民联政府的改革——回应章龙炎《空谈改革步入来个小改革》

我对大马新闻资讯学院研究员章龙炎于11月12日刊登在《南洋商报》言论版的一则题为《空谈改革不如来个小改革》的文章感到兴趣。

章龙炎也质问，如果安华成为首相，他是否将成为一名改革派的首相。章龙炎更认为现任首相纳吉更有条件进行改革，因为纳吉“不但有改革我国的愿景和理想，更重要的他还掌握中央政权”。

章龙炎更进一步质问民联执政的州属到底进行了什么改革。章龙炎尤其对吉兰丹有兴趣。他质问伊斯兰党执政吉兰丹超过20年，到底该党为吉兰丹进行了什么样的改革？民联执政超过3年的雪兰莪、槟城和吉打也同样被质问。

我不能苟同章龙炎的质问方式，因为其质问方式一概否定民联州政府的政策。也因为这样，民联也不会可以否认首相纳吉所倡导的各项转型政策。

从字眼上来说，纳吉曾经区分转型（Transform）和改革（Reform）。不管是转型还是改革，首相纳吉的多项转型计划确实带动了数个领域的改革，例如当纳吉推出新经济模式（NEM）时，联邦政府曾经建议消除特定领域的土著固打制。惟纳吉必须向右翼分子的实力低头，结果事后必须成立另一个特别单位来维护土著固打制。

纳吉的这个大转弯，然人觉得纳吉的转型计划雷声大，雨点小。

此外，纳吉的改革步伐大多抄袭民联《橙皮书》以及各州民联州政府的措施。这点尤其可以从最近的财政预算案看出一二。自2008年经济风暴以来，民联领袖的智库多次呼吁联邦政府拟定政策，提供社会保护网给家庭收入低于3000令吉的家庭。这点曾经以不同的方式多次出现在《2009年民联共同政策纲领》，《2010年民联百日新政》（简称《橙皮书》）以及最新的2012年民联替代预算案。

民联替代预算案推出一个星期之后，纳吉推出的财政预算案提到政府将会在2012年提供500令吉的援助金给收入低于3000令吉的家庭。很明显的，联邦政府抄袭民联橙皮书。联邦政府推行有关政策之后，不仅人民迄今还不知道有关政策如何执行，甚至联邦政府机构的公务员也不知道联邦政府将如何发放这笔拨款。这点足以证明有关计划是联邦政府最后一分钟。

章龙炎质问民联州政府执政3年没有改，他也说改革也应该从州开始，因此民联执政的州政府也应该开始进行改革的步伐。我对章龙炎的言论感到相当莫名其妙，我不敢说中央政府也不曾进行改革，但是为何改革就只能从州政府开始做起呢？如果改革只能够从州政府开始，为何又只能是民联执政的州政府，而不是国阵执政的州政府呢？

雪州民联州政府执政迄今已经推行免费首二十立方米自来水、推行村长选举和市议员选举、乐龄亲善基金、幼儿基金、妇女健康检查、制度化拨款给华淡小、制度化拨款给非伊斯兰宗教千元土地转换税以及其他优惠。包括伊斯兰党执政的吉兰丹州也是最早推行乐龄人士体恤金的州属。不知道这是不是州政府所推行改革政策？

明显的，民联州政府在很早之前就已经在各自有限的权限下推动改革。我还希望章龙炎在下笔之前能够通过更多的管道去了解各个民联州政府实证的强弱之处，方才下笔抨击民联州政府。

散播谣言、扭曲事实、人身攻击、玩弄种族主义——国阵网络军团这四大招数将导致下届全国大选成为历史上最污浊的大选

国阵网络军团最近冒起，并运用“散播谣言、扭曲事实、人身攻击、玩弄种族主义”这四大招数对付民联领袖如安华、聂阿兹、哈迪阿旺、雪州州务大臣卡立、林吉祥、槟州首长林冠英以及其他民联领袖，因此下届全国大选成为历史上最污浊的大选。

遗憾的是，马华全国组织秘书郑修强对此竟然听而不闻，视而不见，反之却攻击行动党秘书长兼槟州首长林冠英充办好人。

目前在网络和社交媒体发帖或留言认同、赞赏民联政策的网友，还有许多批评和抨击国阵政策的网友大多并非是民联党员。自从308政治大海啸以后，许多马来西亚人民已经醒觉，他们已经看到更换政府所带来的好处，尤其是民联执政的州政府在短短3至4年之内就能够推行各项惠民政策。

当国阵领导的中央政府每年钱不够用、赤字直线上升，民联州政府的财务却能够在中央政府长期的政治干预和刁难下依然能够直线上升。在这种情况下，民联其实无须像国阵聘用网络军团自吹自擂，反之大部分有良知且无党派背景的网民们能够自我判断，甚至对国阵的倒米政策恶言相骂。郑修强和其他国阵领袖反而应该自我反省、虚心听教，而不是一概加以否认。

郑修强也批评行动党的大选文宣组长丘光耀以粗言秽语、暴力语言诅咒国阵领袖和领袖家属。我希望郑修强能够上网观看丘光耀的演讲。丘光耀在演讲中不曾对任何国阵领袖进行人身攻击，反之丘光耀大力鞭鞑国阵领袖的贪腐态度以及祸国殃民的政策。郑修强如果不满，那么他应该针对这些论点注意反驳，而不是顾左右而言他，转移目标拿丘光耀的演讲风格大做文章。

此外，面对国阵网络军团和领袖公开诬赖林冠英儿子、辱骂林吉祥戴墨镜像黑社会老大、播放类似安华的色情短片以诬赖安华等等事件，为何不见郑修强站出来说说公道话？

'Show us the proof,' says Lau

By Malay Mail LOONG WAI TING
Thursday, November 24th, 2011 12:49:00

PETALING JAYA: A wild accusation to tarnish the image of Petaling Jaya City Council (MBPJ) and its local councillor.

 That was how Kampung Tunku state assemblyman Lau Weng San described the recent report claiming the Selangor MCA Public Complaints Bureau was forced to set up their welfare booths along the walkway of Seri Setia Community Hall in Jalan SS9A/1, Sungei Way.

"This is not the first time the local councillor has received such complaints from the Selangor MCA Public Complaint Bureau and it's chief Datuk Theng Book. This is nothing but a cheap publicity stunt to tamper with the local councillor's image. I want Theng and Kampung Tunku's coordinator, Kelvin Chong Seng Foo, to come forward and show us the proof if it was true," said Lau who holds the portfolio of Organizing Secretary for Selangor DAP.

Lau demanded both individuals present evidence that MBPJ had rejected their applications to use the community hall.

"The hall is open for booking to anyone as long as they submit their application through the proper channels via email, in writing, or even in person to the respective local MBPJ authorities at Jalan Tengah or its headquarters at Jalan Yong Shook Ling," he told reporters during a site visit at the hall recently.

MBPJ public relations officer, Zainun Zakaria, who was also present, confirmed the city council did not receive any applications for the use of the hall as claimed. The news report had quoted Theng as saying two applications had been submitted on Oct 1 and Nov 10 respectively.

Meanwhile, Kampung Baru Seri Setia's local village and security committee (JKKK) president, Ding Eow Chai, said the matter was brought to their attention after some 340 applicants were forced to line up under the scorching sun to hand in their welfare applications at the booths.

"Out of our good hearts, we opened the doors of the community hall for these applicants to seek shelter and use the toilet facilities," said Ding.

污奸盗-大马超级禁片 (BM subtitles)

八打灵双溪威乡村发展暨治安会义诊

由八打灵双溪威乡村发展暨治安会引进的一项利民活动，今年开始每逢星期三傍晚4时开始至晚上9时，提供免费中医义诊。此项义诊已于2010成立，反应非常好。

义诊由吴万保中医师驻诊，根据很多病患者都说他医术高明兼医德非常好，从来没埋怨病患者，甚至当村民是朋友看待。有很多病患者被他经过一段时间医治，痊愈恢复，有些则病情受控制或减轻。

吴医师抱着一颗为大众服务精神，精神可嘉。吴医师从老远的加影来到八打灵双溪威为村民诊病，出钱出力。到来看吴医师的人越来越多。

由于吴医师医术高明，多位痊愈的村民为了感激吴医师，特定制牌匾赠送以示感激及鼓励。同时，为了减轻吴医师负担，甘榜东姑区刘永山州议员通过双溪威村委会拨款1000令吉给吴医师购买药物与药品。赠送匾牌与拨款由村长陈有才见证。

陈有才村长呼吁村民如患有顽疾，可前往新村大会堂寻求吴医师医治。每逢星期三傍晚4时开始，地点是：双溪威新村大会堂。

Cadangan-cadangan untuk menambahbaik pentadbiran institusi Raja Berperlembagaan di Selangor

Ucapan ADUN DAP bagi kawasan Kampung Tunku Lau Weng San semasa membahas Rang Undang-undang Enakmen Peruntukan DiRaja (Pindaan) 2011 pada 17 November 2011 di DUN Selangor, Shah Alam:

Kampung Tunku ingin mengambil bahagian dalam perbahasan di peringkat dasar Rang Undang-undang Enakmen Peruntukan DiRaja (Pindaan) tahun 2011 ini di mana pindaan akan dilakukan ke atas Kelas III Jadual Pertama di mana pembiayaian perbelanjaan emolument bagi kakitangan istana akan dinaikkan kira-kira RM35,000 ke RM4.49 juta.

Pindaan juga dilakukan terhadap Kelas IV Jadual Pertama di mana perbelanjaan di bawah tuntutan elaun, perjalanan kakitangan pejabat istana, perbelanjaan utiliti, bekalan dan penyelenggaraan istana juga akan ditambah kira-kira RM900,000 ke paras RM11.76 juta.

Sebenarnya, kakitangan yang berkhidmat di bawah institusi raja perlembagaan kerajaan Selangor perlu ditambah untuk memastikan DYMM Tuanku Sultan Selangor dan pejabat Tuanku dapat menjalankan tugas baginda dengan lebih lancar, cekap dan profesional.

Selaras dengan peredaran masa, peranan dan tanggungjawab yang dimainkan oleh institusi raja berperlembagaan semakin bertambah di mana Tuanku memerlukan nasihat dan pandangan profesional yang lebih menyeluruh tentang hal ehwal pentadbiran di Selangor.

Justeru itu, Kampung Tunku menyeru kepada kerajaan Selangor untuk mengambil lebih ramai golongan cendekiawan yang mempunyai kepakaran dalam bidang-bidang yang berlainan untuk memberi nasihat kepada Tuanku, khususnya dalam bidang undang-undang, kewangan dan ekonomi dan sebagainya.

Dengan adanya pandangan-pandangan ini, maka pengetahuan Tuanku akan menjadi lebih menyeluruh dan objektif. Dengan ini, kebarangkalian untuk berlaku apa-apa bentuk salah faham akan berkurang.

Selain itu, Kampung Tunku juga mencadangkan kepada kerajaan supaya diadakan satu laman web untuk memberi penerangan dan kefahaman kepada orang ramai tentang tugas, fungsi, peranan serta tanggungjawab Tuanku sebagai seorang raja berpelembagaan.

