Inspector-General of Police (IGP) Tan Sri Ismail Omar’s order to all police officers nationwide to arrest gamblers in cybercafes with immediate effect are most welcomed and it shows the vast power police has in curbing illegal gambling.
Selangor State Government under Pakatan Rakyat (PR) has been under severe attack by UMNO politicians and its organ Utusan Malaysia since 2008 that illegal gambling and other sin activities are on the increasing trend since PR took over the state government three years ago.
Some of them even went ahead to criticise the state government that we are tolerating such illegal and immoral activities when local councils failed to take actions to curb these illegal activities.
Selangor State Government has been clarifying on the matter since 2008, that cooperations from other government agencies, especially agencies under the jurisdiction of Federal Government are very much needed to completely root out these illegal activities. These agencies none the less include the Royal Malaysian Police, Immigration Department, Tenaga Nasional Berhad, Syabas etc.
Without the cooperations of these agencies, local councils’ enforcement teams are only confined to act within their legal jurisdiction whereby offenders are normally fined with very minimal penalties. Unfortunately, repeat-offenders also can choose to ignore such penalties as the power of the local council are only limited to the scope of business licenses.
Nevertheless, local authorities in Selangor have never back tracked from their responsibilities to keep Selangor clean from vice. For example, Petaling Jaya City Council or Majlis Bandaraya Petaling Jaya (MBPJ) in a written reply to Petaling Jaya Selatan MP, Hee Loy Sian, which is also copied to all elected representatives in Petaling Jaya, states that the council has conducted a total of 238 raids were conducted on illegal cybercafes, 68 raids on entertainment outlets, 39 raids on snooker centres, 83 raids on budget hotels and 124 raids on SPA centres for the first half of 2011.
With the IGP’s announcement that police officers can also arrest gamblers caught on the spot, I believe it will help to reduce such activities in Selangor, which has been selectively targeted by UMNO politicians to portray a negative image that PR is tolerating such activities. The announcement also shows the vast power that the police has in this aspect. Already given the power to confisgate slot machines, arresting the culprits and even terminating electricity supply with the presence of TNB officers, now the police can even arrest the gamblers themselves.
It is now clear that the problem is not on the shoulder the local councils alone, but more on the inter-departmental cooperations to put up an effective measure to curb illegal gambling and other immoral activities in Selangor.
I hope the police will continue to work with local councils and the relevant authorities in PR state government without any political preferences as they serve not their political masters but the people!
Thursday, September 29, 2011
Wednesday, September 28, 2011
首相须明确指出是否在10月国会提呈动议废除内安法令
首相纳吉在马来西亚日前夕主动提出废除内安法令是毫无诚意的，因为首相并没有明确指出是否将会在即将来临的国会会议提呈废除内安法令的动议。因此，我不排除这只是国阵惯用的大选前大派糖果的伎俩。
首相署部长纳兹里日前指出，新法令仍会保留无审讯扣留条文，并坚称这是打击恐怖主义活动必要的元素的谈话已经证明了国阵并非真诚的要废除内安法令，并质疑这只是大选前吸纳选票的缓兵之计。
如果无审讯扣留条文被移植到新的法令，那就意味着，虽然内安法令已废除，但基本政策并没改变，这足以证明国阵并没有展现其改革的决心。
根据国阵过去的经验，我并不排除国阵此次大动作的宣布废除内安法令却祭出新法令可能是换汤不换药的政治决定。因为如果国阵政府真的有诚意要废除有关法令的话就应该在即将来临的国会上通过，而不是拖到下一季的国会会议才提呈。
我呼吁首相纳吉如果真的有诚意废除内安法令的话，就应该在下个月的国会提呈废除内安法令的动议并且在新条例内也一并废除无审讯扣留条文，以证明国阵此次的改革是真诚的。
此外，马华雪州副组织秘书黄祚信竟然认为政府制定的反恐法令和维护公共秩序法令将保留“未审先扣”的措施，这再再证明许多马华基层为了迎合巫统争取上位，竟然认同违反人权的法令。
如果无审讯扣留条文被移植到新的法令，那就意味着，虽然内安法令已废除，但基本政策并没改变，这足以证明国阵并没有展现其改革的决心。
为争取上位，黄祚信不惜拍巫统马屁？
黄祚信发表这样的言论明显的是为了争取上阵双溪比力州议席而取悦巫统，更何况明眼人都知道首相纳吉此次废除内安法令纯粹是在即将来临的大选吸纳选票，是一种毫无诚意的改革措施。
我们并不排除国阵此次大动作的宣布废除内安法令却祭出新法令可能是换汤不换药的政治决定。因为如果国阵政府真的有诚意要废除有关法令的话就应该在即将来临的国会上通过，而不是拖到下一季的国会会议才提呈。
首相署部长纳兹里日前指出，新法令仍会保留无审讯扣留条文，并坚称这是打击恐怖主义活动必要的元素的谈话已经证明了国阵并非真诚的要废除内安法令，并质疑这只是大选前吸纳选票的缓兵之计。
如果无审讯扣留条文被移植到新的法令，那就意味着，虽然内安法令已废除，但基本政策并没改变，这足以证明国阵并没有展现其改革的决心。
根据国阵过去的经验，我并不排除国阵此次大动作的宣布废除内安法令却祭出新法令可能是换汤不换药的政治决定。因为如果国阵政府真的有诚意要废除有关法令的话就应该在即将来临的国会上通过，而不是拖到下一季的国会会议才提呈。
我呼吁首相纳吉如果真的有诚意废除内安法令的话，就应该在下个月的国会提呈废除内安法令的动议并且在新条例内也一并废除无审讯扣留条文，以证明国阵此次的改革是真诚的。
此外，马华雪州副组织秘书黄祚信竟然认为政府制定的反恐法令和维护公共秩序法令将保留“未审先扣”的措施，这再再证明许多马华基层为了迎合巫统争取上位，竟然认同违反人权的法令。
如果无审讯扣留条文被移植到新的法令，那就意味着，虽然内安法令已废除，但基本政策并没改变，这足以证明国阵并没有展现其改革的决心。
为争取上位，黄祚信不惜拍巫统马屁？
黄祚信发表这样的言论明显的是为了争取上阵双溪比力州议席而取悦巫统，更何况明眼人都知道首相纳吉此次废除内安法令纯粹是在即将来临的大选吸纳选票，是一种毫无诚意的改革措施。
我们并不排除国阵此次大动作的宣布废除内安法令却祭出新法令可能是换汤不换药的政治决定。因为如果国阵政府真的有诚意要废除有关法令的话就应该在即将来临的国会上通过，而不是拖到下一季的国会会议才提呈。
Tuesday, September 27, 2011
Roads Resurfaced In DUN Kampung Tunku Under Marris Fund
This is a list of road resurfacing projects to be conducted/already finished by Petaling Jaya City Council (MBPJ) in DUN Kampung Tunku 2011 under the Federal Government's staturoty grant to each state government in the Federation to maintain roads in each state. We call this fund "Marris fund". ("Marris" means "Malaysia Roads Registration and Information System")
Starting from 2011, Selangor government has decided to delegate part of the power to ADUN for them to decide up to RM1million on how to utilise the allocation for the benefit of the people. Complaints were lodged with the authority previously that local council sometimes placed the wrong priority and that the ADUN must be included to determine the priority of projects to be undertaken whenever Marris is concerned.
I have originally submitted a long list of roads to the council for consideration. These roads are:
1. Menurap semula Jalan 21/36, 21/27, 21/35, 21/22, SS 1/26 dan persimpangan antara jalan-jalan ini.
2. Menurap semula Jalan 21/1 dan persimpangan antara Jalan 21/1 dengan Jalan 21/4, 21/6, 21/7 dan 21/8 serta lorong-lorong belakang di Jalan 21/4, 21/6 dan 21/8,
3. Menurap semula Jalan 21/1 dan persimpangan antara Jalan 21/1 dengan Jalan 20/1,
4. Menurap semula lorong belakang di Jalan 20/1,
5. Menurap semula Jalan 20/7 (Jalan di hadapan kedai-kedai),
6. Menurap semula Jalan 20/3 dan 20/5,
7. Menurap semula persimpangan antara Jalan 20/11 dengan Jalan 20/4 dan 20/6,
8. Menurap semula persimpangan antara Jalan 20/12 dengan Jalan 20/13,
9. Menurap semula Jalan 20/14 dan Jalan 20/13,
10. Menurap semula lorong-lorong belakang di Jalan 22/51 dan Jalan 22/32,
11. Menurap semula Jalan SS 1/19, Jalan SS 1/15 dan Jalan SS 1/17 serta long-lorong belakangnya,
12. Menurap semula persimpangan antara Jalan SS 1/23 dan Jalan SS 1/23B,
13. Menurap semula Jalan SS 3/29 di hadapan kedai-kedai komersial (depan Restoran Curry House),
14. Membaikpulih tepi longkang di Jalan SS 3/31.
However, due to the RM1million ceiling on each constituency, the council can only consider the final projects to be undertaken which is posted on top. Still I will try to get the council to resurface other roads which are not included this round as soon as possible.
