊，而不是继续害怕。如果你怕，那么你开记者会干嘛？”

坦白说，虽然记者不是向我说这番话，但是我听了总有一种不好的感觉，似乎自己被骗了，也因此浪费媒体工作者的时间和资源。

因此，如果你被欺骗，但是不敢以真姓名、真身份上报。请你还是不要通过议员开记者会。如果你连站出来的勇气都没有，请你不要奢望其他人能够帮你。先帮自己，其他人才能够帮你。

2013年甘榜东姑州选区双亲节晚宴

民主行动党甘榜东姑州议员刘永山服务中心于本月29日（周六）晚上7时正，假双溪威新村华小冷气大礼堂将进行“双亲节孝晚宴”。

此晚宴是由八打灵再也双溪威村委会和甘榜东姑州议员服务中心及八打灵再也市议员张文强联合主办。

为了提倡孝亲敬老文化以及借此机会再次感恩父母的养育之恩，我们邀请居住在甘榜东姑州选区（八打灵再也东南亚花园、百乐花园、联成花园、SS1甘榜东姑、SS3或双溪威新村）的65岁或以上的长者参与晚宴。

有兴趣者敬请前往甘榜东姑州议员刘永山服务中心登记（联络号码03-79544724）或向双溪威新村村委会登记（村长陈有才012 – 3910538 ），以索取免费餐卷。

现场也提供清真食物和素食。穆斯林或素食者必须事前向主办单位表明须准备清真食物或素食。

正所谓树欲静而风不止，子欲养而亲不在。主办单位亦很欢迎身为孩子的您前来为父母登记。凡65岁以下之甘榜东姑选民可购买40零吉餐卷，以陪同长者出席。敬请踊跃登记参与，谢谢。

PJ reps seek approval for auxiliary cops

From Free Malaysia Today, by Alyaa Azhar, June 13, 2013

PETALING JAYA: Three state assemblymen from Petaling Jaya have urged the Inspector-General of Police and the Home Minister to approve the city’s application to employ auxiliary policemen.

Damansara Utama’s Yeo Bee Yin, Kampung Tunku’s Lau Weng San and Bukit Gasing’s Rajiv Rishyakaran said the authorities had shown reluctance to do so despite knowing that Petaling Jaya was suffering both a shortage of policemen and a rising crime rate.

According to Yeo, the Petaling Jaya City Council submitted its first application to the IGP in February 2009 but received a rejection letter only in March 2010.

“It took a year for the then IGP to reply,” she said.

“Since we re-applied in June 2012, we may get a reply soon. We urge the current IGP to approve the application.”

Petaling Jaya currently has one policeman for every 470 residents whereas Interpol guidelines recommend one for every 250 residents.

Yeo said she was not satisfied with the March 2010 rejection letter, in which the former IGP said there would be a conflict of duties between the Royal Malaysian Police and the proposed auxiliary force.

“They should have explained to us in detail the reasons why they rejected the proposal,” she said.

Lau said the crime rate in Petaling Jaya was worrying enough to merit serious attention to the proposal. 

“Break-ins and robberies are ever on the rise,” he said.

He disclosed that the Selangor government had set aside RM4.3 million to kick-start the auxiliary policing programme.

“We just need to get the IGP and Home Ministry’s approval,” he said.

“We will provide the salaries, equipment and uniforms.

“There is no politics in this. We just want to help the police get the job done. We want to relieve them of some burden.”

Rajiv accused the IGP and Home Minister of applying a double standard in rejecting Petaling Jaya’s application, noting that they had readily approved an auxiliary police force for Kota Iskandar, Johor.

“This is an insult to PJ residents,” he said.

“Kota Iskandar residents have adequate police officers. Yet they also have auxiliary policemen. Why the double standard? Why are they depriving PJ residents of safer streets?”

PJ council and assemblyman want auxiliary police team

From The Star Metro

THREE Petaling Jaya asssemblyman want the Petaling Jaya City Council’s (MBPJ) request to set up its own auxiliary police team approved.

Damansara Utama assemblyman Yeo Bee Yin, Bukit Gasing assemblyman Rajiv Rishyakaran and Kampung Tunku assemblyman Lau Weng San said there was a pressing need for extra police personnel.

They claim it was necessary based on public perception on the crime rate. They added that it was also the wish of residents to see more police patrolling the streets.

Yeo said that based on international guidelines, an additional 2,480 police officers were needed to patrol Petaling Jaya.

“The ratio should be one policeman to 250 residents.

“However, we have only one policeman to 470 residents. This is based on 2012 statistics,” she said.

She added that the city had only 1,323 police personnel to safeguard 620,000 residents.

Yeo said the council first applied for auxiliary police status in February 2009.

In March 2010, MBPJ received a letter from the Selangor Police Chief’s office rejecting the request.

In the letter, it was stated there would be an overlap of duties between the regular police force and the auxiliary police.

However, Yeo highlighted that under the Police Act 1967, Part 97, paragraphs 47 to 50, auxiliary teams were allowed.

Rajiv said the council had allocated RM4.3mil to set it up in 2010.