Rakyat harus diberi pengetahuan konsep-konsep politik seperti Raja Berperlembagaan, Demokrasi Berparlimen, Kebebasan Mahkamah, Kebebasan Dewan, Teori Pengasingan Kuasa dan sebagainya.

Misalnya, rakyat perlu faham bahawa kerajaan Raja Berperlembagaan adalah sejenis kerajaan yang ditubuhkan di bawah sistem berperlembagaan yang mengiktiraf Raja sebagai ketua negara. Raja berperlembagaan yang moden biasanya menggunakan konsep politik tiga serangkai.

Ini bermaksud Raja adalah hanya ketua negara yang menurunkan kuasa pemerintahannya kepada tiga cabang kerajaan iaitu Eksekutif yang akan diketuai oleh Perdana Menteri atau Menteri Besar, Perundangan yang diketuai oleh Tuan Speaker di mana anggota perundangan ini dipilih oleh rakyat melalui pilihanraya dan Kehakiman yang diketuai oleh Ketua Hakim seperti yang ditetapkan oleh perlembagaan sesebuah negara atau Undang-undang Tubuh Kerajaan sesebuah negeri.

Peranan yang dimainkan oleh ketiga-tiga cabang kerajaan ini seharunya bebas antara satu sama lain malahan saling menyemak antara satu sama lain. Konsep ini berbeza dengan konsep monarki mutlak atau absolute monarchy di mana Raja mempunyai kuasa pemerintahan yang penuh dalam semua hal ehwal pentadbiran kerajaan.

Malangnya, mungkin disebabkan oleh sistem pendidikan yang tidak begitu menekankan pembangunan sahsiah dan kemanusiaan, konsep-konsep kenegaraan yang begitu penting ini semakin dilupa dan dilalaikan oleh semua pihak.

Contohnya, sememangnya Tuanku diberi kuasa untuk memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera di Selangor. Walaupun begitu, ramai yang mungkin sudah lupa bahawa Tuanku juga berkuasa untuk menjaga kepentingan-kepentingan sah kaum-kaum lain.

Kampung Tunku percaya bahawa kedua-dua peranan ini dapat dijalankan bersama-sama tanpa sebarang percanggahan. Dengan bertambahnya peruntukan ini, Kampung Tunku percaya kakitangan-kakitangan yang berkhidmat dengan Tuanku dapat membantu Tuanku menjalankan tugas ini dengan sepenuhnya tanpa menimbulkan sebarang kekeliruan.

Satu contoh lagi ialah Tuanku merupakan simbol perpaduan dan kemajuan semua rakyat berbilang kaum dan agama di Selangor. Malangnya perkara ini juga sewenang-wenangnya dilupakan oleh golongan yang mengapi-apikan sentimen keagamaan dan perkauman. Oleh itu, Kampung Tunku berpendapat bahawa dengan penambahan peruntukan yang bakal diluluskan Dewan Yang Mulia ini pada hari ini, kesemua aspek-apek penting ini dapat dihayati dan difahami oleh seluruh rakyat Selangor.

Justeru itu, sejajar dengan kemajuan teknologi maklumat, Kampung Tunku juga mencadangkan agar kerajaan mengadakan satu laman web yang komprehensif untuk memperkenalkan sejarah raja berperlembagaan di Selangor dan peranannya dalam sistem kerajaan di Malaysia amnya dan Selangor khasnya. Apa yang ada sekarang ialah laman web rasmi Darjah Kebesaran Negeri Selangor. Pada pendapat Kampung Tunku, ianya adalah tidak mencukupi dan ianya perlu dipertingkatkan ke satu laman web penuh.

Selain itu, kerajaan boleh mempertimbangkan cadangan untuk mengadakan akaun Facebook dan Twitter untuk tujuan yang sama. Apa yang berlaku sekarang ialah memang ada akaun Facebook dan Twitter yang berkaitan dengan Tuanku Sultan Selangor.

Walaupun begitu, rakyat tidak pasti sama ada ini akaun Facebook dan Twitter ini benar atau palsu kerana tiada satu laman web rasmi yang mewarwarkan kedua-dua akaun media sosial ini. Rakyat Selangor khuatir terdapat golongan yang tidak bertanggungjawab dan mempunyai agenda politik tertentu, cuba menyamar dirinya sebagai Sultan Selangor dan menggunakan media-media sosial ini untuk menyebar maklumat-maklumat yang tidak benar.

Kerajaan juga boleh mencontohi apa yang berlaku di United Kingdom di mana Istana Buckingham menjana pendapatan untuk membiayai sebahagian perbelanjaan istana dengan menjadikan istana-istana yang bersejarah sebagai destinasi pelancongan. Kampung Tunku difahamkan Istana Negara juga merupakan satu destinasi pelancongan. Oleh itu sekiranya boleh, istana-istana yang terdapat di Selangor ini juga boleh dijadikan sebagai destinasi pelancongan dan menjana pendapatan untuk menampung sebahagian perbelanjaan istana.

Itulah sedikit sebanyak cadangan-cadangan yang Kampung Tunku ingin ketengahkan di sini dan Kampung Tunku amat berharap ianya dapat diteliti dan dilaksana secepat mungkin.

Sekian, terima kasih.

改善雪州皇室隶属机构管理系统的建议

民主行动党雪兰莪州甘榜东姑州议员刘永山于2011年11月17日在莎阿南雪州州议会所发表有关2011年雪州皇室拨款修正法案之演讲稿:

本人有意辩论2011年辩论皇室拨款修正草案，该法案第一列表中的第三章将被修正，皇宫工作人员的薪酬将增加3万5000令吉至449万令吉。

此外，该法案第一列表的第四章也将被修正，皇宫工作人员的津贴、差旅费、工杂费及皇宫维修费将增加90万令吉至1176万令吉。

为了确保雪州苏丹陛下以及苏丹办公室能够更有效以及更顺利地执行陛下的任务，本人认为应该增加在皇室隶属机构的员工人数。

随着时代的变化，皇室所扮演的角色及责任可说是越来越吃重，因此苏丹陛下需要能够涵盖雪州各事务的专业意见。因此，本人愿藉此机会向雪州政府做出呼吁，希望能够聘请来自尤其是法律、财务以及经济等各领域的专才来提供专业咨询，以辅佐苏丹陛下。本人希望在各领域专才提供专业意见的情况下，苏丹陛下对于州内事务的了解将更全面及客观，如此才能够减少误会的发生。

此外，本人建议州政府设立一个网站，让大众人士对苏丹陛下在君主立宪体制下的任务、功能及角色有着更多的认识，人民必须对君主立宪的政体、议会民主制、法院及议会的独立，还有三权分立等政治概念有所认识。

例如，人民必须了解君主立宪制是一种在宪法内成立的政府，元首或苏丹是国家权威的象征，现代的君主立宪制是采用三权政体，也就是说元首或苏丹只是国家的象征性统治者，在宪法的规定内，元首或苏丹的行政权被下放给首相或州务大臣，立法权被分工给以议长为首的民选议会，司法权则由以大法官为首的法院所掌握。

这三大权理应是相互独立、互相制约，这种政体又与君主专制有所不同，因为在君主专制下，元首在国家所有事务上拥有绝对的统治权。

不幸的是，因为教育制度不注重人格的发展，如此重要的国家观念竟被遗忘及忽略，举个例子，苏丹陛下的确被赋予维护州内的马来人及土著的特殊地位，然而，相信许多人也忘记苏丹也有权维护州内其他种族的合法权益。

本人相信此两种角色可以在毫无冲突的情况下履行，只要聘请专才人士辅佐苏丹陛下，相信陛下在执行任务时将不再有任何混淆的发生。

此外，苏丹陛下也是雪州州内各种不同种族及宗教背景的子民团结和进步的象征，然而，此事却被一些蓄意炒作宗教或种族课题的有心人士所忽略，相信此附加拨款在州议会通过后，雪州所有子民将了解苏丹作为团结象征的重要性。

为了与先进资讯工艺与时并进，本人建议州政府设立一个网站，以便能够更全面地接受君主立宪在雪州的历史，以及其在整体上对我国政体所扮演的角色，虽然我们有雪州勋章官方网页，然而，本人认为这个网页的功能不足，需要获得全面的提升。

州政府应考虑设立面子书及推特，作为类似用途，虽然现在网络上已有雪州苏丹的个人面子书及推特户口，然而，在没有一个官方网站推介此两种社交网站户头的情况下，人民根本无从确定目前所出现的雪州苏丹面子书及推特户口是否属于陛下本人，雪州人民也担忧拥有政治议程的有心人士将冒充雪州苏丹，利用社交网站户口散播不实的消息。

最后，州政府可以考虑效仿英国白金汉宫的做法，将部分具有文化特色的宫殿供外界参观，以赚取收入维持皇宫的开销。根据本人的了解，国家皇宫也是我国著名的旅游景点之一，如果雪州的皇宫也能成为旅游景点，相信这将带来一笔可观的收入来维持宫内开销。

以上是本人所提出的建议，希望州政府能够尽早针对这些建议作出研究及实行。

谢谢。

Ucapan Lau Weng San semasa membahas Enakmen Perbekalan 2012

Below is the speech I delivered in the Selangor State Legislative Assembly when I debated on the 2012 Selangor State Government Budget.

Terimaan daripada agensi-agensi lain kerajaan persekutuan

Pemberian mengikut bilangan penduduk telah berkurangan daripada RM75 juta ke RM63 juta sahaja. Apabila jumlah penduduk di negeri Selangor semakin bertambah, mengapakah terimaan daripada kerajaan persekutuan ini merosot? Adakah ini disebabkan oleh unsur-unsur politik?

Sementara itu, pemberian jalan raya dan lorong juga menyusut daripada anggaran RM250 juta ke RM180 juta dan ianya kekal pada tahap RM180 juta sahaja pada tahun 2012. Dalam waktu di mana kepanjangan jalan raya di Selangor semakin bertambah dengan pembangunan aktiviti pembinaan, industri dan komersial yang semakin bertambah, adalah mustahil untuk anggaran pemberian jalan raya dan lorong kekal pada tahap RM180 juta sahaja.

Selain itu, kehilangan hasil Wilayah Persekutuan dan Putrajaya ialah RM18.3 juta dan RM7.5 juta setiap tahun. Jumlah ini seharusnya semakin bertambah mengikut peredaran masa. Mengapakah kerajaan Selangor hanya mendapat terimaan setakat RM25 juta setahun sahaja? Saya memohon penjelasan daripada kerajaan Selangor. Saya juga ingin memberi amaran kepada kerajaan Selangor yang akan datang agar tidak melakukan kesilapan yang sama sehingga menggadai tanah Selangor kepada kerajaan persekutuan dengan terimaan yang langsung tidak berbaloi.