Friday, September 23, 2011
高材生无法任职政府部门，国阵依然以种族主义治国
国阵政府以种族的理由拒绝回国服务的大马高材生，证明国阵不曾放弃以种族主义治国。
媒体最近报道一位拥有西悉尼大学第一荣誉法医学科系硕士学位的巫华混血儿阿妮莎今年初回国到警察学院以及吉隆坡中央医院觅职，结果警察学院的官员告诉他“我们不收华裔，你是华人”。另外，吉隆坡中央医院也表示：“除非你的华裔母亲离婚或离世，否则你将永远不被接受”。这让真心诚意要回国服务的马来西亚子民感到莫大耻辱。
这等事发生在口口声声要以绩效治国的大马，实在让人无法容忍。
首相纳吉才在国庆日当天通过视讯会议的方式，与来自不同国家的大马留学生同步聊天，并且勉励他们努力求学，以便日后回到祖国为国服务。如今却有海外大马留学生因种族而遭政府机构拒绝任职，这犹如刮了首相一巴掌。
过去因为各种的问题导致许多海外大马留学生宁可居留在国外，为外国政府服务也不愿意回国服务。如今，政府有必要以更开放并且应该以绩效制吸引海外大马留学生回国服务，这样才能真正让海外留学生放心的回来。
如果联邦政府没有纠正这点，这证明国阵政府所提倡的“一个马来西亚”概念到最后将会沦为空谈，因为联邦政府无法纠正公共服务50多年来根深蒂固的种族政策。无论如何，既然首相大力提倡“一个马来西亚”的概念，那么他就有必要身体力行，以实际行动如推行新政来执行有关的概念，而不是把它当成另一个招摇撞骗的工具来欺骗选民。
我也呼吁首相纳吉履行国庆日当天与海外留学生所许下的承诺，尽快的解决阿妮莎所面对的问题，免得我国又失去一位宝贵的人才。
媒体最近报道一位拥有西悉尼大学第一荣誉法医学科系硕士学位的巫华混血儿阿妮莎今年初回国到警察学院以及吉隆坡中央医院觅职，结果警察学院的官员告诉他“我们不收华裔，你是华人”。另外，吉隆坡中央医院也表示：“除非你的华裔母亲离婚或离世，否则你将永远不被接受”。这让真心诚意要回国服务的马来西亚子民感到莫大耻辱。
这等事发生在口口声声要以绩效治国的大马，实在让人无法容忍。
首相纳吉才在国庆日当天通过视讯会议的方式，与来自不同国家的大马留学生同步聊天，并且勉励他们努力求学，以便日后回到祖国为国服务。如今却有海外大马留学生因种族而遭政府机构拒绝任职，这犹如刮了首相一巴掌。
过去因为各种的问题导致许多海外大马留学生宁可居留在国外，为外国政府服务也不愿意回国服务。如今，政府有必要以更开放并且应该以绩效制吸引海外大马留学生回国服务，这样才能真正让海外留学生放心的回来。
如果联邦政府没有纠正这点，这证明国阵政府所提倡的“一个马来西亚”概念到最后将会沦为空谈，因为联邦政府无法纠正公共服务50多年来根深蒂固的种族政策。无论如何，既然首相大力提倡“一个马来西亚”的概念，那么他就有必要身体力行，以实际行动如推行新政来执行有关的概念，而不是把它当成另一个招摇撞骗的工具来欺骗选民。
我也呼吁首相纳吉履行国庆日当天与海外留学生所许下的承诺，尽快的解决阿妮莎所面对的问题，免得我国又失去一位宝贵的人才。
Thursday, September 15, 2011
令人沉重的马来西亚日
明天2011年9月16日是马来西亚成立48周年，我谨此恭贺全体马来西亚人民马来西亚日快乐。
48年前的9月16日，马来亚联邦首相东姑阿都拉曼、砂劳越首席部长拿督斯蒂芬卡农宁干（Datuk Stephen Kalong Ningkan）、新加坡首席部长李光耀以及沙巴首席部长唐纳斯蒂芬斯（Tun Fuad Donald Stephens）联合成立马来西亚联邦（Federation of Malaysia）。
48年前，马来亚、新加坡、沙巴以及砂劳越的人民怀着同一颗心来组织他们的马来西亚梦，一个坚信多元开放、民主自由、廉洁公正、互相尊重、团结互助、信仰自由的马来西亚梦。
曾几何时，这个梦想对全体国人是那么得接近，也那么得遥远。由巫统、马华以及国大党为骨干的联盟从1957年马来亚联邦独立便开始统治马来亚。自1970年开始，联盟扩大后的国阵继续成为马来西亚联邦政府和各州政府，一直统治这个国家长达41年。不管是联盟还是国阵，马来西亚自1963年立国以来虽然取得稳健的成长，但是马来西亚成长的步伐比同时期立国的各个亚洲国家还要慢。
在1966年，韩国的国民生产总值（GDP）比起马来西亚的350美元不到130美元。在2010年，根据国际货币基金组织，韩国的国民生产总值已经远远超越马来西亚，达2万9836美元，而马来西亚只有1万4670美元。
不只是韩国而已，台湾在2010年的国民生产总值为3万5227美元，新加坡为5万6522美元、汶莱4万8892美元以及香港的4万5736美元全都比马来西亚更高。这些国家在五六十年代如果不是和马来西亚平等，就是比马来西亚落后。新加坡曾经是马来西亚联邦一分子，汶莱本来也是马来西亚联邦的一分子，后来因为国内政治动荡而没有成为马来西亚的一分子。无论如何，这两个国家同属英殖民地，和马来西亚有许多共同点，为何到了今天，马来西亚却被这两个国家远远抛在后头呢？更何况马来西亚拥有丰富的天然资源，倘若国阵政府能够有效地管理和运用这些天然资源，为何马来西亚不能成为诸如汶莱一般富有的国家呢？
显而易见的，马来西亚成立48年后的今天，我们还在探索前路。不仅马来西亚落后给其他国家，甚至国内各族群和区域之间的差异依旧存在。当年砂沙二州以丰富的天然资源和马来亚组成联邦，但是48年后的今天，砂沙二州子民的贫穷率高居不下，这与国阵政府失当管理我国的资源脱离不了关系。
因此，当初砂沙二州组成马来西亚大家庭所编织的马来西亚梦已经渐行渐远。国阵政府在促进国民团结方面更是频频开倒车。除了早前闹得满城风雨的“阿拉”风波之外，巫统喉舌《马来西亚前锋报》更莫名其妙地指责行动党要成立基督教国，在雪州宗教局临检风波上，该报处处煽风点火、唯恐天下不乱。除此以外，该报也大肆炒作回教党署理主席针对末英德拉在武吉哈逢事件所扮演的角色。
不仅是《前锋报》肆无忌惮地以大篇幅煽动马来人的情绪，甚至巫统的政治人物也开始祭出种族、宗教以及马来统治者来制造马来人的不安全感来捞取选票。
这些事件不只是破坏国内各族群的关系，而导致东西马两地之间的隔阂与距离日益严重。东马人民长期视西马人民为掠夺者，西马人民则长期忽略东马人民的感受。《前锋报》的极端报道配上巫统政治人物操弄族群和宗教情绪，再加上东马国阵政党长期对巫统的霸权唯唯诺诺，导致国民之间的互信程度出现严重裂痕。
因此，国阵政府政府应该拉近东西马的隔阂，废除禁止外人进入砂拉越的《移民法令》第65（1）（a）条文 ，因为此条文根本无法促进东西两地人民的交流，反而将东马变形成为联邦的殖民地，首席部长成为该地藩王。
此外，砂沙二州从事劳力工作的土著工资福利异常恶劣，政府应该提升东马土著的工资以及员工福利，而不是引入大批外劳取代他们。
第三、享用水电、运输以及教育是基本人权，公帑应该被用在提升各地基本设施，而不是大选时用来收买人心，大选后却用来发展朋党耗资庞大及不必要的大型工程。可悲的是，在砂沙二州，国阵政府往往以甜头小利来诱骗土著选民，结果内陆地区的基本建设十年如一日。不仅东马内陆地区被排除在发展主流之外，甚至西马半岛西海岸的雪州也发生同样的事情。如果不是2010年4月乌雪国会选区补选，该地区的原住民村落也不会再一夜之间获得联邦政府的电流供应。这显示马来西亚虽然成立48年，但是国家的经济资源分配非常不平等且只集中在一小撮人士的手上。
我国旅游部经常以大马为多元种族国家为宣传重点，然而国阵政府在许多政策上一点也“不多元”，与国小相比，华小印小的发展空间越来越紧缩，由于政府拨款的不足，华校沦落到必须靠博弈业的资助才能生存；另一方面，公务员的比例也无法反映出我国种族比例；在国阵政府以及其宣传机关的有心为难下，许多非回教徒在这个国家越来越感觉受到逼迫。这就是国阵政府给予人民马来西亚成立48年的礼物。
更甚的是，马来西亚在巫统领导 48年后，万物涨价、通货膨胀无所不在。尤其目前在国际原油价下滑的情况下，政府更无意将RON 95 油价调低，使得大马国民不但无法开开心心的度过，反而必须勒紧腰带庆祝。
这一切的一切都让国人以非常沉重的心情来度过今年的马来西亚日。
48年前的9月16日，马来亚联邦首相东姑阿都拉曼、砂劳越首席部长拿督斯蒂芬卡农宁干（Datuk Stephen Kalong Ningkan）、新加坡首席部长李光耀以及沙巴首席部长唐纳斯蒂芬斯（Tun Fuad Donald Stephens）联合成立马来西亚联邦（Federation of Malaysia）。
48年前，马来亚、新加坡、沙巴以及砂劳越的人民怀着同一颗心来组织他们的马来西亚梦，一个坚信多元开放、民主自由、廉洁公正、互相尊重、团结互助、信仰自由的马来西亚梦。
曾几何时，这个梦想对全体国人是那么得接近，也那么得遥远。由巫统、马华以及国大党为骨干的联盟从1957年马来亚联邦独立便开始统治马来亚。自1970年开始，联盟扩大后的国阵继续成为马来西亚联邦政府和各州政府，一直统治这个国家长达41年。不管是联盟还是国阵，马来西亚自1963年立国以来虽然取得稳健的成长，但是马来西亚成长的步伐比同时期立国的各个亚洲国家还要慢。
在1966年，韩国的国民生产总值（GDP）比起马来西亚的350美元不到130美元。在2010年，根据国际货币基金组织，韩国的国民生产总值已经远远超越马来西亚，达2万9836美元，而马来西亚只有1万4670美元。
不只是韩国而已，台湾在2010年的国民生产总值为3万5227美元，新加坡为5万6522美元、汶莱4万8892美元以及香港的4万5736美元全都比马来西亚更高。这些国家在五六十年代如果不是和马来西亚平等，就是比马来西亚落后。新加坡曾经是马来西亚联邦一分子，汶莱本来也是马来西亚联邦的一分子，后来因为国内政治动荡而没有成为马来西亚的一分子。无论如何，这两个国家同属英殖民地，和马来西亚有许多共同点，为何到了今天，马来西亚却被这两个国家远远抛在后头呢？更何况马来西亚拥有丰富的天然资源，倘若国阵政府能够有效地管理和运用这些天然资源，为何马来西亚不能成为诸如汶莱一般富有的国家呢？
显而易见的，马来西亚成立48年后的今天，我们还在探索前路。不仅马来西亚落后给其他国家，甚至国内各族群和区域之间的差异依旧存在。当年砂沙二州以丰富的天然资源和马来亚组成联邦，但是48年后的今天，砂沙二州子民的贫穷率高居不下，这与国阵政府失当管理我国的资源脱离不了关系。
因此，当初砂沙二州组成马来西亚大家庭所编织的马来西亚梦已经渐行渐远。国阵政府在促进国民团结方面更是频频开倒车。除了早前闹得满城风雨的“阿拉”风波之外，巫统喉舌《马来西亚前锋报》更莫名其妙地指责行动党要成立基督教国，在雪州宗教局临检风波上，该报处处煽风点火、唯恐天下不乱。除此以外，该报也大肆炒作回教党署理主席针对末英德拉在武吉哈逢事件所扮演的角色。
不仅是《前锋报》肆无忌惮地以大篇幅煽动马来人的情绪，甚至巫统的政治人物也开始祭出种族、宗教以及马来统治者来制造马来人的不安全感来捞取选票。
这些事件不只是破坏国内各族群的关系，而导致东西马两地之间的隔阂与距离日益严重。东马人民长期视西马人民为掠夺者，西马人民则长期忽略东马人民的感受。《前锋报》的极端报道配上巫统政治人物操弄族群和宗教情绪，再加上东马国阵政党长期对巫统的霸权唯唯诺诺，导致国民之间的互信程度出现严重裂痕。
因此，国阵政府政府应该拉近东西马的隔阂，废除禁止外人进入砂拉越的《移民法令》第65（1）（a）条文 ，因为此条文根本无法促进东西两地人民的交流，反而将东马变形成为联邦的殖民地，首席部长成为该地藩王。
此外，砂沙二州从事劳力工作的土著工资福利异常恶劣，政府应该提升东马土著的工资以及员工福利，而不是引入大批外劳取代他们。
第三、享用水电、运输以及教育是基本人权，公帑应该被用在提升各地基本设施，而不是大选时用来收买人心，大选后却用来发展朋党耗资庞大及不必要的大型工程。可悲的是，在砂沙二州，国阵政府往往以甜头小利来诱骗土著选民，结果内陆地区的基本建设十年如一日。不仅东马内陆地区被排除在发展主流之外，甚至西马半岛西海岸的雪州也发生同样的事情。如果不是2010年4月乌雪国会选区补选，该地区的原住民村落也不会再一夜之间获得联邦政府的电流供应。这显示马来西亚虽然成立48年，但是国家的经济资源分配非常不平等且只集中在一小撮人士的手上。
我国旅游部经常以大马为多元种族国家为宣传重点，然而国阵政府在许多政策上一点也“不多元”，与国小相比，华小印小的发展空间越来越紧缩，由于政府拨款的不足，华校沦落到必须靠博弈业的资助才能生存；另一方面，公务员的比例也无法反映出我国种族比例；在国阵政府以及其宣传机关的有心为难下，许多非回教徒在这个国家越来越感觉受到逼迫。这就是国阵政府给予人民马来西亚成立48年的礼物。
更甚的是，马来西亚在巫统领导 48年后，万物涨价、通货膨胀无所不在。尤其目前在国际原油价下滑的情况下，政府更无意将RON 95 油价调低，使得大马国民不但无法开开心心的度过，反而必须勒紧腰带庆祝。
这一切的一切都让国人以非常沉重的心情来度过今年的马来西亚日。
Tuesday, September 13, 2011
联邦政府应该修改过时的1975年服务税法令，而不是要求通讯公司展缓征收服务税
我对首相日前促请国内电讯公司重新检讨向预付卡用户征收征收6%服务税的决定以避免加重人民的负担的谈话感到莫名其妙。此外，新闻、通讯与文化部长莱士雅订表示电讯公司今日同意暂时搁置这项征税计划也是治标不治本。
首先，联邦政府是在1975年在国会立法通过服务税法令。在这项法令之下，全马各地除了纳闽岛、浮罗交怡以及联合发展区域都必须针对特定的领域所出售的货物或服务征收服务税。该法令也有一系列的附表阐明哪一种货物或服务必须征收服务税。
在该法令之下，通讯公司必须针对他们所提供的服务和产品一律征收服务税。联邦政府已经制定我国的服务税为6巴仙，因此根据有关法令，国内各电讯公司所提供的服务和产品，包括预付流动电话启动配套或加额固本都必须征收6巴仙的服务税。
人民必须了解征收服务税的意义。当厂家在生产某一产品或提供某一服务以致在生产或提供服务的过程之中也提供服务，那么消费人则必须支付服务税。这种税务一般施加在高档产品或服务。
如今几乎每一名国民都使用流动手提电话，尤其是中下阶层的人民一般都是预付电话的使用者，因此，如果电讯公司向预付电话使用者征收服务税，这已经违反征收服务税的精神，因为有关税务应该只施加在高档消费者。
在过去，通讯公司自1998年迄今已经偿还60亿令吉的服务税给联邦政府。我们无从知道当中有多少巴仙是预付电话的服务税，可是其数目应该是相当可观的数字。
我相信电讯公司是无法继续吸纳这部分成本的情况之下，才无奈地转向消费者开刀。其祸根就是联邦政府宣布把所征收的服务税从5巴仙提高至6巴仙。我也怀疑，通讯公司可能担心联邦政府日后可能再把服务税提高，所以才选择提早向预付流动电话使用者宣布征收服务税，以免到了水涨船高的时候才来征收面对更激烈的反弹。
我认为联邦政府在这个通货膨胀日益高涨的年代，还要强硬提高政府税收的做法，无疑是让人民在这么艰难的日子里百上加斤。如果以纳吉为首的中央政府真的有诚意解决问题，就应该在即将公布的明年财政预算案上废除有关的政府税收，而不是将有关税收强硬的加在业者或是消费者身上。
更重要的是，纳吉应该修改1975年服务税法令，免除许多已经普及化产品和服务的服务税，减轻消费者的经济负担，加强马来西亚商家的竞争能力。
首先，联邦政府是在1975年在国会立法通过服务税法令。在这项法令之下，全马各地除了纳闽岛、浮罗交怡以及联合发展区域都必须针对特定的领域所出售的货物或服务征收服务税。该法令也有一系列的附表阐明哪一种货物或服务必须征收服务税。
在该法令之下，通讯公司必须针对他们所提供的服务和产品一律征收服务税。联邦政府已经制定我国的服务税为6巴仙，因此根据有关法令，国内各电讯公司所提供的服务和产品，包括预付流动电话启动配套或加额固本都必须征收6巴仙的服务税。
人民必须了解征收服务税的意义。当厂家在生产某一产品或提供某一服务以致在生产或提供服务的过程之中也提供服务，那么消费人则必须支付服务税。这种税务一般施加在高档产品或服务。
如今几乎每一名国民都使用流动手提电话，尤其是中下阶层的人民一般都是预付电话的使用者，因此，如果电讯公司向预付电话使用者征收服务税，这已经违反征收服务税的精神，因为有关税务应该只施加在高档消费者。
在过去，通讯公司自1998年迄今已经偿还60亿令吉的服务税给联邦政府。我们无从知道当中有多少巴仙是预付电话的服务税，可是其数目应该是相当可观的数字。
我相信电讯公司是无法继续吸纳这部分成本的情况之下，才无奈地转向消费者开刀。其祸根就是联邦政府宣布把所征收的服务税从5巴仙提高至6巴仙。我也怀疑，通讯公司可能担心联邦政府日后可能再把服务税提高，所以才选择提早向预付流动电话使用者宣布征收服务税，以免到了水涨船高的时候才来征收面对更激烈的反弹。
我认为联邦政府在这个通货膨胀日益高涨的年代，还要强硬提高政府税收的做法，无疑是让人民在这么艰难的日子里百上加斤。如果以纳吉为首的中央政府真的有诚意解决问题，就应该在即将公布的明年财政预算案上废除有关的政府税收，而不是将有关税收强硬的加在业者或是消费者身上。
更重要的是，纳吉应该修改1975年服务税法令，免除许多已经普及化产品和服务的服务税，减轻消费者的经济负担，加强马来西亚商家的竞争能力。
Monday, September 12, 2011
Wednesday, September 07, 2011
The first step towards quality higher education is to remove all restrictions on freedom of expression casted on our universities