“We are willing to pay their salaries and handle all other matters related to the auxiliary police officers.

“We hope our appeal will be looked into,” he said.

Lau highlighted the urgency by citing a recent crime which took place in Cheras.

“A Chinese daily had reported that 10 men robbed 70 patrons in a restaurant,’’ he said.

禁止电单车驶入城市是一项不明智、不公平做法，亦对骑士有歧视性

警察总长丹斯里卡立阿布巴卡建议禁止电单车驶入特定的列为“安全区”的城市市区是极端、不明智以及对所有电单车骑士有欠公平。

实际上，此建议对于电单车骑士来说是附有歧视性的。

身为一名电单车骑士，我极力反对上述建议，因为我认为这不能解决街头罪案的发生。

上述建议仿佛告诉我们马来西亚皇家警察无法打击罪案，致使他们认为有需要禁止电单车驶入城市。假设这在逻辑上是能够接受的，那么请问为何警察不禁止也能被滥用干案的武器，如巴冷刀、刀子？

这项不明智的建议将影响一些位于城市内的服务单位，例如快递服务、运输服务以及邮寄服务。请问在电单车无法进入市区的情况下，传递公司要如何把信函、文件以及快递物品准时送入位于“安全区”内的地址？

这项不公平的建议也必定影响低收入者以及打工人士的收入来源。他们被迫依靠小型交通工具如电单车往返工作地点，因为电单车是一个便宜、精明和高效力的交通工具。当打工族不能驾驶电单车，同时又不能依靠现有不完整的公共交通系统，那么他们的生活将陷入困境。

上述建议对于电单车骑士亦附有歧视性。当尚有其它方案能解决问题的时候，为何电单车一族须要被责怪？例如，政府应该在城市内建造更多的电单车车道，以便把行人与电单车骑士隔开。这岂不是更有效，又能发挥减少街头罪案发生的作用吗？

实际上，建造更多的电单车车道把行人与电单车骑士隔开，也能够减少电单车骑士的意外死亡率。

卡立阿布巴卡也提起关于几个外国的城市实行禁止电单车的例子，当中的问题是，上述禁令的执行是否有与我国所面对的问题相同？若有，那么总警长应该列出是哪些城市。第二要思考的问题是，禁止电单车驶入城市是否能够有效发挥减少街头罪案的发生呢？

也许卡立阿布巴卡在与其它相关政府单位在进一步考量与执行之前，须针对上述建议给予更加深入的解释。若不，其将招致更多的电单车一族的批评。

Abdul Rahman Dahlan should stop giving excuses on local government elections

Comment from Minister of Urban Wellbeing, Housing and Local Government, Abdul Rahman Dahlan last week that local government elections is not the only solution to improve the performance of local governments is a regressive statement that reflects the lack of commitment of Najib Razak’s BN-led government to bring transformation. 

He has failed to understand one of the many basic concepts of democracy – “no taxation without representation”. 

Although I acknowledge that local government elections will not resolve the problems that local governments are facing in the blink of an eye, it is a democratization process that is very important for Malaysians as this is where the voters are given an opportunity to choose and vote for their representatives at the local level. 

By continue to support the current appointment system, Abdul Rahman Dahlan’s statement also seems to suggest that he is still believing that “government knows all” although that is an outdated concept. 

There is no doubt that the government could set stricter terms and conditions in the selection of councillors, head of local councils or Mayors but at the end of the day, it is the people, not the political masters, who have to decide who is the best person to represent them at the local level. Moreover, local government elections have been held before in Malaysia. 

Without local government elections, Malaya would not have achieved its independence in 1957. In 1970, the Royal Commission of Inquiry In the Running of Local Governments led by the late Tan Sri Athi Nahappan recommended to the Federal Government to revive local government elections and not by appointment. The Commission also mentioned that “democracy with efficiency is always more desirable and better than efficiency without democracy”. 

This means, the Commission had as early as 1970 expected that there will be parties objecting the revival of local government elections using the same reason as presented by Abdul Rahman Dahlan. Thus the Commission emphasized that democracy with efficiency is always more desirable and better than efficiency without democracy. That further highlights the importance of democracy in the running of local governments. In addition, Malaysians are much more mature politically in which they do not vote their representative according to race or religion. The fact is clear that in GE13, there were Indian DAP candidates received support from Chinese voters and Chinese DAP candidates received supports from Malay voters. 

The same goes for a candidate who is Malay, from PAS and won at non-Malay areas. We should not forget the fact that there are more and more non-Chinese voted at urban areas nowadays, as well as there are also Indian and Chinese voters voting in rural areas. Voters demographic in Malaysia is becoming more and more homogeneous. 

Abdul Rahman Dahlan also took the overseas’ low turnout rate as an excuse that local government election will not necessarily include all of the people nationwide. This comparison is not made on the same basis because the countries quoted, such as United Kingdoms, New Zealand and the Netherlands are countries with mature democracy. People from these countries are becoming more and more disillusioned with partisan politics. Not only the local government election turnout rate are low but even the turnout rate of their general elections are also not encouraging. 