Penternakan Babi Moden

Kerajaan Selangor Pakatan Rakyat (PR) pada permulaan pemerintahan telah bercadang untuk melaksanakan program penternakan moden babi untuk mengatasi masalah pencemaran yang selalu dihadapi oleh penduduk-penduduk kampung di sekitar kawasan Tumbuk, Sepang.

Sememangnya penternakan babi moden ini juga penting untuk menghasilkan daging babi yang berkualiti tinggi untuk dijualkan di pasaran pada harga yang lebih lumayan, sekaligus menguntungkan semua pihak, khususnya para penternak dan penduduk-penduduk di persekitaran yang tidak akan menghadapi masalah pencemaran alam sekitar.

Walaupun begitu, pembangkang yang tidak bertanggungjawab di bawah UMNO telah menjadikan isu ini sebagai isu politik padahalnya program penternakan moden babi ini disokong oleh semua pihak termasuk pihak akademik kerana ianya hanya akan membawa seribu satu kebaikan.

Kecelaruan UMNO ini jelas kelihatan apabila rakan komponen Barisan Nasional yang satu lagi, iaitu MCA, menyokong program ini. Lebih-lebih lagi, dasar untuk mengadakan program penternakan moden babi ini sebenarnya dimula oleh kerajaan Barisan Nasional, bukannya Pakatan Rakyat. Walaupun dasar ini dasar BN, tetapi PR tidak main politik kerana PR percaya jikalau sesuatu dasar itu bagus, maka ianya perlu diteruskan oleh PR.

Setelah lebih tiga tahun program ini tergendala kerana mainan politik UMNO, saya meminta kerajaan negeri Selangor untuk mempercepatkan program ini kerana cara penternakan babi tradisional yang masih dijalankan sekarang di Tumbuk, Sepang adalah tidak mampan.

Kerajaan negeri harus menetapkan satu jadual masa dan menetapkan semua milestone yang penting untuk dicapai. Mesyuarat perlu diadakan dengan lebih kerap supaya semua masalah berbangkit dapat diselesaikan dalam masa yang paling singkat dan tidak dilengah-lengahkan.

Sehingga sekarang, kerajaan negeri seolah-olah masih belum menunjukkan apa-apa kemajuan dalam melaksanakan program ini dan saya khuatir ini akan menjejaskan kredibiliti kerajaan Selangor.

Saya meminta kerajaan untuk menjelaskan di Dewan Yang Mulia ini dengan terperinci perkembangan terbaru program ini dan apakah masalah yang sedang dihadapi oleh kerajaan untuk menjalankan program ini. Saya juga meminta kerajaan untuk memberitahu Dewan ini apakah cara-cara penyelesaian yang ada untuk mengatasi masalah-masalah ini.

Saya juga menyeru kerajaan untuk membuat hebahan dari semasa ke semasa untuk memaklumkan rakyat tentang perkembangan program ini.

Apa yang penting ialah, program ini ialah salah satu program yang pernah dijanjikan oleh kerajaan dahulu. Jikalau ianya ada kebaikannya, maka kerajaan Pakatan Rakyat mempunyai tanggungjwab penuh untuk melaksanakan program ini. Jangan pula kerajaan Pakatan Rakyat tunduk kepada permainan politik dan rasis UMNO dalam hal ini.

Menyediakan biasiswa kepada anak-anak Selangor dan bukan pinjaman

Kerajaan Selangor menyediakan pinjaman pelajaran kepada anak-anak Selangor tanpa mengira kaum dan agama sejak tahun 1988 supaya mereka dapat menyambungkan pengajian ke IPTA/IPTS - (IPTS yang diiktiraf) pada peringkat ijazah dan diploma.

Pinjaman ini dikendalikan oleh Lembaga Tabung Kumpulan Wang Biasiswa Negeri Selangor (LTKWBNS) yang dipengerusikan oleh Menteri Besar Selangor dan berlainan dengan pinjaman di bawah Yayasan Selangor. Pinjaman yang diberi oleh LTKWBNS tanpa faedah dan boleh ditukar kepada biasiswa jika pelajar mencapai kelulusan cemerlang.

Kerajaan Negeri Selangor memperuntukkan RM82 juta untuk program ini. Sejak skim ini dilancarakan mulai 1988 seramai 12,000 pelajar telah berjaya menerimanya.

Setakat ini setiap tahun kerajaan memberi pinjaman/Biasiswa sejumlah RM5.5 juta kepada sejumlah satu ribu orang setahun dan dijangka jumlah pemohon dan kelulusan akan bertambah dengan setiap pelajar mendapat lebih kurang RM6,500 setahun bergantung kepada kursus pengajian yang dipilih. Kursus yang lebih mahal contohnya perubatan jumlahnya adalah lebih tinggi.

Setakat ini pinjaman boleh ubah kepada biasiswa ini telah dinikmati oleh graduan-graduan cemerlang (tak perlu bayar balik) seramai 94 orang yang melibatkan pelupusan pinjaman sejumlah RM619,699.00. Kelayakan yang membolehkan graduan menerima pelupusan atau potongan adalah sebagaimana berikut:

1. Antara 3.75 - 4 CGPA = 100% potongan
2. Antara 3.5 - 3.74 CPGA = 50% potongan
3. Antara 3.0 - 3.49 CGPA = 25% potongan

Tindakan murni kerajaan Selangor memberi pinjaman pelajaran berbentuk boleh ubah perlu diteruskan, malahan dipertingkatkan amaunnya kepada pelajar supaya ianya menjadi sesuatu yang lebih menarik dan berjaya berbanding dengan pinjaman pelajaran yang ditawarkan oleh Perbadanan Tabung Pendidikan Tinggi Nasional (PTPTN).

Pada masa sekarang, PTPTN menawarkan pinjaman pelajaran secara purata RM7500 kepada pelajar yang mengikut kursus sains penuh masa di IPTA dan amaun ini lebih tinggi dan menarik daripada pinjaman pelajaran Selangor. Lebih-lebih lagi, amaun ini akan menjadi lebih tinggi bagi mereka yang mengikuti kursus-kursus sepenuh masa di IPTS.

Berikutan dengan peningkatan hasil kerajaan negeri, saya mencadangkan kepada kerajaan negeri untuk menambahkan peruntukan kepada Lembaga Tabung Kumpulan Wang Biasiswa Negeri Selangor agar pinjaman pelajaran dalam amaun yang lebih tinggi boleh ditawarkan kepada anak-anak Selangor.

Selain itu, kita boleh menggunakan cara ini untuk mengikat pelajar-pelajar cemerlang supaya berkhidmat dengan kerajaan negeri dan PBT di Selangor selepas tamat pengajian. Ini disebabkan kerajaan memerlukan mereka yang cerdik pandai untuk berkhidmat dalam perkhidmatan awam di negeri untuk mempertingkatkan kecekapan perkhidmatan awam di Selangor.

Rombakan terhadap sistem perolehan kerajaan negeri untuk mengurangkan kos pentadbiran rentier class

Kerajaan telah mengatakan bahawa margin keuntungan kontraktor perlu diturunkan daripada 30% ke sekitar 7% untuk mengurangkan kos pentadbiran kerajaan negeri.

Baru-baru ini, laporan Ketua Audit Negara membongkarkan beberapa perolehan yang dilakukan oleh jabatan-jabatan dan agensi kerajaan persekutuan yang telah dijalankan pada harga yang jauh lebih tinggi daripada harga pasaran.

Kerajaan negeri perlu mengambil ikhtibar daripada kejadian ini dan mengambil langkah-langkah proaktif untuk memastikan perkara yang sama tidak berlaku di kerajaan negeri dan PBT-PBT di Selangor.

Justeru itu, saya mencadangkan kepada kerajaan negeri supaya menetapkan satu senarai jurang harga untuk projek-projek infrastuktur dan perolehan supaya tidak membayar harga yang terlampau tinggi kepada pembekal atau kontraktor dalam pemberian mana-mana prolehan, projek, tender atau kerja-kerja inden.

Ini boleh dilakukan dengan mengadakan perbincangan dengan wakil kontraktor, wakil daripada Jabatan Kerja Raya dan jabatan-jabatan berkenaan supaya satu jurang harga yang boleh diterima dapat ditetapkan. Ini adalah kerana kita perlu mengambil kira harga pasaran sesuatu barang memang ada turun-naiknya.

Taburan normal dengan melakukan sistem “cut-off”. Sistem ini mula digunakan oleh jabatan-jabatan kerajaan bermula tahun 2004 bagi menggantikan cara lama, iaitu dengan menggunakan Anggaran Jabatan sebagai kaedah bagi menentukan kemunasabahan sesuatu harga tender.

Anggaran Jabatan selalunya dikatakan tidak tepat disebabkan kesilapan pengiraan atau kekurangan maklumat mengenai harga pasaran semasa.

Sistem “cut-off” selalu dikaitkan dengan tanggapan bahawa kontraktor yang menawarkan harga yang paling rendah tidak semestinya mendapat tender atau sebut harga berkenaan. Ini adalah kerana mengikut sistem ini, harga “cut-off” akan dikira berdasarkan pengiraan nilai-nilai seperti min, standard deviation dan Coefficient of Variation (CV) mengikut formula matematik yang telah ditetapkan.

NIlai-nilai ini dikira berdasarkan nilai-nilai yang dicadangkan oleh kontraktor-kontraktor. Walaupun dari segi teori, bilangan harga tender diterima yang lebih tinggi akan menghasilkan harga “cut-off” yang lebih realisitik, tetapi ianya masih juga boleh dimanipulasi.

Contohnya ialah seseorang kontraktor yang mempunyai banyak syarikat yang didaftarkan atas nama-nama yang berbeza akan menawarkan harga-harga yang lebih tinggi daripada harga pasaran (harga munasabah). Kesemua harga tender ini walaupun berbeza tetapi amat dekat antara satu sama lain. Semakin banyak harga tender yang diserahkan oleh kontraktor melalui syarikat-syarikat kroni yang berbeza-beza, semakin dekat harga “cut-off” dengan harga yang yang ditawarkan oleh kontraktor ini.

Oleh itu, kerajaan perlu menetapkan satu jurang harga yang munasabah bagi mana-mana tender, projek dan sebut harga untuk mengelakkan kerajaan daripada membayar wang yang terlampau tinggi untuk sesuatu projek tertentu.

Satu perkara yang perlu diberi perhatian ialah, penggunaan sistem “cut-off” ini memang ada pengecualiannya, iaitu apabila bilangan tender yang diterima dan boleh dikira setelah harga “freak” dikeluarkan kurang daripada sepuluh.

Selain itu, pentender-pentender yang menawarkan harga yang lebih rendah daripada harga “cut-off” juga boleh dipertimbangkan jikalau pentender itu mempunyai rekod prestasi yang cemerlang iaitu mempunyai pengalaman untuk melaksanakan kerja yang sama lebih awal daripada jadual yang telah ditetapkan, mempunyai faktor-faktor tertentu yang boleh menjamin pentender melakukan kerja dengan harga yang lebih rendah dan kualiti kerja terdahulu dan semasa sentiasa pada tahap yang memuaskan.