As an alumnus of University of Malaya (UM), I am delighted that UM is now one of the top 200 universities in the world. UM is now ranked at 167th place in the London-based QS World University Rankings.
While the position is a quantum leap of 40 spots from its position in 2010, there are still a lot to catch up by UM as National University of Singapore (NUS) is always ranked top 50 in any ranking although the two universities started on equal footing at the same time.
Research activity is one of the many factors contributing to the improved ranking of UM in 2011. The university needs to provide more resources and allocations to academicians and researchers to publish papers in high impact journals like the Thomson ISI (Institute for Scientific Information) which includes citation databases covering thousands of academic journals, such as the Science Citation Index, the Social Sciences Citation Index and the Arts and Humanities Citation Index.
Although it is reported that UM published some 1800 academic papers in 2010, it is still far behind NUS as the prime university from Singapore publishes more than 5,000 academic papers a year. Even from 2006 to 14th February 2011, UM only publishes 9,053 papers whereby Thailand’s Mahidol University and Chulalongkorn University publish 21,035 and 16,928 papers in total. The two universities in Singapore ie NUS and Nanyang Technological University (NTU) publish 116,608 papers and 52,122 papers respectively.
Besides, the federal government should allow more freedom to researchers, lecturers, professors and even university students to engage in academic discussion, debates and even researches on sensitive issues. Such openness is imperative to nurture a culture of questionging, to always question the truth by asking the right questions. University is a place to pursue and develop knowledge. The time is high now for Malaysians to discard the mentality that universities are merely places to provide graduates to fill in the blanks in the industry. Instead, teaching qualities of our varsities should couple with strong capacity in developing knowledges for the benefit of mankind. Malaysians, including the business sector should in return support the university’s role in developing knowledges so as to improve the value chain of our industry and economy.
One point that Malaysians should not forget is that University of Malaya, like other public unversities in Malaysia, is also tied down by the notorious University and University College Act which highly restricts students’ freedom in expressing opinions and challenging the views of the authority.
The first step towards quality higher education is to remove all restrictions on freedom of expression casted on our universities. I am sad that the Ministry of Higher Education, despite all the talks for the past few years, has not even tabled any amendments in the Parliament to amend the Act as they had promised initially. Our stand is that the Act itself has long exceeded it shelf live and ought to be repealed. It is even more worrying that our univerisities could be placing more weightage on securing better ranking, ignoring the fact that there are still all forms of restriction against university students.
University students in Malaysia are still regarded very much as secondary school students who cannot think independently even though they are termed “mahasiswa” in Malay which literally means the “great graduate”.
Our students must be givern the room and encouragement to explore their capabilities and capacities. Management of our universities should place equal importance on science, arts and social sciences in order to provide a balanced education for our students.
This is biggest challenge for our tertiary education especially for University of Malaya, the university that prides itself as the oldest and the most established institution of higher education in Malaysia.
While the position is a quantum leap of 40 spots from its position in 2010, there are still a lot to catch up by UM as National University of Singapore (NUS) is always ranked top 50 in any ranking although the two universities started on equal footing at the same time.
Research activity is one of the many factors contributing to the improved ranking of UM in 2011. The university needs to provide more resources and allocations to academicians and researchers to publish papers in high impact journals like the Thomson ISI (Institute for Scientific Information) which includes citation databases covering thousands of academic journals, such as the Science Citation Index, the Social Sciences Citation Index and the Arts and Humanities Citation Index.
Although it is reported that UM published some 1800 academic papers in 2010, it is still far behind NUS as the prime university from Singapore publishes more than 5,000 academic papers a year. Even from 2006 to 14th February 2011, UM only publishes 9,053 papers whereby Thailand’s Mahidol University and Chulalongkorn University publish 21,035 and 16,928 papers in total. The two universities in Singapore ie NUS and Nanyang Technological University (NTU) publish 116,608 papers and 52,122 papers respectively.
Besides, the federal government should allow more freedom to researchers, lecturers, professors and even university students to engage in academic discussion, debates and even researches on sensitive issues. Such openness is imperative to nurture a culture of questionging, to always question the truth by asking the right questions. University is a place to pursue and develop knowledge. The time is high now for Malaysians to discard the mentality that universities are merely places to provide graduates to fill in the blanks in the industry. Instead, teaching qualities of our varsities should couple with strong capacity in developing knowledges for the benefit of mankind. Malaysians, including the business sector should in return support the university’s role in developing knowledges so as to improve the value chain of our industry and economy.
One point that Malaysians should not forget is that University of Malaya, like other public unversities in Malaysia, is also tied down by the notorious University and University College Act which highly restricts students’ freedom in expressing opinions and challenging the views of the authority.
The first step towards quality higher education is to remove all restrictions on freedom of expression casted on our universities. I am sad that the Ministry of Higher Education, despite all the talks for the past few years, has not even tabled any amendments in the Parliament to amend the Act as they had promised initially. Our stand is that the Act itself has long exceeded it shelf live and ought to be repealed. It is even more worrying that our univerisities could be placing more weightage on securing better ranking, ignoring the fact that there are still all forms of restriction against university students.
University students in Malaysia are still regarded very much as secondary school students who cannot think independently even though they are termed “mahasiswa” in Malay which literally means the “great graduate”.
Our students must be givern the room and encouragement to explore their capabilities and capacities. Management of our universities should place equal importance on science, arts and social sciences in order to provide a balanced education for our students.