Thus, I hope Abdul Rahman Dahlan will stop giving lousy excuses on this matter. The more he flip-flops, the more voters will feel the insincerity of BN in their transformation program.

Pilihanraya Kerajaan Tempatan – Abdul Rahman Dahlan jangan bertolak dalih

Kenyataan Menteri Kesejahteraan Bandar, Perumahan dan Kerajaan Tempatan, Abdul Rahman Dahlan bahawa pelaksanaan pilihan raya peringkat kerajaan tempatan bukan satu-satunya jalan penyelesaian untuk meningkatkan prestasi pihak berkuasa kerajaan tempatan merupakan satu kenyataan regresif yang mencerminkan kekurangan komitment kerajaan BN pimpinan Najib Razak untuk melaksanakan transformasi. 

Abdul Rahman Dahlan gagal memahami konsep “tiada percukaian tanpa perwakilan” atau “no taxation without representation” dalam sebuah masyarakat yang mengamal prinsip demokrasi. 

Memang saya mengakui pilihanraya kerajaan tempatan tidak akan menyelesaikan masalah kerajaan tempatan dalam masa sekelip mata. Walaupun begitu, ianya ialah satu proses pendemokrasian yang sangat penting buat rakyat Malaysia di mana rakyat akan diberi peluang untuk memillih wakil rakyat mereka di peringkat kerajaan tempatan. 

Kenyataan Abdul Rahman Dahlan seolah-olah menunjukan bahawa beliau masih percaya “kerajaan mengetahui segala-galanya” atau “government knows all” biarpun ianya sudah ketinggalan zaman pada masa sekarang. 

Kerajaan boleh menetapkan syarat-syarat yang lebih ketat supaya ahli majlis atau YDP kerajaan tempatan mempunyai kelayakan yang lebih tinggi tetapi akhirnya rakyat yang akan menentukan siapa yang lebih layak untuk mewakili mereka di peringkat kerajaan tempatan dan bukannya ketua-ketua politik. 

Lebih-lebih lagi, pilihanraya kerajaan tempatan merupakan sesuatu yang pernah berjalan di Malaysia dan ianya merupakan salah satu asas kepada kemerdekaan Malaya pada tahun 1957. 

Suruhanjaya Siasatan DiRaja Mengenai Perjalanan Kerajaan-kerajaan Tempatan pada tahun 1970 yang diketuai mendiang Tan Sri Athi Nahappan telah mencadangkan agar kerajaan memulihkan pemilihan ahli-ahli majlis kerajaan tempatan melalui pilihanraya dan bukan melalui perlantikan. 

Suruhanjaya tersebut juga mengatakan bahawa “democracy with efficiency is always more desirable and better than efficiency without democracy”. Ini bermaksud Suruhanjaya ini seawal tahun 1970 telahpun menjangkakan terdapat pihak yang akan membantah pemulihan pilihanraya kerajaan tempatan dengan alasan yang dibentangkan oleh Abdul Rahman Dahlan, lalu Suruhanjaya ini menegaskan bahawa demokrasi dengan kecekapan selalunya lebih baik daripada kecekapan yang tiada demokrasi, sekaligus menggariskan kepentingan demokrasi dalam perjalanan kerajaan tempatan. 

Lagipun, rakyat Malaysia sudah semakin matang dari segi politik di mana mereka tidak lagi memilih wakil rakyat mengikut kaum dan agama. Hakikat ini jelas dalam PRU13 ini di mana terdapat calon DAP berketurunan India mendapat sokongan daripada masyarakat Cina dan calon berketurunan Cina mendapat sokongan di kawasan Melayu. 

Begitu juga dengan calon berketurunan Melayu dari Pas menang di kawasan masyarakat bukan Melayu. Kita juga tidak harus lupa fakta bahawa terdapat ramai pengundi bukan Cina yang mengundi di kawasan bandar manakala terdapat juga kawasan kaum India dan Cina di luar bandar. Demografi penduduk-penduduk sekarang telah menjadi semakin homogenius. 

Abdul Rahman Dahlan juga mengambil peratusan mengundi yang rendah di luar Negara sebagai alasan bahawa pilihanraya kerajaan tempatan tidak semestinya melibatkan seluruh rakyat. Perbandingan ini tidak dibuat atas tolok yang seimbang kerana negara-negara yang diambil beliau sebagai contoh ini seperti United Kingdom, New Zealand dan Belanda merupakan negara-negara yang mempunyai tahap kematangan demokrasi yang tinggi dan rakyat negara-negara ini sudah kehilangan keyakinan terhadap politik partisan. Bukan sahaja peratusan mengundi untuk pilihanraya kerajaan tempatannya rendah, malahan peratusan mengundi untuk pilihanraya umum di negara-negara ini tidak begitu memberangsangkan. 

Justeru itu, saya berharap Abdul Rahman Dahlan berhenti memberi alasan yang tidak munasabah dalam soal ini. Semakin banyak beliau bertolak dalih, semakin ramai pengundi yang berasa BN kurang ikhlas dalam program transformasinya.