Saya berharap ini akan menjadi satu peringatan kepada semua bahawa penggunaan sistem cut-off ada kelemahannya dan adalah tidak tepat apabila sesuatu perolehan itu mesti dijalankan melalui sistem cut-off.

Perumahan untuk semua

Saya tertarik dengan usaha kerajaan untuk membina lebih banyak rumah mampu milik untuk menampung keperluan rakyat terhadap perumahan, baik kerajaan persekutuan atau kerajaan negeri Selangor.

Untuk memastikan usaha murni ini dapat berjalan dengan lancar dan berjaya, kerajaan negeri khususnya perlu ada satu dasar perumahan mampu milik yang dirancang secara holistik. Biarpun begitu, dasar ini perlu memperlihatkan impaknya dalam jangka masa yang terdekat agar golongan pertengahan-bawah dalam menikmati kebaikan dasar kerajaan negeri ini.

Dalam aspek ini, kerajaan negeri bergantung kepada kecekapan Perbadanan Kemajuan Negeri Selangor (PKNS) untuk membina rumah-rumah mampu milik di seluruh Selangor. Sejak Mac 2008, sebanyak 12,009 unit rumah mampu milik sedang dalam pembinaan dan 9,456 unit lagi telah mendapat kebenaran untuk dibina dan mesti dibina dalam masa dua tahun.

Saya juga mengucapkan tahniah kepada kerajaan Selangor kerana mempelopori konsep rumah mampu milik berharga antara RM100,000 hingga RM150,000 kepada rakyat Selangor. Apapun sekali, lokasi rumah-rumah kos rendah dan mampu milik ini merupakan satu kriteria yang sangat penting untuk menjayakan dasar murni kerajaan Selangor ini.

Tiada orang, khususnya mereka yang hidup dalam keadaan serba kekurangan, ingin membeli rumah di tempat-tempat yang terlalu jauh daripada tempat mereka mencari nafkah hidup. Contohnya, pekerja-pekerja kilang di Sungai Way memang tidak ingin berpindah ke Bangi atau Kajang semata-mata untuk menduduki rumah mampu milik PKNS di sana.

Permintaan terhadap rumah mampu milik adalah sangat tinggi di bandaraya Petaling Jaya. Saya sedia maklum bahawa kabanyakan tanah di bandaraya Petaling Jaya ini telah dibangunkan dan tiada banyak tanah yang masih ketinggalan untuk pembangunan rumah mampu milik. Namun begitu, saya menggesa kerajaan dan PBT untuk memainkan peranan yang aktif dalam menentukan arah pembangunan tapak Lembaga Penyelidikan Getah Malaysia (RRIM) di Sungai Buluh walaupun projek dan tanah ini milik kerajaan persekutuan. Kerajaan Selangor dan MBPJ seboleh-bolehnya memastikan tempat ini akan membina rumah mampu milik yang mencukupi.

Kerajaan Selangor dan PBT juga perlu memastikan segala pembangunan infrastruktur di bawahnya dibangunkan dengan cepat untuk menampung, menyokong dan mempercepatkan pembangunan rumah mampu milik di Sungai Buluh ini.

Selain itu, untuk mengatasi permintaan perumahan yang semakin tinggi, saya menggesa kerajaan untuk mempercepatkan proses pembangunan semula bandar di bandaraya Petaling Jaya. Saya sedia maklum bahawa terdapat pandangan-pandangan yang berbeza, malahan bantahan terhadap pembaharuan bandar.

Masalah ini disebabkan rakyat kurang yakin dengan dasar dan janji kerajaan akibat kepincangan demi kepincangan yang dilakukan oleh kerajaan Barisan Nasional (BN) sebelum ini. Bagi mereka, fakta dan janji hitam putih sahaja merupakan satu-satunya pegangan janji yang boleh diterima.

Oleh itu, kerajaan Selangor perlu ikhlas dengan rakyat dengan memberi penjelasan yang sepenuhnya dengan segala maklumat penting tentang pembaharuan bandar. Malahan kerajaan negeri juga harus memberi pampasan yang mencukupi kepada penduduk-penduduk setempat. Kerajaan negeri dan PBT juga perlu cepat dan tangkas dalam menangani sebarang laporan media yang mungkin tidak membawa fakta yang sepenuhnya.

Contohnya, pembangunan semula Rumah Pangsa PKNS di Seksyen 17 dan Rumah Pangsa Kos Rendah Impian Baiduri di Seksyen 51A, bandaraya Petaling Jaya contohnya telah menimbulkan banyak salah faham yang tidak diperlukan sehingga terdapat penduduk yang terpengaruh dengan propaganda pembangkang bahawa kerajaan akan merampas dan meroboh rumah penduduk atas nama pembangunan.

Telah dimaklumkan bahawa PKNS diberi tanggungjawab berat untuk menjayakan dasar rumah mampu milik kerajaan Selangor, maka PKNS perlu bersosialis dengan rakyat dan berkapitalis dengan syarikat-syarikat yang lain. Ini bermaksud, PKNS harus memastikan bahawa stiap urusniaganya dengan syarikat-syarikat swasta sentiasa mematuhi urus tadbir baik korporat sementara membantu rakyat berpendapatan sederhana rendah untuk memiliki rumah pertama mereka.

Justeru itu, segala potongan harga untuk hartanah-hartanah berharga RM500,000 kepada mana-mana golongan ke atas perlu dimansuhkan. ini adalah kerana hartanah ini memang khusus untuk mereka yang mempunyai pendapatan tinggi dan mereka mempunyai kemampuan untuk membeli tanpa sebarang potongan harga.

Tiada gunanya untuk PKNS memberi potongan harga kepada orang kaya untuk membeli rumah mewah sedangkan potongan-potongan harga ini boleh digunakan untuk merendahkan harga rumah mampu milik untuk golongan miskin. Pendekatan sosialis inilah yang amat dinanti-nantikan oleh seluruh rakyat Selangor tanpa mengira kaum dan agama.

Selain daripada itu, kerajaan juga harus melihat beberapa sekatan yang dikenakan terhadap pemilik-pemilik rumah Bumiputera yang ingin melepaskan hartanah mereka, sama ada kepada Bumiputera atau bukan Bumiputera. Saya sempat bertemu bual dengan seorang pesara kerajaan yang menduduk di Kampung Tunku semasa saya melawat ke Madrasah Manarul Islam, Kampung Tunku, yang mengadu kepada saya bahawa beliau dihalang daripada menjual satu unit rumah kondominiumnya di Kelana Puteri kepada seorang kawan baik dari kampung halamannya, yang kebetulannya seorang bukan Bumiputera. Saya difahamkan bahawa projek ini diusahakan secara JV antara PKNS dengan pemaju swasta dan sekatan telah dikenakan terhadap pembeli-pembeli Bumiputera yang ingin melepaskan rumah mereka kepada bukan Bumiputera.

Walaupun kerajaan Selangor ingin memastikan kaum Bumiputera memiliki peratusan rumah yang ditetapkan dalam projek-projek perumahan PKNS, tetapi saya berpendapat adalah wajar supaya kerajaan negeri memberi kelonggaran seperti dalam kes ini tetapi disyaratkan bahawa pemilik asal rumah itu, yang merupakan seorang Bumiputera, perlu membayar balik perbezaaan antara harga Bumiputera dengan harga jualan yang sepatutnya semasa beliau membeli rumah itu.

Dengan ini, PKNS akan dapat menggunakan wang ini untuk membantu kaum Bumiputera, malahan kaum bukan Bumiputera yang miskin, dengan membina lebih banyak rumah mampu milik. Sementara itu, kerajaan negeri juga boleh mengenakan cukai-cukai tertentu yang akan dikenakan ke atas mana-mana pemilik rumah Bumiputera yang ingin melepaskan hartanah mereka kepada bukan Bumiputera.

Dengan ini, PKNS dan pemaju-pemaju hartanah yang lain tidak perlu menanggung beban yang terlalu tinggi untuk membekalkan potongan harga bagi rumah-rumah mahal kepada golongan Bumiputera. Pada masa yang sama, penjimatan ini boleh digunakan untuk membantu mereka yang memerlukan. Pemilik-pemilik rumah Bumiputera pula perlu memikir semasak-masaknya sebelum mereka melepaskan rumah mereka untuk mengaut keuntungan cepat kerana mereka perlu membayar balik kepada kerajaan.

Kerajaan pusat tidak ikhlas dalam menyelesaikan kemelut penstrukturan semula industri air di Selangor

Baru-baru ini, pelbagai pihak telah melakukan spekulasi bahawa Selangor bakal menghadapi krisis air pada tahun 2014. Kenyataan ini sebenarnya telah dikeluarkan oleh Kementerian Tenaga, Air dan Teknologi Hijau sejak setahun yang lalu. Namun begitu, kenyataan ini baru-baru ini telah digempar-gempuhkan dengan hujah sokongan bahawa semua loji rawatan air di Selangor telah beroperasi pada tahap maksimum untuk menghasilkan 4,326 juta liter air sehari untuk menampung keperluan sebanyak 4,197 juta liter air sehari, iaitu margin simpanan air sebanyak 129 juta liter air sehari ataupun kira-kira tiga peratus daripada keperluan air sehari sahaja.

Justeru itu, mereka yang menyokong hujah ini telah mendesak Selangor untuk segera bersetuju untuk memberi Kebenaran Merancang bagi meluluskan pembinaan loji rawatan air di Hulu Langat atau Langat 2 bagi melengkapkan Projek Penyaluran Air Mentah Pahang-Selangor (PPAMPS) yang berharga RM8 bilion.

Pemimpin-pemimpin Barisan Nasional (BN) juga menyalahkan kerajaan Selangor kerana sengaja melengahkan pelaksanaan PPAMPS dan memberi amaran bahawa Selangor akan dipersalahkan jika berlaku krisis bekalan air pada masa akan datang.

Itulah udang di sebalik batu - Projek Penyaluran Air Mentah Pahang-Selangor.

Saya hairan apakah yang penting sangat dengan projek ini? Saya memetik kenyataan akhbar Lembaga Urus Air Selangor (LUAS) bertarikh 22 September 2011 seperti di bawah:

“Pemantauan oleh Lembaga Urus Air Selangor (LUAS) di tujuh empangan dan sungai-sungai utama di Selangor mendapati kedudukan paras air di semua muka sauk bagi keperluan loji pembersihan air adalah baik dan tidak membimbangkan.

Sumber air di Selangor masih dalam keadaan yang mencukupi dengan taburan hujan yang tinggi dicatatkan di banyak kawasan terutamanya kawasan tadahan air. Secara purata, paras air di empangan pada tahun ini adalah meningkat berbanding tahun-tahun sebelumnya.

Dakwaan Syarikat Bekalan Air Selangor (SYABAS) bahawa rizab air yang didakwa semakin menyusut adalah satu kenyataan yang tidak profesional kerana ianya telah memberi gambaran yang salah tentang kebolehdapatan sumber air di negeri Selangor.