This is biggest challenge for our tertiary education especially for University of Malaya, the university that prides itself as the oldest and the most established institution of higher education in Malaysia.
Janganlah Khairy Jamaluddin Menuduh Mat Sabu Penakut Sedangkan Dia Sendiri Menolak Untuk Berbahas Isu Yang Sama Enam Tahun Yang Lalu
Saya mengingatkan Khairy Jamaluddin supaya beliau jangan terlalu cepat lupa apa yang pernah beliau lakukan enam tahun yang lalu apabila beliau menolak cabaran daripada
Laman sesawang Utusan Malaysia di URL “http://www.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2005&dt=0908&pub=Utusan_Malaysia&sec=Politik&pg=po_02.htm” telah melaporkan percakapan Khairy Jamaluddin pada 8 September 2005 semasa beliau menghadiri Forum Kepimpinan Global 2005 di Pusat Konvensyen Kuala Lumpur bahawa “Kita juga tidak berdebat dengan orang yang semacam itu termasuk menyerang peribadi saya, kita akan terus bawa isu ini sampai bila-bila”.
Ini ialah bukti jelas bahawa Khairy Jamaluddin sendiri juga pernah menolak untuk berdebat secara matang isu berkenaan dengan sejarah perjuangan kemerdekaan negara kita.
Tawaran ini dibuat oleh Setiausaha Antarabangsa DAP Pusat pada masa itu, iaitu Ronnie Liu Tian Khiew yang merupakan Exco Kerajaan Negeri Selangor pada masa sekarang berikutan kenyataannya yang dikeluarkan pada awal bulan September 2005 bertajuk “The Real Fighters for Merdeka”.
Tulisan beliau menyentuh tentang peranan yang dimainkan oleh dua kumpulan pejuang yang berbeza, iaitu golongan elit dan bangsawan yang lebih cenderung untuk berbincang dan bekerjasama dengan British untuk memperjuangkan kemerdekaan negara berbanding dengan satu lagi kumpulan yang menggunakan pendekatan bercorak radikal untuk menentang British secara keseluruhan.
Media arus perdana pada masa itu, khususnya Utusan Malaysia mengkritik Ronnie Liu kerana memperkecilkan peranan yang dimainkan oleh Tunku Abdul Rahman dalam memperjuangkan kemerdekaan Malaya pada tahun 1957. Khairy Jamaluddin selaku Naib Ketua Pemuda UMNO turut membidas Ronnie Liu dan DAP kerana “cuba memesong sejarah perjuangan kemerdekaan Malaya”.
Kini perkara yang hampir sama berlaku apabila Khairy Jamaluddin selaku Ketua Pemuda UMNO membidas Timbalan Presiden Pas, Mohamad Sabu atau Mat Sabu sebagai “bacul dan penakut kerana tidak berani berdebat dengannya dalam isu sejarah Bukit Kepong” apabila Mat Sabu menyentuh tentang perjuangan kemerdekaan Malaya dan insiden Bukit Kepong dalam satu ceramah.
Saya melihat kenyataan Khairy Jamaluddin ini sebagai mengorek dan menggali kubur sendiri kerana beliau telah lupa bahawa beliau juga pernah menolak untuk berdebat dalam isu yang hampir sama pada tahun 2005 walaupun cabaran beliau kepada Mat Sabu untuk berdebat isu Bukit Kepong ini lebih untuk kepentingan politik beliau.
Walau apa sekalipun, Rakyat Malaysia berhak untuk mengetahui gambaran yang lengkap tentang sejarah perjuangan Malaya dan Malaysia. Saban hari, rakyat mula mempersoalkan kesahihan fakta sejaran rasmi yang cuba disuapkan ke dalam mulut rakyat selama lebih 50 tahun. Biarpun begitu gambaran ini tidak akan menjadi semakin lengkap dan jelas dengan adanya roadshow-roadshow yang bakal dijalankan oleh Patriot Pemuda UMNO ataupun perdebatan-perdebatan politik yang dicadangkan Khairy Jamaluddin.
Isu berkenaan sejarah perjuangan kemerdekaan, termasuk sumbangan oleh pejuang-pejuang bersayap kiri dan radikal harus dibincang dengan rasional oleh ahli-ahli sejarah dan akademik secara ilmiah, objektif dan rasional melalui pembentangan fakta-fakta sejarah dan saya berharap ahli-ahli kaji sejarah dari dalam dan luar negara dapat berusaha untuk memulihkan sejarah lengkap perjuangan kemerdekaan negara kita antara tahun 1945 hingga 1957.
Laman sesawang Utusan Malaysia di URL “http://www.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2005&dt=0908&pub=Utusan_Malaysia&sec=Politik&pg=po_02.htm” telah melaporkan percakapan Khairy Jamaluddin pada 8 September 2005 semasa beliau menghadiri Forum Kepimpinan Global 2005 di Pusat Konvensyen Kuala Lumpur bahawa “Kita juga tidak berdebat dengan orang yang semacam itu termasuk menyerang peribadi saya, kita akan terus bawa isu ini sampai bila-bila”.
Ini ialah bukti jelas bahawa Khairy Jamaluddin sendiri juga pernah menolak untuk berdebat secara matang isu berkenaan dengan sejarah perjuangan kemerdekaan negara kita.
Tawaran ini dibuat oleh Setiausaha Antarabangsa DAP Pusat pada masa itu, iaitu Ronnie Liu Tian Khiew yang merupakan Exco Kerajaan Negeri Selangor pada masa sekarang berikutan kenyataannya yang dikeluarkan pada awal bulan September 2005 bertajuk “The Real Fighters for Merdeka”.
Tulisan beliau menyentuh tentang peranan yang dimainkan oleh dua kumpulan pejuang yang berbeza, iaitu golongan elit dan bangsawan yang lebih cenderung untuk berbincang dan bekerjasama dengan British untuk memperjuangkan kemerdekaan negara berbanding dengan satu lagi kumpulan yang menggunakan pendekatan bercorak radikal untuk menentang British secara keseluruhan.
Media arus perdana pada masa itu, khususnya Utusan Malaysia mengkritik Ronnie Liu kerana memperkecilkan peranan yang dimainkan oleh Tunku Abdul Rahman dalam memperjuangkan kemerdekaan Malaya pada tahun 1957. Khairy Jamaluddin selaku Naib Ketua Pemuda UMNO turut membidas Ronnie Liu dan DAP kerana “cuba memesong sejarah perjuangan kemerdekaan Malaya”.
Kini perkara yang hampir sama berlaku apabila Khairy Jamaluddin selaku Ketua Pemuda UMNO membidas Timbalan Presiden Pas, Mohamad Sabu atau Mat Sabu sebagai “bacul dan penakut kerana tidak berani berdebat dengannya dalam isu sejarah Bukit Kepong” apabila Mat Sabu menyentuh tentang perjuangan kemerdekaan Malaya dan insiden Bukit Kepong dalam satu ceramah.
Saya melihat kenyataan Khairy Jamaluddin ini sebagai mengorek dan menggali kubur sendiri kerana beliau telah lupa bahawa beliau juga pernah menolak untuk berdebat dalam isu yang hampir sama pada tahun 2005 walaupun cabaran beliau kepada Mat Sabu untuk berdebat isu Bukit Kepong ini lebih untuk kepentingan politik beliau.
Walau apa sekalipun, Rakyat Malaysia berhak untuk mengetahui gambaran yang lengkap tentang sejarah perjuangan Malaya dan Malaysia. Saban hari, rakyat mula mempersoalkan kesahihan fakta sejaran rasmi yang cuba disuapkan ke dalam mulut rakyat selama lebih 50 tahun. Biarpun begitu gambaran ini tidak akan menjadi semakin lengkap dan jelas dengan adanya roadshow-roadshow yang bakal dijalankan oleh Patriot Pemuda UMNO ataupun perdebatan-perdebatan politik yang dicadangkan Khairy Jamaluddin.
Isu berkenaan sejarah perjuangan kemerdekaan, termasuk sumbangan oleh pejuang-pejuang bersayap kiri dan radikal harus dibincang dengan rasional oleh ahli-ahli sejarah dan akademik secara ilmiah, objektif dan rasional melalui pembentangan fakta-fakta sejarah dan saya berharap ahli-ahli kaji sejarah dari dalam dan luar negara dapat berusaha untuk memulihkan sejarah lengkap perjuangan kemerdekaan negara kita antara tahun 1945 hingga 1957.
What we can do to sail through stormy time ahead
by Thomas Seng-Hock Lee
We are all set for a hard time in the almost immediate future, with some of us becoming unemployed, others underemployed, and a few facing the prospect of becoming bankrupts. So, the immediate measure is to cut our spending. I suggest taking the following steps:
(1) stop subscription to paid TV (saving at least RM100 a month),
(2) cut fixed phone line and use only prepaid HP (saving at least of RM50 a month),
(3) don't buy newspapers, read news online (saving at least RM60 a month,
(4) have only one dish for each meal, instead of the current three or four dishes (saving of at least RM10 a day, which works out to RM300 a month),
(5) have only two meals a day -- brunch and dinner (saving at least RM10 a day or RM300 a month),
(6) drink only boiled water, no need for other beverages (saving at least RM3 a day, i.e. RM90 a month),
(7) don't eat out -- take food and drinking water to work (can save RM10 a day or RM300 a month),
(8) cut down on driving, reducing petrol cost, toll charges and parking fees (saving of about RM200 a month),
(9) reduce 50% use of shampoo, toothpaste, etc (saving of RM2 a day, i.e. RM60 a month),
(10) Use handkerchieves, instead of buying tissue papers (saving at least RM1 a day, i.e. RM30 a month),
(11) forgo new clothing for Christmas and New Year, etc (saving at least RM500 for a family of four),
(12) cut down on expenses for festivals and celebrations (like birthdays) and save at least RM100 a month,
(13) go to government hospital for treatment and medication, instead of visiting private clinics or hospitals. I save nearly RM200 a month on my daily medication using the Klang general hospital,
and
(14) Vote Pakatan Rakyat at next general election to save the country from bankruptcy caused by a corrupt administration.
We are all set for a hard time in the almost immediate future, with some of us becoming unemployed, others underemployed, and a few facing the prospect of becoming bankrupts. So, the immediate measure is to cut our spending. I suggest taking the following steps:
(1) stop subscription to paid TV (saving at least RM100 a month),
(2) cut fixed phone line and use only prepaid HP (saving at least of RM50 a month),
(3) don't buy newspapers, read news online (saving at least RM60 a month,
(4) have only one dish for each meal, instead of the current three or four dishes (saving of at least RM10 a day, which works out to RM300 a month),
(5) have only two meals a day -- brunch and dinner (saving at least RM10 a day or RM300 a month),
(6) drink only boiled water, no need for other beverages (saving at least RM3 a day, i.e. RM90 a month),
(7) don't eat out -- take food and drinking water to work (can save RM10 a day or RM300 a month),
(8) cut down on driving, reducing petrol cost, toll charges and parking fees (saving of about RM200 a month),
(9) reduce 50% use of shampoo, toothpaste, etc (saving of RM2 a day, i.e. RM60 a month),
(10) Use handkerchieves, instead of buying tissue papers (saving at least RM1 a day, i.e. RM30 a month),
(11) forgo new clothing for Christmas and New Year, etc (saving at least RM500 for a family of four),
(12) cut down on expenses for festivals and celebrations (like birthdays) and save at least RM100 a month,
(13) go to government hospital for treatment and medication, instead of visiting private clinics or hospitals. I save nearly RM200 a month on my daily medication using the Klang general hospital,
and
(14) Vote Pakatan Rakyat at next general election to save the country from bankruptcy caused by a corrupt administration.
Malaysia should focus on the production of second generation biodiesel using waste oil instead of palm oil
The federal government should redirect its focus to produce biodiesel or biofuel using waste oil instead of precious palm oil which is food product by itself.
Plantation Industries and Commodities Deputy Minister Hamzah Zainudin said that the fuel is currently sold at six petrol stations in Putrajaya and 107 petrol stations in Malacca. He said that beginning 1 August 2011, 156 petrol stations in Negri Sembilan would sell the B5 palm-oil based biodiesel. As many as 247 petrol stations in Kuala Lumpur will begin selling B5 on Sept 1 and then Selangor will follow suit on Oct 1 with 634 stations offering the fuel to customers. He said that so far, there will be 1,150 petrol stations in the central region retail the B5 biodiesel.
While claiming that there is no adverse effect of palm oil-based biodiesel reported to date from the use of palm oil-based B5 biodiesel in diesel engine vehicles, the government should redirect its focus by utilizing waste oil to produce B5 biodiesel instead of using palm oil.
The utilization of palm oil or other feedstocks to produce biodiesel has sparked off the “food vs. fuel” dilemma in some countries. According to Wikipedia, “Food vs. fuel” is the dilemma regarding the risk of diverting farmland or crops for biofuels production in detriment of the food supply on a global scale.
Although Brazil has been considered to have the world's first sustainable biofuels economy and its government claims Brazil's sugar cane based ethanol industry has not contributed to the 2008 food crisis, Malaysia should not take the dilemma lightly as an unsustainable biofuel policy will definitely dampen the economic burden of Malaysians with higher prices of cooking oils.
I urged the government to also study the possible negative impact of mass production of biodiesel or any other types of biofuel which will affect prices of food items. It will be counterproductive if the government were to further subsidise food items if a further price hike for food items happened due to the production of biodiesel from food items like palm oil with the intention of reducing subsidies for fossil fuels. Such treat cannot be taken lightly as Malaysia is currently producing biodiesel from crude palm oil which is also a raw material to produce edible cooking oil in Malaysia.
One alternative that we should explore is to utilize waste industrial oil and waste cooking oil to produce second generation biodiesel as these byproducts are readily available in large quantity with lower cost of production. However, more researches are required to study its feasibility. I believe our government will be investing in the right direction if more allocations are channeled for such researches to be carried out.
Environmental protection and greener surrounding is not for show only. It is something that we have to work hard in order to bear fruits.
Plantation Industries and Commodities Deputy Minister Hamzah Zainudin said that the fuel is currently sold at six petrol stations in Putrajaya and 107 petrol stations in Malacca. He said that beginning 1 August 2011, 156 petrol stations in Negri Sembilan would sell the B5 palm-oil based biodiesel. As many as 247 petrol stations in Kuala Lumpur will begin selling B5 on Sept 1 and then Selangor will follow suit on Oct 1 with 634 stations offering the fuel to customers. He said that so far, there will be 1,150 petrol stations in the central region retail the B5 biodiesel.
While claiming that there is no adverse effect of palm oil-based biodiesel reported to date from the use of palm oil-based B5 biodiesel in diesel engine vehicles, the government should redirect its focus by utilizing waste oil to produce B5 biodiesel instead of using palm oil.
The utilization of palm oil or other feedstocks to produce biodiesel has sparked off the “food vs. fuel” dilemma in some countries. According to Wikipedia, “Food vs. fuel” is the dilemma regarding the risk of diverting farmland or crops for biofuels production in detriment of the food supply on a global scale.
Although Brazil has been considered to have the world's first sustainable biofuels economy and its government claims Brazil's sugar cane based ethanol industry has not contributed to the 2008 food crisis, Malaysia should not take the dilemma lightly as an unsustainable biofuel policy will definitely dampen the economic burden of Malaysians with higher prices of cooking oils.
I urged the government to also study the possible negative impact of mass production of biodiesel or any other types of biofuel which will affect prices of food items. It will be counterproductive if the government were to further subsidise food items if a further price hike for food items happened due to the production of biodiesel from food items like palm oil with the intention of reducing subsidies for fossil fuels. Such treat cannot be taken lightly as Malaysia is currently producing biodiesel from crude palm oil which is also a raw material to produce edible cooking oil in Malaysia.
One alternative that we should explore is to utilize waste industrial oil and waste cooking oil to produce second generation biodiesel as these byproducts are readily available in large quantity with lower cost of production. However, more researches are required to study its feasibility. I believe our government will be investing in the right direction if more allocations are channeled for such researches to be carried out.
Environmental protection and greener surrounding is not for show only. It is something that we have to work hard in order to bear fruits.
Tuesday, September 06, 2011
Menyelusuri Tapak Rumah Pasung Bukit Kepong
kereta berperisai beroda Cadillac Commando V150 buatan Amerika Syarikat. Model ini diguna secara intensif semasa perang Vietnam. Semasa Keadaan Darurat ke-dua (1968-1989), Malaysia mangadakan pembelian secara pukal. Negera kita kekal menjadi salah satu negera yang menpunyai kuantiti kenderaan tersebut yang terbesar di dunia sampai kini. Gambar ini diambil diluar kubu balai pilis muzium Bukit Kepong.
Pemandangan dalaman Cadillac Commando V150. Walaupun strukturnya masih kukul, kesan karat air boleh didapati di sebahagian kecil pemukaan.
Ketika YB Er Teck Hwa melawat Balai Polis Muzium Bukit Kepong, bertepatan dengan ulang tahun PDRM 200 tahun. Bukit Aman mangarahkan balai polis tersebut mengecatkan seluruh dinding kubu supaya menutupi kesan banjir. Balai tersebut cuma mempunyai 5 orang pegawai bertugas.
Dinding kubu masih tertinggal tanda taraf banjir semasa Bencara Johor pada tahun 2006.
Lapangan terletak di tengah-tengah kubu merupakan tapak balai polis asal yang diserang dan dibakar oleh Komunis Melaya pada tahun 1950.
Bilik Mesyuarat muzium yang diserang oleh banjir.
Sarjan Hizizi juga bertugas sebagai pemandu muzium. Beliau menunjukan kepada YB Er Teck Hwa keadaan dalaman muzium selepas bencana.
Pemandangan panorama Balai Polis Muzium Bukit Kepong. Kesan air tertinggal di dinding kubu menunjuk taraf air samasa Bencana Johor 2011.
Daimler Dingo MKII vesi British Malaya jalang dijumpi. Ciri-ciri kenderaan tersebut adalah turet (turret) dengan reka bentuk poligon. Krew kenderaan boleh meninjau keadaaan luar secara komprehensif malalui bukaan diantara dinding turet.
Pemandangan dalaman Daimler Dingo MKII yang terletak di depan Balai Polis Muzium Bukit Kepong. Struktur dalaman yang kalis karat, alat-alat telah disingkirkan, kusyen tempat duduk "gunner" telah hilang.
Model yang sama dipamerkan di "war and peace" exebition di Beltring pada tahun 2005. Kenderaaan yang ditunjukkan dalam gambar ini masih boleh dioperasi. (kredit gambar:Dennis Trowbridge)
Mejelang Keadaan Darurat (Emergency Period) di Persekutuan Tanah Melayu (1948-1960), kendaraan peninjau (reconnaissance vehicle) berperisai ringan Daimler Dingo MKII yang diguna oleh tentera British Malaya. Gambar ini diambil due minggu selepas Bencana Johor 2011. Kenderaan berperisai ringan tersebut dilekatkan didepan Balai Polis Muzium Bukit Kepong. Kenderaan tersebut dibiarkan sepi tanpa perhatian.
Berikut ialah tulisan Ahli Parlimen untuk kawasan Bakri Er Teck Hwa semasa melawat ke Balai Polis Bukit Kepong:
Tragedi Bukit Kepong bukan hanya sekadar membuktikan siapa benar atau siapa salah semata-mata. Peristiwa telah pun berlaku, sejarah telah merekodkan tragedy ini. Lebih daripada itu, Bukit Kepong menuntut perhatian masyarakat betapa tapak warisan sejarah kemerdekaan Negara ini telah dibiarkan sepi dan terbiar tanpa perhatian sesiapa.
Menyelusuri tapak Rumah Pasung Bukit Kepong tersebut kita akan dapat melihat warisan sejarah ini menjadi usang. Sejak dilanda tragedi Banjir Besar tahun 2006, tidak kelihatan tanda-tanda usaha pemuliharaan serius terhadap tapak warisan ini. Bahkan, terdapat perancangan untuk membaikpulih tapak warisan sejarah ini di dalam Rancangan Malaysia Ke-9 (RMK9). Tetapi, entah mengapa perancangan itu telah tidak menjadi kenyataan.
Walaupun saya tidak mempunyai pendidikan yang tinggi, namun saya amat menyedari kepentingan warisan bersejarah Negara kepada tatapan generasi akan datang. Atas keinsafan tersebut maka saya telah mengadakan lawatan ke tapak tesebut dua minggu selepas Bencana Johor 2011 dan membuat pertanyaan menganai isu pembaikpulihan di dalam Sesi Perbahasan di Dewan Rakyat berhubung perkara ini pada bulan Mac. Malah Timbalan Menteri secara sinis mengatakan beliau tidak menyediakan jawapan lisan sambil tertawa. (Rujuk kepada DR 11.03.15 Mukasurat 38 dan DR 11.03.21 Mukasurat 142)
Jawapan bertulis yang diberikan oleh pihak Timbalan Menteri adalah isu ini bukan dibawah tanggungjawab Kementerian Penerangan, Kebudayaan dan Komunikasi sebaliknya merupakan tanggungjawab Kementerian Dalam Negeri. Persoalan, adakah Jabatan Warisan Negara terletak dibawah Kementerian Dalam Negeri?
Dimanakah keseriusan kita mempertahankan khazanah warisan sejarah Negara? Atau kita hanya menjadi jaguh retorik yang menjerit mengalunkan lagu perjuangan hanya untuk kepentingan politik sendiri sahaja? Cukuplah bersandiwara. Jangan jadikan nasib Balai Muzium ini seperti sebiji bola yang boleh ditendang kepada sesiapa sahaja. Tindakan pemuliharaan perlu dilakukan segera.
Jika di Eropah, kawasan-kawasan warisan Sejarah ini akan dipelihara dan dipulihara agar generasi akan datang dapat melihat sendiri monument atau bangunan bersejarah tersebut sama ada untuk membuat kajian ataupun sekadar menziarahi. Malahan, terdapat satu Istana di Cornwall (Tintagel Castle), United Kingdom yang dijaga rapi sebagai tapak warisan sejarah King Arthur walaupun kisah King Arthur ini masih menjadi perdebatan sama ada ia benar-benar berlaku ataupun lipur lara masyarakat.
Di Malaysia, sebuah Negara yang telah mengecapi erti Kemerdekaan selama 54 tahun, aspek pemuliharaan monumen atau tapak bersejarah sering tidak mendapat tempat di hati Pemerintah. Tidak diangkat sebagai tapak warisan Negara. Contoh popular adalah kompleks Penjara Pudu yang telah menjadi mangsa kerakusan kapitalis tanpa pembelaan yang sewajarnya daripada pihak terbabit. Akhirnya kini, Penjara Pudu akan hanya tinggal dalam teks-teks sejarah sahaja.