Secara terperinci, kedudukan tahap simpanan air empangan pada 20 September 2011 adalah seperti yang berikut :

1. Empangan Sungai Selangor pada tahap 78.34%
2. Empangan Sungai Tinggi pada tahap 85.78%
3. Empangan Batu pada tahap 100% (melimpah)
4. Empangan Klang Gate pada tahap 100%
5. Empangan Tasik Subang pada tahap 95.64%
6. Empangan Sungai Langat pada tahap 100% (melimpah)
7. Empangan Sungai Semenyih pada tahap 100% (melimpah)

Berdasarkan pemantauan itu dapat di buat kesimpulan seperti yang berikut:-
i) Purata paras air empangan pada tahun 2011 adalah meningkat berbanding tahun sebelumnya;
ii) Taburan hujan yang turun di kawasan tadahan air empangan adalah tinggi;
iii) Taburan hujan yang rendah bagi Empangan Sungai Selangor pada bulan Jun dan Julai adalah 48.11mm dan 49.26mm. Manakala taburan hujan yang rendah bagi Empangan Sungai Tinggi pada bulan Jun dan Julai adalah 182mm dan 110mm. Bagaimanapun pada bulan Ogos dan September taburan hujan kembali kepada keadaan purata iaitu 200mm;

Semenjak 2011, semua empangan dalam keadaan yang baik dan cukup untuk membekalkan sumber air kepada semua loji-loji pembersihan air di Selangor yang dikendalikan oleh syarikat konsesi air dan diagihkan oleh SYABAS.

Apa yang perlu ditegaskan disini, bahawa SYABAS adalah pihak yang bertanggungjawab dalam memastikan rizab air bersih dalam tahap 10%. Namun apa yang pasti adalah rizab air bersih berada pada tahap 3% hingga 5% kerana loji tidak berupaya menambah pengeluaran.

Sebagai syarikat konsesi yang bertanggungjawab untuk membekalkan air bersih kepada rakyat, SYABAS sepatutnya mengambil usaha untuk mengatasi masalah ketidakupayaannya dalam memastikan rizab air bersih berada dalam tahap yang baik.

SYABAS perlu melihat teknologi terkini untuk merawat sumber air dan menaiktaraf loji-loji sediada bagi menambah kapasiti loji pembersihan air tersebut. Jika ada pun krisis air, ianya disebabkan oleh kegagalan loji pembersihan air untuk sentiasa memastikan bekalan air bersih mencukupi.

Secara keseluruhannya, Negeri Selangor mempunyai sumber air yang mencukupi untuk memenuhi permintaan. Langkah yang sewajarnya perlu diambil bagi meningkatkan keupayaan loji pembersihan air untuk memenuhi unjuran permintaan dan rizab air bersih.”

Kenyataan LUAS ini memang ada kebenarannya.

Jikalau Selangor bakal menghadapi krisis air, mengapakah SYABAS sebagai pemegang konsesi pembekalan air di Selangor tidak mengambil langkah proaktif untuk menurunkan kadar Air Tidak Berhasil atau Non Revenue Water (NRW) yang berada pada tahap 32% pada masa sekarang?

Mengikut laporan Suruhanjaya Perkhidmatan Air Negara (SPAN), SYABAS masih gagal mengurangkan kadar NRW kurang dari 30 peratus. Walaupun kadar NRW menurun pada kadar 32.38 % pada 2009 berbanding 38.43 % pada 2005, tetapi meningkat semula pada tahun lalu dan tahun ini malah SPAN meramalkan NRW terus meningkat melebihi 40 peratus sehingga 2020.

Tanpa bekalan air bersih yang mencukupi, tidak mustahil krisis bekalan air bersih di Lembah Klang tidak akan berlaku walaupun tujuh empangan di Selangor mempunyai kapasiti air mentah yang mencukupi dan adakalanya berlaku limpahan.

Laporan Pengkajian Penilaian Aset Air Negeri Selangor oleh Ranhill mendapati, dua loji rawatan air iaitu Kalumpang dan Sg Sireh memerlukan penambahbaikan yang besar manakala 18 lagi loji memerlukan penambahbaikan.

Ini menunjukkan bahawa pengendali loji-loji berkenaan, Puncak Niaga telah gagal melakukan usaha untuk menambahbaik loji-loji rawatan air ini bagi memastikan bekalan air bersih mencukupi untuk keperluan pengguna.

Tambahan lagi, SYABAS juga telah membekukan semua projek penggantian paip air baru di Selangor berikutan keputusan kerajaan Selangor untuk menaikkan tarif air. Ini berlaku di kawasan saya di mana SYABAS telah berjanji untuk menukarganti paip air di Kampung Baru Sungai Way pada tahun 2011 ini berikutan beberapa insiden paip pecah pada tahun 2009. Walaupun begitu, sampai hari ini SYABAS belum menjalankan apa-apa tindakan untuk menukarganti paip baru di Kampung Baru Sungai Way. Tindakan SYABAS yang mementingkan kepentingan diri sendiri ini telah memeritkan kadar NRW di Selangor.

Mengapakah SYABAS tidak berusaha untuk mengurangkan kadar NRW ini dan sekaligus mengurangkan keperluan air sebanyak 4,197 juta liter sehari?

Selain itu, tahun jangkaan bahawa Selangor akan menghadapi krisis air juga berbeza-beza. Pada tahun lalu, telah dikatakan bahawa Selangor akan menghadapi krisis air pada tahun 2012. Tidak lama yang lalu, Selangor dikatakan akan menghadapi krisis air pada tahun 2014. Jadi soalannya ialah bilakah tahun yang benar bahawa Selangor akan menghadapi krisis air? Tahun 2012 atau 2014?

Apa yang jelas, tuduhan bahawa Selangor akan menghadapi krisis air sama ada pada tahun 2012 atau 2014 merupakan rekaan semata-mata. Jika pun ianya akan berlaku, ianya boleh dielak dengan mengurangkan NRW tetapi ini tidak dilakukan oleh SYABAS. Tuduhan krisis air terhadap Selangor mempunyai motif politik kerana Langat 2, sebagai satu projek “cash cow” BN, akan dibina oleh syarikat-syarikat kroni. Sebarang kelewatan sudah pasti akan menjejaskan kedudukan kewangan mereka yang berkepentingan.

Pembekalan pasir halus

Saya ingin menarik perhatian Dewan Yang Mulia ini kepada isu pembekalan pasir halus di Selangor.

Mengikut laman web Kumpulan Semesta Sendirian Berhad (KSSB), KSSB tidak membekalkan pasir halus, pasir kasar dan pasir kotor (dumping sand) dan ini merupakan satu masalah yang perlu ditangani oleh kerajaan amnya dan KSSB khasnya.

Walaupun pendapatan dan hasil yang dijana daripada industri pasir ini semakin menguntungkan kerajaan Selangor, terdapat beberapa kategori pasir yang difahamkan amat bernilai tetapi tidak dibekalkan KSSB.

Contohnya ialah pasir halus yang mempunyai keperluan pasaran yang sangat tinggi di industri pembinaan. Saya difahamkan bahawa terdapat pasir-pasir yang diangkut dari negeri-negeri jiran seperti negeri Perak dan kebanyakkan pasir-pasir ini adalah pasir halus.

Pasir-pasir yang dibawa masuk ke negeri Selangor ini sebenarnya adalah salah di sisi undang-undang. Walaupun begitu, pengusaha-pengusaha lori dan industri pembinaan terpaksa menanggung risiko untuk “mengimport” pasir-pasir halus dari negeri-negeri lain untuk menampung keperluan di Selangor.

Daripada kita terus kehilangan hasil kerana kemasukan pasir halus daripada negeri-negeri lain, mengapakah kerajaan Selangor dan KSSB mendapat undang daripada penjualan pasir halus ini? Adakah ini disebabkan KSSB tidak berupaya untuk menghasilkan pasir halus? Jika tidak, mengapakah KSSB tidak meghasilkan pasir halus? Adakah ini menyebabkan wujudnya jurang antara hasil pasir kerajaan dengan keperluan pasir di Selangor.

Jika KSSB memang tidak berupaya untuk menghasilkan pasir halus, dan industri pembinaan di Selangor memang memerlukan pasir halus ini, maka adalah tidak adil untuk kita menghukum pengusaha-pengusaha lori dan pembeli-pembeli pasir halus ini kerana mereka hanya ingin membeli sesuatu yang tidak dapat dibekalkan di negeri Selangor. Apapun sekali, saya berharap kerajaan negeri boleh memberi jawapan yang jelas di Dewan Yang Mulia ini.

Skim Pemilikan Tanah Kerajaan Untuk Bangunan Kediaman Persendirian dengan premium RM1000

Kerajaan Selangor mencatat sejarah di Malaysia dengan menawarkan Skim Pemilikan Tanah Kerajaan Untuk Bangunan Kediaman Persendirian kepada rakyat hanya dengan premium RM1000. Ini merupakan salah satu pembaharuan pentadbiran tanah yang boleh dibangga-banggakan oleh seluruh rakyat.

Barisan Nasional khususnya MCA cuba mengelirukan rakyat bahawa skim ini sedikitpun tidak menguntungkan rakyat. Alasan yang diberi ialah rakyat tidak memiliki tanah kerana premium masih tidak dibayar sepenuhnya menurut Seksyen 76(c) Kanun Tanah Negara. Alasan yang kedua ialah rakyat perlu membayar premium yang tinggi apabila tanah ini dijual kepada orang lain kelak. Alasan yang ketiga ialah skim ini akan menyebabkan tanah berkenaan tanah tidak boleh “re-finance” kerana tanah ini dikatakan masih belum dimiliki sepenuhnya oleh pembayar premium.

Saya mendapati dua alasan pertama di atas adalah tidak benar. Seksyen 76(c) Kanun Tanah Negara langsung tidak menyentuh pembayar premium tidak akan diberi hakmilik penuh tanah berkenaan. Sebenarnya, seksyen 76(c) berbunyi “Pemberimilikan tanah Kerajaan di bawah Akta ini hendaklah terdiri daripada pelupusannya oleh Pihak Berkuasa Negeri - (c) sebagai balasan pembayaran premium, melainkan Pihak Berkuasa Negeri fikirkan sesuai untuk melepaskan daripadanya dalam mana-mana kes tertentu;”

Oleh itu, adalah jelas bahawa Kanun Tanaha Negara langsung tidak menyekat dasar kerajaan ini. Malahan Seksyen 76(c) Kanun Tanah Negara menyatakan bahawa kerajaan berhak untuk melepaskan daripadanya bayaran premium ini dalam kes-kes tertentu. Jelas MCA cuba memutarpelitkan fakta bagi tujuan politik.

Sementara itu, adalah adil untuk pemilik tanah membayar premium yang sepatutnya apabila beliau menjual tanahnya kepada pihak ketiga dan mengaut keuntungan. Jadi sebelum seseorang pemilik tanah menjual tanahnya, beliau sudah tentu akan memastikan beliau akan mendapat keuntungan yang sewajarnya mengikut harga pasaran dan tidak akan menjual tanahnya pada harga di bawah harga pasaran.