Pemerintah hari ini dan Kementerian Penerangan, Kebudayaan dan Komunikasi melalui Jabatan Warisan Negara perlu lebih serius dalam memulihara tapak bersejarah Bukit Kepong ini. Sangat menyedihkan dan malang sekali tatkala kita hebat berbahas di laman maya, di kedai kopi mengenai siapa benar atau siapa salah semasa tragedy Bukit Kepong tetapi monument dan segala khazanah bersejarah yang tersimpan di Balai Muzium Bukit Kepong tersebut terus terbiar tanpa pembelaan sewajarnya.
Polemik dan perdebatan siapa benar dan siapa salah ini tidak akan berkesudahan, tetapi nasib Balai Muzium Bukit Kepong ini dan khazanah berharga Kemerdekaan Negara di dalamnya akan terus menjadi mangsa kealpaan dan sikap lalai kita.
Andainya tiada usaha pemuliharaan tapak ini, kemungkinan satu masa nanti anak cucu kita akan hanya mengingati cerita Bukit Kepong melalui penulisan buku ataupun filem Jins Shamsudin sahaja.
Dan apalah yang dapat anak cucu kita nanti untuk melakukan kajian sejarah terhadap peristiwa ini melainkan hanya melalui teks-teks dan gambar-gambar sahaja. Akhirnya, sejarah Negara tidak dapat diperkayakan, yang tidak bersalah tidak dapat diperjuangkan dan Negara kehilangan satu sumber kekayaan sejarah kebangkitan rakyat menentang penjajah Inggeris. Hayati petikan kata-kata ini “Bangsa yang tidak menghargai sejarah sendiri, ia tidak akan menjadi bangsa yang berjaya”.
YB Er Teck Hwa
Ahli Parlimen Bakri
武吉哈逢警署的衰败
美国凱迪拉克蓋集公司（Cadillac Gage）制造的”突击队”V150型（Commando V150）装甲车，此款装甲车在1960年代中旬使用于越战。马来西亚在二次紧急状态（1968年-1989年）时大量采购，目前我国是世界上却其中几个拥有最高数量此类装甲车的国家。照片拍摄于武吉哈逢警署博物馆外。
“突击队”V150型装甲车内部，照片中可见结构还算完整，可是在大水浸泡后部分表面已经开始生锈。
余德华国会议员在巡访武吉哈逢警署时，适逢马来西亚皇家警察部队两百周年庆，武吉安曼总署要求该警署在一周内全面粉刷警署，以遮盖水灾后的水迹，警署内的执勤警员仅有五名。
警署内的墙壁上还保存着2006年南马大水灾时的水位标识。
被马共攻击并焚毁的武吉哈逢警署原址即坐落在堡垒内部。
被大水浸泡过的博物馆讲解室。
希兹兹曹长（Sarjan Hizizi）兼博物馆管理员带领余德华国会议员巡视被水灾肆虐的警局内部。
武吉哈逢警署博物馆全景，由堡垒围墙黄色水迹可见在2011年南马大水灾时的水位。
英属马来亚时代的戴姆勒”顶戈”二型目前非常稀有，其主要特点是改装后的炮塔有多角形铁板组成，以便机组人员可透过铁板见的隙缝对车外进行全方位侦测。
停泊在武吉哈逢警署博物馆前的戴姆勒”顶戈”二型内部，途中可见锈迹斑斑，所有器件已被拆除，炮塔机枪手的座位上的坐垫不翼而飞。
在英国展出的同款型姆勒”顶戈”二型，照片拍摄于2005年，此装甲车至今依旧能够正常运作。拍摄于英国贝尔特灵（Beltring）武器展览会（照片由丹尼斯.荼罗布里特克（Dennis Trowbridge）拍摄）
紧急状态（1948-1960）英军所使用的戴姆勒公司（Daimler）制造的『顶戈』二型（Dingo Mk2）轻型装甲侦查车。照片拍摄于2011年南马二次大水灾后两周，该装甲车置放于武吉哈逢警局博物馆前，车身残破不堪，疏于维修。
民主行动党柔佛州峇吉里区国会议员余德华于2011年9月5日拜访武吉哈逢警署发表了以下文章：
29在武吉哈逢惨剧中的大是大非，逝者如斯夫，该惨剧已成为历史。武吉哈逢如何成为我国独立史中的古迹，引起了社会广泛注意，然而，却无人关切它的破败荒芜。
武吉哈逢警署的衰败，我们看见这段没落的历史。自从2006年大水灾的侵袭至今，不见任何对此古迹的维修工作的展开。尽管在第九大马计划下，此处曾经被列为将被修复的历史古迹，然而，闻楼梯响，不见君下楼。
尽管本人读书不多，可是，对于国家历史古迹对下一代的重要性，我高度重视。因为前述的认知，在南马大水灾后两周，我前往武吉哈逢警署视察，并在三月份的下议院会议中提出修复工作的质询。然而，副部长却对此质询不屑一顾，众人讪笑下，他只表示未准备好口头答复。（参考国会会议记录编号DR15032011第38页及DR21032011第142页）
副部长在后来发出给本人的书面答复中答道，此课题不逮属新闻、文化与通讯部管辖，反之，这是内政部的责任。问题是，国家文物遗产局（Jabatan Warisan Negara）是内政部属下机构吗？
对国家历史古迹的珍宝，我们曾几何时认真看待？又或者，我们宁愿成为诡辩的巨人，尖叫呐喊着斗争之歌，压根儿仅为了个人的政治利益？这些都是虚情假意！别让这个警署博物院当成皮球，任人随意踢弄，修复工作必须即刻展开。
在欧洲国家，如此历史古迹，势必获得妥善修复还原，以让下一代能够亲睹这些纪念性历史建筑，或进行研究，或参观游览。纵使如英国的康沃（Cornwall）)廷塔哲堡（Tintagel Castle）也被当局妥善照料，尽管亚瑟王（King Arthur）依然无法被证实为真有其事或是民间传说。
在马来西亚这个国度，虽然标榜已经独立五十四个年头，执政者却对历史古迹的保护毫不在意，对于国家历史的承传漫不经心。最著名的案例即是富都监狱，在资本主义的贪婪中，有关当局毫无应有的捍卫古迹之心。从今以后，富都监狱仅存在于历史教科书当中。
当今政府及新闻、文化与通讯部，应通过国家文物遗产局严谨看待武吉哈逢的历史古迹。令人感到悲哀的是，我们在虚拟的网络世界、在咖啡店高谈阔论着武吉哈逢惨剧中的谁是谁非，可是，武吉哈逢警署博物馆中的历史珍宝却被丢弃一旁，应采取的行动却裹足不前。
论战及争辩将不会休止，可是，武吉哈逢警署博物院，以及里头有关国家独立抗争史的珍藏，却因为我们疏懒的态度而成为了牺牲品。
如果古迹保护的努力无法落实，也许，有一天我们的子孙将这能通过书本的记述，或是金斯三苏丁（Jins Shamsudin）的电影来回忆武吉哈逢的故事。
如果到时我们的子孙要展开历史研究，可是将会发现只能通过文字和图片来了解历史。最终，国家历史不再可信，tidak bersalah tidak dapat diperjuangkan，从今以后，人民对抗英殖民地的丰富历史，就此消失于我国。常言道：“不珍惜自身历史的民族，毫无前途可言”（Bangsa yang tidak menghargai sejarah sendiri, ia tidak akan menjadi bangsa yang berjaya）。
峇吉里区国会议员
余德华
29在武吉哈逢惨剧中的大是大非，逝者如斯夫，该惨剧已成为历史。武吉哈逢如何成为我国独立史中的古迹，引起了社会广泛注意，然而，却无人关切它的破败荒芜。
武吉哈逢警署的衰败，我们看见这段没落的历史。自从2006年大水灾的侵袭至今，不见任何对此古迹的维修工作的展开。尽管在第九大马计划下，此处曾经被列为将被修复的历史古迹，然而，闻楼梯响，不见君下楼。
尽管本人读书不多，可是，对于国家历史古迹对下一代的重要性，我高度重视。因为前述的认知，在南马大水灾后两周，我前往武吉哈逢警署视察，并在三月份的下议院会议中提出修复工作的质询。然而，副部长却对此质询不屑一顾，众人讪笑下，他只表示未准备好口头答复。（参考国会会议记录编号DR15032011第38页及DR21032011第142页）
副部长在后来发出给本人的书面答复中答道，此课题不逮属新闻、文化与通讯部管辖，反之，这是内政部的责任。问题是，国家文物遗产局（Jabatan Warisan Negara）是内政部属下机构吗？
对国家历史古迹的珍宝，我们曾几何时认真看待？又或者，我们宁愿成为诡辩的巨人，尖叫呐喊着斗争之歌，压根儿仅为了个人的政治利益？这些都是虚情假意！别让这个警署博物院当成皮球，任人随意踢弄，修复工作必须即刻展开。
在欧洲国家，如此历史古迹，势必获得妥善修复还原，以让下一代能够亲睹这些纪念性历史建筑，或进行研究，或参观游览。纵使如英国的康沃（Cornwall）)廷塔哲堡（Tintagel Castle）也被当局妥善照料，尽管亚瑟王（King Arthur）依然无法被证实为真有其事或是民间传说。
在马来西亚这个国度，虽然标榜已经独立五十四个年头，执政者却对历史古迹的保护毫不在意，对于国家历史的承传漫不经心。最著名的案例即是富都监狱，在资本主义的贪婪中，有关当局毫无应有的捍卫古迹之心。从今以后，富都监狱仅存在于历史教科书当中。
当今政府及新闻、文化与通讯部，应通过国家文物遗产局严谨看待武吉哈逢的历史古迹。令人感到悲哀的是，我们在虚拟的网络世界、在咖啡店高谈阔论着武吉哈逢惨剧中的谁是谁非，可是，武吉哈逢警署博物馆中的历史珍宝却被丢弃一旁，应采取的行动却裹足不前。
论战及争辩将不会休止，可是，武吉哈逢警署博物院，以及里头有关国家独立抗争史的珍藏，却因为我们疏懒的态度而成为了牺牲品。
如果古迹保护的努力无法落实，也许，有一天我们的子孙将这能通过书本的记述，或是金斯三苏丁（Jins Shamsudin）的电影来回忆武吉哈逢的故事。
如果到时我们的子孙要展开历史研究，可是将会发现只能通过文字和图片来了解历史。最终，国家历史不再可信，tidak bersalah tidak dapat diperjuangkan，从今以后，人民对抗英殖民地的丰富历史，就此消失于我国。常言道：“不珍惜自身历史的民族，毫无前途可言”（Bangsa yang tidak menghargai sejarah sendiri, ia tidak akan menjadi bangsa yang berjaya）。
峇吉里区国会议员
余德华
PM Perlu Jelas Sebab Beliau Bercuti Di Perth Pada 31 Ogos
Adalah amat menggemparkan kita semua apabila dilaporkan bahawa Perdana Menteri Malaysia, Dato’ Seri Najib Tun Razak bercuti di Perth, Australia pada 31 Ogos iaitu Hari Kebangsaan Malaysia. Saya meminta PM untuk memberi penjelasan terhadap perkara ini, iaitu mengapa beliau memilih untuk bercuti di luar negara pada hari Merdeka di mana beliau sepatutnya berada di Malaysia untuk meraihkan hari yang bermakna ini.
Selain itu, sepanjang cuti Hari Kebangsaan dan Hari Raya ini, berlaku peristiwa hitam di mana jurukamera Berita Nasional Malaysia (Bernama) Noramfaizul Mohd Nor, 39 tahun, terkena peluru liar di Somalia pada 2 September 2011 dan meninggal dunia apabila beliau sedang bertugas untuk membuat liputan terhadap bantuan kemanusian anjuran Kelab Putera 1Malaysia dan Badan Amal dan Kebajikan Tenaga Isteri-isteri Menteri (Bakti) ke negara yang bergolak itu. Seorang lagi pemberita TV3, iaitu Aji Saregar Mazlan pula cedera.
Apa yang kesal ialah wakil kerajaan persekutuan yang pertama member komen terhadap perkara ini ialah Timbalan Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin yang masih berada di Malaysia semasa kejadian ini berlaku. Jejak PM menjadi misteri pada masa itu sehinggalah jenazah Allahyarham Noramfaizul Mohd Nor diterbangkan balik ke pengkalan Tentera Udara Diraja Malaysia (TUDM) di Subang pada 4 September, barulah rakyat Malaysia tahu daripada laporan media aliran utama bahawa PM memendekkan cutinya di Perth untuk pulang menghadiri solat jenazah di Masjid TUDM Subang.
Alangkah sedihnya apabila Noramfaizul mati di perantauan atas nama “1Malaysia” manakala Bapa “1Malaysia” pula pandai menggunakan masa lapangnya untuk bercuti di luar negara semasa peristiwa hitam ini berlaku.
Sebenarnya, Najib sebagai pemimpin utama kerajaan persekutuan hanya memilih untuk menggunakan media sosial bagi menyampaikan mesej Hari Kebangsaannya. Ini berbeza dengan para PM sebelum ini di mana mereka sama ada akan muncul di kaca televisyen untuk menyampaikan ucapan Hari Kebangsaan ataupun menghadiri acara-acara menyambut Hari Kebangsaan di ibu kota.
Justeru itu, berita bahawa PM tiada di dalam negara pada Hari Kebangsaan tersebar luas. Jikalau ini benar, maka Najib telah mencipta satu lagi rekod dunia kerana saya percaya tiada satu pemimpin kerajaan di dunia ini yang memilih untuk bercuti di luar negara pada Hari Kebangsaannya. Ini barangkali kali yang pertama berlaku di Malaysia.
Tepuk dada tanya selera. Saya meminta PM untuk menjelaskan perkara ini. Jangan pula beliau cuba mengelak daripada menjawab soalan ini.
Selain itu, sepanjang cuti Hari Kebangsaan dan Hari Raya ini, berlaku peristiwa hitam di mana jurukamera Berita Nasional Malaysia (Bernama) Noramfaizul Mohd Nor, 39 tahun, terkena peluru liar di Somalia pada 2 September 2011 dan meninggal dunia apabila beliau sedang bertugas untuk membuat liputan terhadap bantuan kemanusian anjuran Kelab Putera 1Malaysia dan Badan Amal dan Kebajikan Tenaga Isteri-isteri Menteri (Bakti) ke negara yang bergolak itu. Seorang lagi pemberita TV3, iaitu Aji Saregar Mazlan pula cedera.
Apa yang kesal ialah wakil kerajaan persekutuan yang pertama member komen terhadap perkara ini ialah Timbalan Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin yang masih berada di Malaysia semasa kejadian ini berlaku. Jejak PM menjadi misteri pada masa itu sehinggalah jenazah Allahyarham Noramfaizul Mohd Nor diterbangkan balik ke pengkalan Tentera Udara Diraja Malaysia (TUDM) di Subang pada 4 September, barulah rakyat Malaysia tahu daripada laporan media aliran utama bahawa PM memendekkan cutinya di Perth untuk pulang menghadiri solat jenazah di Masjid TUDM Subang.
Alangkah sedihnya apabila Noramfaizul mati di perantauan atas nama “1Malaysia” manakala Bapa “1Malaysia” pula pandai menggunakan masa lapangnya untuk bercuti di luar negara semasa peristiwa hitam ini berlaku.
Sebenarnya, Najib sebagai pemimpin utama kerajaan persekutuan hanya memilih untuk menggunakan media sosial bagi menyampaikan mesej Hari Kebangsaannya. Ini berbeza dengan para PM sebelum ini di mana mereka sama ada akan muncul di kaca televisyen untuk menyampaikan ucapan Hari Kebangsaan ataupun menghadiri acara-acara menyambut Hari Kebangsaan di ibu kota.
Justeru itu, berita bahawa PM tiada di dalam negara pada Hari Kebangsaan tersebar luas. Jikalau ini benar, maka Najib telah mencipta satu lagi rekod dunia kerana saya percaya tiada satu pemimpin kerajaan di dunia ini yang memilih untuk bercuti di luar negara pada Hari Kebangsaannya. Ini barangkali kali yang pertama berlaku di Malaysia.
Tepuk dada tanya selera. Saya meminta PM untuk menjelaskan perkara ini. Jangan pula beliau cuba mengelak daripada menjawab soalan ini.
Sunday, September 04, 2011
国庆日“逃离”国家，纳吉必须解释
8月31日乃马来西亚国庆日，可是日前媒体报道首相纳吉在如此重大节日竟然不在国内，反而前往澳洲渡假一事。因此，我要求首相纳吉向全体人民澄清整件事的来龙去脉。
在国庆期间，我国也发生了一件重大事件。马新社摄影师诺兰法祖在9月2日为了报道“一个马来西亚”的跨国善举而远赴索马里，结果昨晚在索马里首都摩加迪沙采访时，车队遭人枪击，不幸中弹殉职，享年39岁。
此外，另一名随团的第三电视记者阿吉（Aji Saregar Mazlan）则同样受伤。诺兰法祖和阿吉是随同一个大马布特拉俱乐部（Kelab Putera 1Malaysia）及部长夫人协会（Bakti）前往摩加迪沙，采访这两个组织在当地进行的人道救援行动。
事发过后，代表政府针对此事发言的竟然不是首相纳吉，而是尚留在国内的副首相慕尤丁。至于首相纳吉的踪迹，今天9月4日各主流媒体在报道已故诺兰法祖的遗体今早运抵梳邦皇家马来西亚空军基地时，我们才知道首相纳吉缩短他在澳洲伯斯的假期回来马来西亚。
诺兰法祖为“一个马来西亚” 客死异乡，“一个马来西亚”之父纳吉为了善用假期而选在国庆日远赴澳洲。这是多么地令人觉得讽刺。
事实上，纳吉身为我国政府的首要领导人在国庆日当天只通过社交媒体发表简短留言，但却没在任何公共场合亮相，因此才传出他当天已乘搭专机前往澳洲渡假的传闻。
一年一度的国庆日是我国一个非常重要的日子，过去几任的首相也不曾在国庆日期间出国渡假。如果这件事属实的话，相信首相纳吉也再次创下了国际的记录，因为相信全世界没有一个国家的领导人会选择在国庆日当天出国旅行。
由于这件事关乎国家的尊严，所以首相纳吉有必要向全体人民交代这件事的来龙去脉。纳吉在过去所发生的事件中都选择逃避问题，所以我呼吁纳吉这次别再逃避了，勇敢的出来面对人民。
在国庆期间，我国也发生了一件重大事件。马新社摄影师诺兰法祖在9月2日为了报道“一个马来西亚”的跨国善举而远赴索马里，结果昨晚在索马里首都摩加迪沙采访时，车队遭人枪击，不幸中弹殉职，享年39岁。
此外，另一名随团的第三电视记者阿吉（Aji Saregar Mazlan）则同样受伤。诺兰法祖和阿吉是随同一个大马布特拉俱乐部（Kelab Putera 1Malaysia）及部长夫人协会（Bakti）前往摩加迪沙，采访这两个组织在当地进行的人道救援行动。
事发过后，代表政府针对此事发言的竟然不是首相纳吉，而是尚留在国内的副首相慕尤丁。至于首相纳吉的踪迹，今天9月4日各主流媒体在报道已故诺兰法祖的遗体今早运抵梳邦皇家马来西亚空军基地时，我们才知道首相纳吉缩短他在澳洲伯斯的假期回来马来西亚。
诺兰法祖为“一个马来西亚” 客死异乡，“一个马来西亚”之父纳吉为了善用假期而选在国庆日远赴澳洲。这是多么地令人觉得讽刺。
事实上，纳吉身为我国政府的首要领导人在国庆日当天只通过社交媒体发表简短留言，但却没在任何公共场合亮相，因此才传出他当天已乘搭专机前往澳洲渡假的传闻。
一年一度的国庆日是我国一个非常重要的日子，过去几任的首相也不曾在国庆日期间出国渡假。如果这件事属实的话，相信首相纳吉也再次创下了国际的记录，因为相信全世界没有一个国家的领导人会选择在国庆日当天出国旅行。
由于这件事关乎国家的尊严，所以首相纳吉有必要向全体人民交代这件事的来龙去脉。纳吉在过去所发生的事件中都选择逃避问题，所以我呼吁纳吉这次别再逃避了，勇敢的出来面对人民。
Permohonan maaf Kompas belum selesai
Oleh Harakahdaily.com
(http://bm.harakahdaily.net/index.php/berita-utama/5197-permohonan-maaf-kompas-belum-selesai)
KUALA LUMPUR, 2 Sept: Selepas lebih 10 hari berlalu, isu akhbar Indonesia, Kompas, memohon maaf kepada Datuk Seri Najib Razak belum reda kerana permohonan itu tidak berlaku sebagaimana biasa.
Ini kerana, menjadi amalan biasa akhbar yang memohon maaf akan menyiarkan penyataan minta maaf itu dalam bentuk penyataan atau iklan dan menarik balik berita yang dikatakan salah itu. Namun sehingga kini, ia tidak berlaku. Tidak ada penyataan permohonan maaf dalam bentuk iklan dan tidak ada penyataan menarik balik berita awal yang dikatakan salah itu dari Kompas.
Antara lain, artikel itu mengaitkan Rosmah dengan pembelian kontroversi sebentuk cincin bernilai RM24 juta, dan mendakwa bakal besan Rosmah, Maira Nazarbayev, mempunyai hubungan dengan “mafia Rusia”. Maira Nazarbayev dari Kazakhstan adalah ibu kepada Daniyar Nazarbayev yang telah bertunang dengan Nooryana Najwa, anak gadis Najib dan Rosmah.
Kompas juga dalam laporannya itu menyifatkan Rosmah sebagai menjalani “kehidupan yang penuh kontroversi”, dan mengaitkannya dengan Perimekar, syarikat yang dikatakan telah menerima komisen jutaan ringgit berikutan penjualan kapal selam Scorpene.
Menurut penulis, perjanjian yang mencurigakan itu antara faktor yang membawa kepada pembunuhan wanita warga Mongolia Altantuya Shaariibuu pada tahun 2006. Bernama pada 21 Ogos lalu memaklumkan, Kompas telah memohon maaf dari Perdana Menteri.