Untuk kemudahan refinance, setahu saya, bank hanya perlu memastikan bahawa hak millik tanah itu didaftarkan atas nama pemohon yang memohon kemudahan refinance. Biarpun begitu, saya meminta YAB Dato’ Menteri Besar yang mempunyai pengalaman yang mencukupi dalam berurusan dengan bank sebelum menceburi bidang politik bagi memberi penjelasan kepada orang ramai, khususnya orang-orang MCA yang selalunya memilih untuk tidak tahu fakta dan kebenaran.

Pendek kata, dasar ini akan menguntungkan rakyat jelata kerana bukan semua rakyat mampu membayar wang premium sampai ke puluhan atau ratusan ribu ringgit. Saya menyeru rakan-rakan daripada MCA agar sentiasa bercakap berasaskan fakta dan kebenaran, jangan membangkang semata-mata untuk membangkang sahaja. Jangan juga MCA cuba mengelirukan rakyat dengan tohmahan-tohmahan dan fitnah-fitnah yang tidak berasas.

Pelaburan asing perlu fokus kepada teknologi canggih dan hijau yang boleh menjana perdapatan yang lebih tinggi

Pelaburan, sama ada pelaburan asing atau domestik, merupakan salah satu petunjuk ekonomi yang sangat penting untuk sesebuah negara.

Dua hari yang lalu kita telah dimaklumkan bahawa kerajaan Selangor tidak akan menerima semua jenis pelaburan di mana pelaburan yang tidak mesra alam sekitar akan ditolak. Ini ialah dasar yang sepatutnya ada pada sesebuah kerajaan. Kerajaan tidak boleh semata-mata menarik pelaburan secara membuta tuli tanpa mengira impak sesuatu pelaburan itu kepada kualiti kehidupan rakyat dan alam sekitar.

Untuk itu, fokus kerajaan Selangor untuk menarik lebih ramai pelabur yang terlibat dalam teknologi hijau merupakan strategi yang betul kerana teknologi ini meliputi skop yang sangat luas dan membekalkan peluang pelaburan, kajian dan penyelidikan yang cukup luas.

Skop teknologi hijau yang luas ini merangkumi pengitaran semula, penulenan air dan udara, rawatan air sisa, pemulihan alam sekitar, pengurusan sisa pepejal, tenaga yang boleh diperbaharui, penyimpanan tenaga, sumber-sumber tenaga alternatif seperti tenaga solar dan sebagainya.

Baru-baru ini, biodiesel telah dilancarkan di negeri Selangor dan Lembah Klang. Produk ini telah menjadi bahan api alternatif kepada bahan api fosil konvensyenal. Justeru itu, kerajaan Selangor harus menarik lebih banyak pelaburan untuk menjalankan kajian terhadap penghasilan biodiesel generasi kedua yang tidak perlu bergantung kepada minyak kelapa sawit.

Selangor telah mengambil alih pengurusan sisa pepajal daripada Alam Flora Sendirian Berhad (AFSB) mulai 15 Oktober 2011 dan ini juga memberi peluang sepenuhnya kepada kerajaan untuk membuka dengan lebih luas pengurusan sisa pepejal yang melibatkan aplikasi teknologi hijau.

Pendek kata, teknologi hijau merupakan halatuju pelaburan negeri Selangor. Ianya mesra alam sekitar, mempunyai nilai tambahan ekonomi yang tinggi, menjana pendapatan dan pulangan yang jauh lebih tinggi dan mampu untuk melonjak negeri Selangor khasnya dan Malaysia amnya ke arah negara maju.

Pembangunan pesat di daerah Petaling dan kekurangan anggota kerja dan peruntukan yang mencukupi di Pejabat Tanah dan Daerah Petaling (PTDP)

Daerah Petaling merupakan salah satu daerah yang paling maju di Selangor. Dengan keluasan sebanyak 484 km2 dan bilangan penduduk seramai 1.8 juta orang, daerah Petaling menjadi daerah yang paling padat dengan kepadatan penduduk seramai 3680 orang / km2. 20 tahun yang lalu, Daerah Petaling hanya mempunyai populasi seramai 633,000 orang sahaja.

Pendapatan per kapita di Daerah Petaling juga antara yang paling tinggi. Aktiviti-aktiviti industri dan komersial juga antara yang teraktif di Selangor. Lokasinya yang strategik telah menarik kemasukan pelaburan dan pekerja-pekerja intelektual yang tinggi. Dari segi pembangunan, permohonan kebenaran merancang di Daerah Petaling sudah naik melonjak sebanyak 300 hingga 400 peratus berbanding sepuluh tahun yang lalu.

Oleh itu, kecekapan dalam sistem penyampaian agensi-agensi kerajaan di Daerah Petaling ini adalah sangat penting. Kini Daerah Petaling mempunyai tiga buah pihak berkuasa tempatan (PBT) iaitu Majlis Bandaraya Petaling Jaya, Majlis Bandaraya Shah Alam dan Majlis Perbandaran Subang Jaya. Biarpun begitu, Daerah Petaling hanya disokong oleh satu pejabat tanah dan daerah sahaja, iaitu Pejabat Tanah dan Daerah Petaling (PTDP).

Pejabat Tanah dan Daerah Petaling (PTDP) mempunyai 217 tenaga pekerja. Dalam belanjawan 2012, sebanyak RM 11.4 juta telah diperuntukkan kepada PTDP bagi menampung perbelanjaan pengurusan. Manakala Pejabat Tanah dan Galian Selangor (PTGS) pula mempunyai tenaga kerja seramai 366 orang dan mereka perlu menangani tugas yang disiapkan oleh lebih 1714 anggota kerja daripada kesemua sembilan buah Pejabat Tanah dan Daerah (PTD) di Selangor.

Memandangkan bilangan penduduk yang semakin bertambah, ditambah dengan jaringan sistem pengangkutan yang semakin canggih dan komplikated, serta kutipan cukai yang semakin bertambah, baik cukai pintu dan cukai tanah dengan nilai taksiran yang semakin meningkat, maka saya berpendapat agar kerajaan Selangor perlu memperuntukkan bilangan kakitangan dan peruntukan yang lebih kepada Daerah Petaling untuk mempertingkatkan sistem penyampaian di Daerah ini.

Misalnya di kawasan saya, Persatuan Penganut Tho Guan Seng Sungai Way telah memohon untuk melanjutkan tempoh pajakan untuk dua keping tanah komersial di hadapan tokong mereka pada tahun 2005. Tanah yang pertama iaitu PT 454 Kampung Baru Sungai Way (Seksyen 40) Bandar Petaling Jaya, Daerah Petaling telah diluluskan pada tahun 2006 melalui pengeluaran Borang 5A. Tanah yang satu lagi, PT 455 yang mana permohonannya dihantar pada masa yang sama, hanya dikeluarkan Borang 5A pada tahun 2010 (Nombor fail: PTDP2/WNV/18/2000). Premium telah dibayar pada tahun yang sama tetapi hakmilik masih belum dikeluarkan sehingga sekarang. Saya telah merujuk perkara ini kepada PTDP dana saya difahamkan bahawa perkara ini berada di bawah bidang kuasa PTGS.

Contoh yang sama lagi ialah permohonan TOL di bawah nombor rujukan PTDP4/BPJ/11/2011 iaitu permohonan daripada pemaju rumah pangsa kos rendah Sri Aman, Seksyen 22, Petaling Jaya, Tetuan Sri Aman Development Sdn. Bhd. untuk membina tempat letak kereta tambahan sebanyak 60 unit bagi memenuhi janji pemaju terhadap penduduk. Permohonan telahpun dikemukakan kepada PTDP tetapi ianya masih menunggu kelulusan daripada Jawatankuasa Teknikal Pejabat Tanah dan Daerah Petaling.

Kelewatan ini barangkali disebabkan oleh kekurangan tenaga kerja di PTDP. Walaupun ADUN dijemput untuk menghadiri Jawatankuasa Tindakan Daerah, tetapi keberkesanannya berkurang kerana terdapat banyak isu yang dilonggokkan dan dibincang dalam satu mesyuarat bermula awal pagi dan belum pun pada tengahari. Ini secara tidak langsung menjadikan isu-isu tanah tidak dapat dibincangkan dengan teliti walaupun ianya selalunya merupakan isu yang paling mustahak dan memakan masa yang sangat panjang untuk diselesaikan.

Cadangan saya ialah supaya ADUN turut dijemput untuk menghadiri mesyuarat Jawatankuasa teknikal ini kerana jawatankuasa ini berfungsi untuk menguruskan semua urusan tanah dari segi teknikal sahaja. Oleh itu kerajaan Selangor tidak perlu khuatir bahawa ADUN akan menyalahgunakan kuasanya untuk meluluskan tanah kepada dirinya sendiri.

Satu perkara lagi yang perlu juga dipertimbangkan ialah pembahagian Daerah Petaling ini kepada dua untuk memudahkan pentadbiran Daerah. Pembahagian seumpama ini pernah berlaku dahulu di peringkat PBT, di mana Majlis Perbandaran Petaling Jaya dipisahkan kepada dua pada tahun 1997, iaitu Majlis Perbandaran Petaling Jaya (MPPJ) dan Majlis Perbandaran Subang Jaya (MPSJ).

Agensi kerajaan persekutuan di Daerah Petaling juga ada yang dibahagi kepada dua. Contohnya ialah Pejabat Pendidikan di Daerah Petaling yang telah dibahagi kepada dua, ialah Pejabat Pendidikan Daerah Petaling Utama dan Petaling Perdana.

Saya amat berharap agar perkara-perkara yang saya bangkitkan berkenaan dengan pengurusan hal ehwal tanah ini diberi pertimbangan sewajarnya kerana masalah beban kerja yang terlalu tinggi di PTDP ini akan terus berlaku jikalau ianya tidak diselesaikan bermula sekarang.

Enakmen Perkhidmatan Dewan Undangan Negeri Selangor (Selesa)

Saya juga menyeru kerajaan untuk segera membentangkan Enakmen Perkhidmatan Dewan Undangan Negeri Selangor ataupun nama singkatannya “SELESA” secepat mungkin.

Mengikut doktrin pengasingan kuasa, kuasa kerajaan perlu diasingkan antara Eksekutif, Kehakiman dan Perundangan. Sebagai salah satu cabang kuasa, perundangan harus mempunyai sistem pentadbirannya yang berasingan daripada cabang Eksekutif dan Kehakiman.

Ianya bertujuan untuk mewujudkan satu mekanisme semakan dan imbangan (checks and balance) terhadap kuasa Eksekutif. Baru-baru ini, Timbalan Speaker Dewan Rakyat, YB Dato’ Wan Junaidi juga menyokong usaha untuk memulihkan Akta Perkhidmatan Parlimen yang bertujuan untuk memulihkan keutuhan dan kebebasan Dewan Rakyat. Akta Perkhidmatan Parlimen yang telah dimansuhkan sekian lama ini sebenarnya memperuntukkan satu sistem perkhidmatan awam yang bebas daripada pengaruh Eksekutif, iaitu Jabatan Perkhidmatan Awam.