"Akhbar utama Indonesia, Kompas memohon maaf kepada Perdana Menteri, Datuk Seri Mohd Najib Tun Razak dan isteri, Datin Seri Rosmah Mansor atas laporan tidak tepat yang disiarkan.
Permohonan maaf itu turut disusuli siaran laporan yang menafikan semua tuduhan terhadap Perdana Menteri dan isteri. Kompas, akhbar paling besar di Indonesia, hari ini menyiarkan laporan khas pasal Datuk Seri Najib.
Malah dalam laporan ini pula, Kompas menyatakan permohonan maaf ke atas laporan yang disiarkan 4 Ogos lepas.
Atas pemberitaan tersebut, pemimpin redaksi Kompas, Rikard Bangun, Sabtu 20 Ogos, di Jakarta secara khusus menyatakan permohonan maafnya kepada kepala negara dan keluarga.
Dalam laporan itu pula Kompas menyatakan bahawa Datuk Seri Najib menafi ke atas laporan yang mengandungi tiga tuduhan.
Antaranya isu pasal cincin berlian berharga ASD24 juta yang melibatkan isteri Perdana Menteri, Datin Seri Rosmah Mansor.
Bagaimanapun, laporan yang tidak benar itu telah mengganggu dan berdampak luas di dalam negara.
Ia pula dimanfaatkan oleh pihak-pihak tertentu di Malaysia." lapor Bernama.
Menurut sumber Malaysiakini, permohonan maaf yang dituntut oleh Pejabat Perdana Menteri (PMO) pada mulanya ditolak oleh editor Kompas yang bertegas mempertahankan artikel mereka, khususnya berhubung dakwaan kegiatan kongsi gelap Maira, yang juga boleh dilayari secara meluas di Internet.
Dua penasihat itu kemudiannya mengancam mengugut Kompas dengan tindakan undang-undang, tetapi ini juga gagal untuk menundukkan akhbar Indonesia yang berpengaruh itu.
Kompas, bagaimanapun bersetuju membuka ruang kepada Najib untuk menjawap dan menangkis segala tuduhan dengan menghantar editor antarabangsa, Jimmy Harianto bagi menemubual Najib di Putrajaya pada Khamis lalu.
Bagiamanapun pada Ahad lalu, agensi berita nasional Bernama mengesahkan bahawa Kompas telah meminta maaf kepada Najib.
Setakat ini, mengapa Kompas membuat pusingan U pada saat-saat terakhir belum jelas tetapi menurut sumber, keputusan berkenaan telah dibuat dalam keadaan “situasi luar biasa”.
Namun, bagi Malaysiakini, akhbar itu jelas tidak membuat permohonan maaf secara penuh – ia boleh diibaratkan sebagai ‘permohonan maaf separuh’.
Malah, permohonan maaf itu diselitkan pada perenggan 10 di halaman 10 akhbar itu dalam laporan yang bertajuk ‘PM Najib Razak: Demokrasi Juga Terjadi di Malaysia’.
(http://bm.harakahdaily.net/index.php/berita-utama/5197-permohonan-maaf-kompas-belum-selesai)
KUALA LUMPUR, 2 Sept: Selepas lebih 10 hari berlalu, isu akhbar Indonesia, Kompas, memohon maaf kepada Datuk Seri Najib Razak belum reda kerana permohonan itu tidak berlaku sebagaimana biasa.
Ini kerana, menjadi amalan biasa akhbar yang memohon maaf akan menyiarkan penyataan minta maaf itu dalam bentuk penyataan atau iklan dan menarik balik berita yang dikatakan salah itu. Namun sehingga kini, ia tidak berlaku. Tidak ada penyataan permohonan maaf dalam bentuk iklan dan tidak ada penyataan menarik balik berita awal yang dikatakan salah itu dari Kompas.
Antara lain, artikel itu mengaitkan Rosmah dengan pembelian kontroversi sebentuk cincin bernilai RM24 juta, dan mendakwa bakal besan Rosmah, Maira Nazarbayev, mempunyai hubungan dengan “mafia Rusia”. Maira Nazarbayev dari Kazakhstan adalah ibu kepada Daniyar Nazarbayev yang telah bertunang dengan Nooryana Najwa, anak gadis Najib dan Rosmah.
Kompas juga dalam laporannya itu menyifatkan Rosmah sebagai menjalani “kehidupan yang penuh kontroversi”, dan mengaitkannya dengan Perimekar, syarikat yang dikatakan telah menerima komisen jutaan ringgit berikutan penjualan kapal selam Scorpene.
Menurut penulis, perjanjian yang mencurigakan itu antara faktor yang membawa kepada pembunuhan wanita warga Mongolia Altantuya Shaariibuu pada tahun 2006. Bernama pada 21 Ogos lalu memaklumkan, Kompas telah memohon maaf dari Perdana Menteri.
"Akhbar utama Indonesia, Kompas memohon maaf kepada Perdana Menteri, Datuk Seri Mohd Najib Tun Razak dan isteri, Datin Seri Rosmah Mansor atas laporan tidak tepat yang disiarkan.
Permohonan maaf itu turut disusuli siaran laporan yang menafikan semua tuduhan terhadap Perdana Menteri dan isteri. Kompas, akhbar paling besar di Indonesia, hari ini menyiarkan laporan khas pasal Datuk Seri Najib.
Malah dalam laporan ini pula, Kompas menyatakan permohonan maaf ke atas laporan yang disiarkan 4 Ogos lepas.
Atas pemberitaan tersebut, pemimpin redaksi Kompas, Rikard Bangun, Sabtu 20 Ogos, di Jakarta secara khusus menyatakan permohonan maafnya kepada kepala negara dan keluarga.
Dalam laporan itu pula Kompas menyatakan bahawa Datuk Seri Najib menafi ke atas laporan yang mengandungi tiga tuduhan.
Antaranya isu pasal cincin berlian berharga ASD24 juta yang melibatkan isteri Perdana Menteri, Datin Seri Rosmah Mansor.
Bagaimanapun, laporan yang tidak benar itu telah mengganggu dan berdampak luas di dalam negara.
Ia pula dimanfaatkan oleh pihak-pihak tertentu di Malaysia." lapor Bernama.
Menurut sumber Malaysiakini, permohonan maaf yang dituntut oleh Pejabat Perdana Menteri (PMO) pada mulanya ditolak oleh editor Kompas yang bertegas mempertahankan artikel mereka, khususnya berhubung dakwaan kegiatan kongsi gelap Maira, yang juga boleh dilayari secara meluas di Internet.
Dua penasihat itu kemudiannya mengancam mengugut Kompas dengan tindakan undang-undang, tetapi ini juga gagal untuk menundukkan akhbar Indonesia yang berpengaruh itu.
Kompas, bagaimanapun bersetuju membuka ruang kepada Najib untuk menjawap dan menangkis segala tuduhan dengan menghantar editor antarabangsa, Jimmy Harianto bagi menemubual Najib di Putrajaya pada Khamis lalu.
Bagiamanapun pada Ahad lalu, agensi berita nasional Bernama mengesahkan bahawa Kompas telah meminta maaf kepada Najib.
Setakat ini, mengapa Kompas membuat pusingan U pada saat-saat terakhir belum jelas tetapi menurut sumber, keputusan berkenaan telah dibuat dalam keadaan “situasi luar biasa”.
Namun, bagi Malaysiakini, akhbar itu jelas tidak membuat permohonan maaf secara penuh – ia boleh diibaratkan sebagai ‘permohonan maaf separuh’.
Malah, permohonan maaf itu diselitkan pada perenggan 10 di halaman 10 akhbar itu dalam laporan yang bertajuk ‘PM Najib Razak: Demokrasi Juga Terjadi di Malaysia’.
马华应该谴责《前锋报》和巫统炒作宗族主义
我对马华公会雪州主席林祥才在多个公开场合以及报章媒体指责民联议员在雪州宗教局官员闯入百乐镇卫理公会晚宴和搜查一事没有表态一事感到遗憾。
这是因为雪州大臣卡立早已经着手处理有关事件，再加上州务大臣为了避免任何不必要的误会，才发出封口令给所有行政议员。此外，民联议员也认为宗教局闯入教会乃严重事件，因此已经下令宗教局进行严厉彻查。
卡利也已经和苏丹会面，以及成立宗教司听证小组。该小组将针对雪州宗教局临检教会事件，分别召见雪州宗教局和希望社群代表，以拟定报告呈给雪州苏丹。这也证明雪州政府是有诚意的解决有关的问题。
虽然这份报告以及有关方面的听证会尚未出炉之前，有许多拥有隐议程的政治人物和主流媒体，尤其是《马来西亚前锋报》多次针对这起事件大作文章，并且过度渲染国内穆斯林脱离伊斯兰问题严重。这对这种不负责任的报道感到汗颜，也呼吁国人尤其是穆斯林能够以智慧的眼光看透这些不负责任的报道。
因此，我质问林祥才和马华公会是否在这件事上全力支持《马来西亚前锋报》以及巫统利用极端种族主义的方式处理有关案件，如果马华公会真的诚意解决问题就更应该谴责《马来西亚前锋报》以及巫统，因为这两个组织正是将问题种族化的元凶。
另外，我也挑战马华公会如果手上有掌握任何证据的话，就应该马上将这些证据呈交给警方以及宗教司听证小组，让他们可以进一步的调查，而非透过媒体胡闹。
马华公会在这起事件中这么积极的“叫嚣”，并不排除马华公会希望透过这个案件达到他们的政治目的。如果是这样的话，就证明了马华公会为了达致政治目的而不惜放弃国民团结。
我劝请以林祥才为首的雪州马华公会，在抨击民联政府前应该做好功课，免得贻笑大方。
这是因为雪州大臣卡立早已经着手处理有关事件，再加上州务大臣为了避免任何不必要的误会，才发出封口令给所有行政议员。此外，民联议员也认为宗教局闯入教会乃严重事件，因此已经下令宗教局进行严厉彻查。
卡利也已经和苏丹会面，以及成立宗教司听证小组。该小组将针对雪州宗教局临检教会事件，分别召见雪州宗教局和希望社群代表，以拟定报告呈给雪州苏丹。这也证明雪州政府是有诚意的解决有关的问题。
虽然这份报告以及有关方面的听证会尚未出炉之前，有许多拥有隐议程的政治人物和主流媒体，尤其是《马来西亚前锋报》多次针对这起事件大作文章，并且过度渲染国内穆斯林脱离伊斯兰问题严重。这对这种不负责任的报道感到汗颜，也呼吁国人尤其是穆斯林能够以智慧的眼光看透这些不负责任的报道。
因此，我质问林祥才和马华公会是否在这件事上全力支持《马来西亚前锋报》以及巫统利用极端种族主义的方式处理有关案件，如果马华公会真的诚意解决问题就更应该谴责《马来西亚前锋报》以及巫统，因为这两个组织正是将问题种族化的元凶。
另外，我也挑战马华公会如果手上有掌握任何证据的话，就应该马上将这些证据呈交给警方以及宗教司听证小组，让他们可以进一步的调查，而非透过媒体胡闹。
马华公会在这起事件中这么积极的“叫嚣”，并不排除马华公会希望透过这个案件达到他们的政治目的。如果是这样的话，就证明了马华公会为了达致政治目的而不惜放弃国民团结。
我劝请以林祥才为首的雪州马华公会，在抨击民联政府前应该做好功课，免得贻笑大方。
Subscribe to:
Posts (Atom)