Jika Timbalan Speaker Dewan Rakyat juga menyokong usaha untuk membawa balik Akta Perkhidmatan Parlimen, saya tidak nampak sebarang sebab untuk Enakmen SELESA ini dilengah-lengahkan atas kebimbangan-kebimbangan yang tidak munasabah.

Percanggahan kegunaan tanah antara Rancangan Tempatan dan Hakmilik Tanah.

Saya juga ingin menarik perhatian kerajaan Selangor terhadap masalah percanggahan kegunaan tanah antara Rancangan Tempatan dan Hakmilik Tanah. Ini telah berlaku di DUN Kampung Tunku di mana terdapat sekeping tanah di hadapan Sekolah Kebangsaan Kampung Tunku yang diwartakan sebagai kawasan lapang di Rancangan Tempatan Petaling Jaya 1 (RTPJ1) sebenarnya mempunyai hakmilik dan telah didaftarkan sebagai tanah komersial dalam hakmilik untuk membina klinik.

Isu ini lebih kurang sama dengan isu taman rekreasi Subang Ria dan saya meminta perhatian khusus daripada Menteri Besar untuk melihat masalah ini kerana saya percaya bahawa percanggahan seperti ini memang masih berlaku di tempat-tempat yang lain.

Bagi PBT yang masih belum menyediakan draf Rancangan Tempatannya, maka saya meminta perhatian daripada kerajaan untuk mengelak percanggahan seperti ini daripada berulang.

Masalah penduduk-penduduk di ladang-ladang

Saya juga menarik perhatian daripada kerajaan untuk mengambil berat tentang masalah-masalah kebajikan yang sedang dihadapi oleh penduduk di ladang-ladang di DUN Kuala Kubu Baru, iaitu Ladang Nigel Gardner dan Ladang Kerling. Walaupun ianya berlaku di DUN Kuala Kubu Baru, saya percaya masalah-masalah yang sama juga berlaku di ladang-ladang yang lain di Selangor.

Saya telah membuat lawatan demi lawatan ke kedua-dua ladang dan saya mendapati majoriti rakyat di sini masih hidup di bawah paras kemiskinan. Dengan gaji kurang daripada RM500, pekerja-pekerja ladang terpaksa hidup dalam keadaan serba kekurangan. Terdapat ibu bapa yang tidak mampu untuk membiayai kos pelajaran anak-anak ke IPT, ramai lagi yang kehilangan keupayaan untuk bekerja kerana dijangkiti pelbagai penyakit. Kebanyakkan daripada mereka terpaksa bergantung kepada bantuan daripada Jabatan Kebajikan Masyarakat (JKM), ada juga yang memerlukan bantuan daripada hospital kerajaan di Kuala Kubu Baru, Selayang atau Sungai Buluh.

Apabila kerajaan persekutuan melalui Menteri Tenaga Manusia mengatakan bahawa pekerja-pekerja ladang akan menikmati RM850 sebulan sebagai gaji minimum pada tahun ini. Mengapakah masih terdapat mereka yang mendapati RM500 sebulan? Di manakah wakil rakyat BN di sana? Adakah mereka tahun kesusahan rakyat yang hidup di ladang-ladang?

Pengangkutan merupakan masalah yang paling besar untuk mereka kerana tiada perkhidmatan bas di tempat mereka. Setiap kali mereka perlu membayar lebih daripada seratus ringgit untuk mambayar sewa kereta untuk berulang-alik daripada ladang ke hospital.

Dewasa ini, ramai daripada kita menganggap bahawa telefon bimbit sesuatu yang tidak boleh diasingkan daripada kehidupan kita. Walaupun begitu, bagi penduduk-penduduk di Ladang Nigel Gardner dan Ladang Kerling, telefon bimbit merupakan sesuatu yang di luar jangkauan mereka. Selain daripada itu, tempat-tempat ini tidak ada isyarat telefon bimbit. Ladang Nigel Gardner tiada isyarat untuk Digi, Celcom dan Maxis kadang-kala ada, kadang-kala tiada. Ladang Kerling pula langsung tiada isyarat. Sekali lagi, saya bertanya, di manakah wakil rakyat BN di sana? Apakah mereka masih bermimpi?

Mungkin mereka masih bermimpi tetapi kami di PR tidak. Justeru itu, saya meminta perhatian khas daripada kerajaan untuk memberi peruntukan khas kepada pekerja-pekerja ladang ini di bawah Program jangkaan Kehidupan Bandar dan Program Penggerak Pembangunan Luar Bandar. Sebanyak RM 32 juta telah diperuntukkan untuk kedua-dua program ini dan ianya amat berguna untuk membantu meningkatkan taraf kehidupan rakyat di ladang-ladang ini.

Lau Weng San

Belanjawan Alternatif Pakatan Rakyat Sarawak 2012

Dalam perbahasan Belanjawan Selangor 2012 hari ini, saya telah membidas sikap Barisan Nasional (BN) Selangor yang tidak bertanggungjawab kerana tidak membentangkan Belanjawan Alternatifnya di sidang Dewan Undangan Negeri Selangor kali ini walaupun BN Selangor beria-ia untuk merampas kerajaan Selangor daripada Pakatan Rakyat.

Berbeza dengan BN di Selangor, Pakatan Rakyat (PR) di Sarawak yang juga berjiwa besar untuk menjadi parti pemerintah di negeri Bumi Kenyalang ini pula melancarkan Belanjawan Alternatifnya sebagai usaha terbaru untuk mendapat sokongan daripada rakyat Sarawak untuk berubah menjadi parti pemerintah untuk Pillihanraya Negeri Sarawak yang akan datang.

Berikut ialah Belanjawan Alternatif Pakatan Rakyat Sarawak 2012.

Kes UKM4 – Siapa Kerajaan? Barisan Nasional atau Jabatan Peguam Negara?

Jikalau kerajaan Barisan Nasional (BN) membuat rayuan terhadap Mahkamah Rayuan terhadap keputusannya bahawa Seksyen 15(5)(a) Akta Universiti dan Kolej Universiti (AUKU) bercanggahan dengan Perlembagaan Persekutuan, maka ini menunjuk bahawa kerajaan BN memandang remeh terhadap prinsip pengasingan kuasa dan prinsip kebebasan kehakiman.

Sekiranya kerajaan BN di bawah Najib menganggap dirinya sebagai kerajaan transformasi yang ikhlas untuk memansuhkan atau meminda sebarang akta yang mencengkam hak-hak asasi manusia, maka ianya perlu tegas dalam tindakannya dan tidak akan membuat rayuan lagi. Malangnya, BN hanya bertolak-dalih dan menyerah kepada Jabatan Peguam Negara untuk membuat keputusan seolah-olah BN ingin menolak sebarang tanggungjawab untuk bertindak tegas dalam kes ini.

Tindakan BN ini adalah sangat tidak bertanggungjawab dan menimbulkan tanda soal: Siapakah yang menjadi kerajaan pusat? Barisan Nasional atau Jabatan Peguam Negara?

Jikalau BN boleh melakukan sesuatu yang bercanggahan dengan prinsip pengasingan kuasa seperti apa yang berlaku pada Tuan Speaker Dewan Undangan Negeri Perak, YB Tuan V. Sivakumar pada tahun 2009 sehingga beliau dikasari dan diheret keluar daripada DUN, adalah amat melucukan kita semua apabila BN pula ingin membuat rayuan dalam kes UKM4 atas alasan keputusan hakim bercanggahan dengan prinsip pengasingan kuasa.

Kita harus beringat bahawa semangat prinsip pengasingan kuasa dan kebebasan kehakiman yang diwarisi daripada British turut menekankan peranan hakim dalam membuat takrifan terhadap undang-undang yang sedia ada untuk memastikan keputusan yang dibuat bukan sahaja selaras dengan peredaran zaman tetapi turut mematuhi semngat asal Perlembagaan Persekutuan serta berlaku adil terhadap rakyat dan kerajaan.

Harus juga diingati bahawa keputusan salah seorang hakim dalam kes UKM4 ini, iaitu Yang Arif Mohd Hishamudin Mohd Yunus dalam keputusannya telah menetapkan bahawa Seksyen 15(5)(a) Auku mencengkam kebebasan bersuara mahasiswa-mahasiswi dan ianya tidak membantu untuk melahirkan golongan berfikiran kritikal yang boleh membantu pembangunan negara. Justeru itu, mesej yang ingin disampaikan oleh Hakim kepada Parlimen yang dikuasai BN ialah Seksyen 15(5)(a) ini tidak sesuai dengan zaman moden dan sudah sampai masanya untuk memansuhkan klausa-klausa yang menekan kebebasan bersuara mahasiswa-mahasiswi.

Malangnya, pada pandangan BN, undang-undang hanya merupakan alat kegunaan BN sahaja untuk menekan perbezaan pandangan. Seruan dan mesej daripada keputusan ini langsung tidak dihirau.

Apa yang menyedihkan ialah walaupun keputusan Mahkamah Rayuan ini tidak berasaskan sebarang kepentingan politik, Kabinet memilih untuk mendiamkan diri dan menyerah kepada Jabatan Peguam Negara untuk membuat keputusan. Ini menunjukkan bahawa BN langsung tidak ikhlas untuk melaksanakan sebarang pembaharuan.

Sebelum ini terdapat ahli-ahli politik BN yang menyeru Kabinet agar tidak membuat rayuan. Mereka ini ialah Timbalan Menteri Pengajian Tinggi, Datuk Saifuddin Abdullah, Timbalan Menteri Belia dan Sukan Gan Ping Sieu serta Pengerusi Pemuda Barisan Nasional (BN), Khairy Jamaluddin. Sekarang saya ingin bertanya mereka, apakah penjelasan mereka terhadap sikap cabinet yang bertolak-dalih ini?

Ini bukan pun kali pertama kabinet membuat keputusan yang bertolak-dalih seperti ini. Dalam perbicaraan terhadap 21 individu yang ditahan kerana mengambil bahagian dalam satu perhimpunan tanpa permit pada tahun 2008 sempena ulangtahun pertama Bersih di Petaling Jaya, Menteri Dalam Jabatan Perdana Menteri, Nazri Aziz juga berkata bahawa keputusan untuk melepaskan dakwaan terhadap kesemua 21 individu itu terletak di tangan Jabatan Peguam Negara.

Janganlah BN menghina kebebasan kehakiman dan prinsip pengasingan kuasa dengan tolak dalih seperti ini. Ketepikan rayuan itu dengan tegas, jangan mempertahankan undang-undang lapuk yang mecengkam hak-hak asasi manusia dan biarkan kebebasan kehakiman dan prinsip pengasingan kuasa antara kehakiman, ekesekutif dan perundangan bertumbuh subur di bumi Malaysia ini.

上诉大专法令案——谁才是政府？国阵还是总检查署？

倘若国阵政府针对日前上诉庭指大专法令第15（5）（a）条文违宪的判决而向联邦法院上诉，这意味着国阵根本不将宪法原理以及司法独立放在眼里。国阵政府甚至被视为藐视三权分立的精神。

如果国阵政府真心诚意要废除或修改任何钳制基本人权的恶法如大专法令，那么国阵政府也应该果敢地作出决定，即他们不再继续针对此案作出上诉，而不是以所谓的“交由总检查署去决定”来推卸责任！

国阵政府这种推卸责任的做法非常不负责任。国人在质问：到底谁才是政府？是国阵的领袖当政府，还是总检察长当政府？

此外，在2009年的霹雳夺权事件发生后，尤其是霹雳州议会前议长西华古玛被抬走的画面仍历历在目时，国阵内阁决议就上诉庭指大专法令第15（5）（a）条文违宪而提出上诉的理由让人觉得可笑，简直在自打嘴巴。

国阵政府如果是基于捍卫三权分立精神提出上诉，就应该表现尊重三权分立的精神。国阵政府认为两位判决大专法令第15（5）（a）条文违宪的法官是解释法律的权力，以及有责任为法律的解释提供与时并进的标准，确保所有法律条文符合当初制定联邦宪法的原意，公平对待人民和政府。

国阵必须知道在这涉及四位大学生的大专法令案中，其中一名承审法官希山慕丁尤努斯在其判词中曾提及抑制大专生的言论自由，根本无助于栽培可以促进国家进步的改革者及思想家，由此可见，专司解释法律的上诉庭法官其实是在向由国阵所掌控的国会释出讯息，认为大专法令第15（5）（a）条文不适用于现代，国阵政府是时候检讨或考虑废除此抑制言论自由的法律条文。

这写决定显示内阁根本无视司法权的呼吁，也曝露国阵一直以来的“法律只为国阵所用”之丑陋心态。

更令人遗憾的是，当上诉庭法官秉持中立的原则做出非政治化、非政党化的判决时，内阁却选择袖手旁观，把责任推给总检查署。这显示国阵政府完全没有诚意要进行改革。之前马华副部长魏家祥以这个判决来歌功颂德，说“上诉庭推翻高庭裁决，显示司法独立和《联邦宪法》获得维护”以及“这将能够让在野党反思，因为民联之前频频质疑我国司法不公”等话语。现在我倒想要问魏家祥如何解释内阁这般虎头蛇尾的决定？

这并非内阁第一次作出这样的决定。虽然首相纳吉在马来西亚日宣布废除1960年内安法令与1959年驱逐法令，以及当局过后释放被拘捕的社会主义党党员和领袖，但是首相署部长纳兹里拒绝撤销总检查署提控21名参与2008年净选盟烛光会1周年的控诉。纳兹里反而把球踢给总检查署。

国阵既然口口声声说要捍卫三权分立精神时，就应该尊重法院权力的宪法基础及其独立性，放弃向联邦法院上诉，适时废除否定言论、结社和集会自由的过时法令，让我国宪政真正实现三权分立的格局。

增2000职员处理援助金，显示联邦政府执行无能

第二副财政阿末胡斯尼最近作出惊人宣布，说为协助处理500令吉援助金给家庭收入低于3000令吉的申请工作，内陆税收局将增加 2000名职员，副部长的言论让国人不禁吃惊。

此宣布显示出国阵联邦政府派发500令吉援助金的决定只是一项仓卒的即席政策，因为国阵联邦政府在拟定2012年国家财政预算案时，根本没有预算要用到2000名员工来执行政策。

联邦政府拨出了18亿令吉来执行这项政策，根据内陆税收局的统计，目前国内有大约350万户月收入低于3000令吉的家庭，因此，在该笔18亿令吉的拨款当中，有17.5亿令吉是用在那350万户的家庭上，而剩余的5000万令吉则是用在其他还未向内陆税收局登记的家庭，换句话说，在18亿令吉的拨款中，联邦政府并没有考虑到执行政策的预算。

本人质疑，联邦政府是否在最后关头才想到执行政策的难度，以致必须临时将增聘2000名职员的成本编入附加财政预算？

如果以每人平均月薪1500令吉来计算，联邦政府将耗费每个月300万令吉或每年3600万令吉来聘请这2000人，费用之高如何不叫人瞠目？

为何联邦政府不利用现有的人力资源来执行政策？联邦政府是否有意图利用国库的钱财来聘请本身巫统党员来执行发放援助金计划，变相将原本惠民的计划变成巫统的拉票工具？

倘若事实是如此，这显示出以巫统为首的联邦政府一开始并没有妥善地拟定这项计划，相反地却意图以人民的钱财让巫统的党员受益。

唯一可以确定的是，国阵推出此政策是因为民联多次要求联邦政府要照顾低收入家庭，尤其是那些月收入低于3000令吉的家庭，此外，与国阵仓卒的做法相比，民联之前很有远瞻性地主张以最低的成本来执行此政策。

民联很早已经将有关呼吁纳入之前被国阵联邦政府批评将导致国家破产的民联橙皮书（Buku Jingga），既然民联的主张将导致国家破产，为何国阵现在又要效仿民联的主张呢？

这就是国阵至今无法能够回答的问题。

2000 Pekerja Tambahan Untuk Melaksanakan Dasar Bantuan RM500 Bukti Kerajaan Persekutuan Tidak Cekap

Rakyat Malaysia dikejutkan dengan pengumuman Menteri Kewangan Kedua Dato' Seri Ahmad Husni kelmarin bahawa Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN) perlu mengupah 2000 orang pekerja tambahan bagi menguruskan permohonan daripada orang ramai bekenaan dengan bayaran wang bantuan RM500 kepada setiap keluarga dengan pendapatan isi keluarga kurang daripada RM3000.

Ini seolah-olah menunjukkan bahawa keputusan untuk memberi bantuan RM500 ini ialah keputusan tergesa-gesa atau keputusan “mi segera” daripada kerajaan persekutuan yang perlu diselit ke dalam Bajet 2012 pada saat-saat terakhir sehingga kerajaan persekutuan tidak menjangka bahawa seramai 2000 pekerja tambahan diperlukan untuk menjalankan proses ini.

Kerajaan persekutuan telah memperuntukan RM1.8 bilion untuk menjalankan program ini. Mengikut angka daripada Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN), terdapat kira-kira 3.5 juta keluarga di seluruh Malaysia dengan pendapatan isikeluarga kurang daripada RM3000 sebulan.

Justeru itu, daripada RM1.8 bilion yang diperuntukkan, sebanyak RM1.75 bilion adalah diperuntukkan untuk menampung pembayaran kepada 3.5 juta keluarga ini. Peruntukan yang selebihnya, iaitu RM50 juta ialah peruntukan luar jangka kepada keluarga-keluarga dengan pendapatan kurang daripada RM3000 yang belum berdaftar dengan LHDN.

Dengan perkataan lain, daripada peruntukan RM1.8 bilion ini, kerajaan persekutuan langsung tidak memperuntukkan satu sen pun untuk menampung perbelanjaan emolumen.

Adakah kerajaan persekutuan mendapati terdapat banyak kepincangan dengan dasar ini sehingga mereka perlu mengupah 2000 pekerja tambahan dan kos ini akan dimasukkan kemudian dalam Bajet Tambahan?

Jikalau 2000 orang pekerja tambahan diperlukan dengan gaji purata setiap pekerja ini RM1500 sebulan, maka kerajaan pesekutuan perlu membelanjakan RM3 juta sebulan ataupun RM36 juta setahun. Alangkah tinggi kosnya!

Mengapakah kerajaan persekutuan menggunakan tenaga kakitangan sedia ada untuk melaksanakan dasar ini? Adakah kerajaan persekutuan akan mengambil ahli-ahli UMNO untuk menjalankan program ini dan sekaligus menjadikan dasar ini alat pancing undi?

Jikalau ini ialah apa yang berlaku sebanarnya, maka ini menunjukkan kerajaan persekutuan tidak merancang program ini sebaik-baiknya daripada permulaaan. malahan kerajaan persekutuan di bawah UMNO pula cuba menggunakan duit kerajaan untuk memperkayakan ahli-ahli mereka sendiri.

Apa yang pasti, dasar ini dilaksanakan semata-mata desakan daripada Pakatan Rakyat (PR) yang telah berkali-kali mengingatkan kerajaan persekutuan bahawa untuk membantu golongan berpendapatan rendah, iaitu keluarga dengan pendapatan isi keluarga kurang daripada RM3000 sebulan. Lebih-lebih lagi, dasar ini akan dilaksanakan dengan kos yang paling minimum kerana ianya sudahpu n dalam perancangan PR sejak tahun-tahun kebelakangan ini berbanding dengan BN yang melaksanakan dasar ini dengan cara yang tidak cekap.

Malahan PR juga memasukkan saranan ini dalam Buku Jingga jikalau PR diberi mandat oleh rakyat untu memegang kerajaan persekutuan. Satu ketika dahulu, kerajaan persekutuan yang didalangi Barisan Nasional (BN mengkritik hebat dasar PR ini kerana ianya dikatakan akan menjadikan kerajaan bankrap. Kalau dasar ini akan membankrapkan kerajaan, mengapakah BN pula melaksanakannya sekarang?

Ini ialah soalan yang masih belum dijawab oleh BN sehingga sekarang.

外妓猖獗归咎雪政府 ，赛芝说法牵强无知

马华妇女、家庭及社会发展部副部长王赛芝指雪兰莪州州内娱乐场所增加，导致外国女子卖淫现象猖獗，是一种牵强且误导的说法，也显示出这位后门部长对于中央地方政府执法体制以及实据的无知。

王赛芝是在10月26日出席“一个大马面包慈善计划初步推介礼”时说，自2008年后，雪州娱乐场所大幅度地增加，许多娱乐中心除了提供各种按摩服务外，也提供“额外服务”，导致外国女子卖淫现象猖獗。

在没有做好功课的情况下，王赛芝此说法简直是充满误导性，去年10月掌管地方政府事务的雪州行政议员刘天球已经说明，自民联执政雪州后，就已经冻结批准执照给网咖及按摩院，因此，那些在308后出现的按摩院都属非法，即使州政府没有发出准证给这些非法按摩院，他们还是大大方方地打开门口做生意。

此外，非法按摩院的增加乃与地方政府执法权限有限有关，因为尽管地方政府有权力取缔非法按摩院，却只能施以最高1千零吉的罚款，导致这些非法经营者根本没有将地方政府放在眼里。

即使有些取得执照的娱乐场所有进行王赛芝所谓的“额外服务”，地方政府也只能根据地方政府法令进行执法行动，然而，在缺乏中央政府机构如警方及移民厅配合的情况下，也依然无法根除问题，因此仅仅靠地方政府的执法组来进行检举，也只是事倍功半。

另外，王赛芝贵为副部长，却要向移民局作出呼吁，对于王副部长的行为，本人深感疑惑。为何作为中央执政党必须要呼吁本身所掌管的部门去进行某些政策？这到底是什么执政党？

作为州政府的一员，本人在此向来自中央政府的王副部长作出呼吁，希望对方做好中央政府应该做的事情，不要再发出误导性的言论, 一个只会颠倒黑白是非的部长，只会贻笑大方。