PUSAT KHIDMAT ADN BANTING
NO. 81, TINGKAT 1, JALAN TELUK BUNUT, TAMAN DELIMA, 42700 BANTING.
TEL: +6-012-6834724, +6-012-6924724,
EMAIL: lauwengsan@gmail.com
https://linktr.ee/lauwengsan
Service centre hour: 9am to 5pm (Monday to Friday)
Saturday, August 29, 2009
KERAJAAN NEGERI KECAM TINDAKAN HINA AGAMA
马华内斗不能转移人民对PKFZ等贪污丑闻视线
交通部长翁诗杰目前因为揭发125亿令吉PKFZ贪污丑闻而与该项目主要承包商Kuala Dimensi Sdn. Bhd. (KDSB)首席执行员兼民都鲁国会议员张庆信公开闹翻,进而引发马华千万政治献金的丑闻。此外,赵明福离奇堕楼毙命的案件正通过验尸庭审讯。
本来当局应该针对PKFZ案采取行动,如今此案继续演变成翁诗杰与张庆信两人的竞技场。张庆信通过传媒高调表示曾经捐助巨额政治献金予马华,引起坊间一片哗然。
这些悬而未解的贪污丑闻涉及公众利益,应该成为全民关注的课题,因此,公众人士和媒体不应该因为马华内斗而忽略这些课题的重要性,更不应该转移人民的视线。
PKFZ高达125亿令吉的丑闻是我国立国以来数额最大的贪污丑闻。事情演变迄今,人民依然看不出一个所以然。反贪污委员会更无法履行全国27亿人民对反贪污委员会的厚望,即尽快完成这些贪污案件的调查工作,把涉案者绳之于法。
Friday, August 28, 2009
Monday, August 24, 2009
拨款
民联议员拨款最近闹得沸沸扬扬。据说,反贪污委员会接到投报,指民联议员没有兑现承诺,把拨款交到人民的手上。本文搁下反贪污委员会不谈,只谈议员拨款。
其实,坊间许多人懂得向议员申请拨款,但对申请程序和条件猛然不知。因此,纳税人也必须了解议员申请拨款的程序。这样才能有效减少拨款被'干捞'。
每个州属都有选区选区拨款。在霹雳,州政府每年为每个州选区提供15万令吉的选区拨款。在槟城则是10万令吉。在雪兰莪州,每名州议员每年可以获得50万令吉的选区拨款,数目一度媲美国会议员拨款。可以说,每一个州属(不管是民联执政还是国阵执政)都依据各个能力提供数目大小不一的选区拨款。
选区拨款的政治意味非常浓厚。在现实环境中,在野党议员不能享有选区拨款的特权,选区拨款可说是执政党议员的特权,即使是在民联执政的州属。唯一不同的是,除非联邦政府能一视同仁提供拨款给民联国会议员,那么民联执政的州属也会提供选区拨款给在野党(国阵)的州议员。
在雪州,选区拨款由土地局副县长(Assisting District Officer – ADO)保管。州议员必须向土地局提出书面申请,同时填上表格以及其他文件。州议员拨款可分为三大用途。第一、直接拨款;第二、亲民活动以及第三、小型基本建设工程(顶额2万令吉)。议员若要协助穷苦人士、神庙、社团、会馆、学校,可以通过这个项目拨出数目不超过2500令吉给各有关的受惠团体,总而言之这笔钱必须直接交到人民的手上。雪州土地局一般接获议员的申请之后就可以在大约两个礼拜后获得支票。
议员也可以举办运用选区拨款主办亲民活动如警民对话、大扫除、门户开放活动等等,顶额是1万令吉。条件是议员本身必须亲自出席活动,不然一律不能批准。议员要申领这笔拨款必须先行支付活动开销,然后必须向土地局依据申领项目一一附上收据和照片申请拨款。由于议员每周必须出席许多类似的活动,因此土地局偶尔允许议员先行申领这笔拨款,然后附上收据和照片。
至于小型工程,土地局大多只是允许议员为了弥补地方政府的不足之处而让议员动用每个工程不超过2万令吉的拨款来进行维修工作。议员大多使用这笔钱进行道路、沟渠、围墙、公园、街灯修补等等小型工程,而且必须确保不会和地方政府、公共工程局以及其他政府部门的工程或项目重叠。工程必须交由符合政府资格的F级承包商负责。
由于这是联邦政府的指令,因此民联州政府目前暂时不能委任不受承认的非土著承包商,惟议员有责任监督工程的进展,确保不会偷工减料。由于是小型工程,因此针对一些公众人士不能强求议员处理复杂和涉及更大款项的工程。竣工后,土地局的技术人员和承包商将会实地检查每一项工程所申领的拨款,同时必须获得州议员的核准,附上照片才能完成整个申领的程序。时间一般可花上好几个月。
Saturday, August 22, 2009
DAP membidas tindakan sabotaj terhadap SPRM
Wednesday, August 19, 2009
SPRM melanggari hak asasi manusia semasa menyiasat Wong Chuan How
Jikalau SPRM dapat menjalankan tugas dengan telus, adil, profesional dan bebas, maka SPRM tidak perlu meminta pendapat kerajaan berkenaan mekanisme siasatan terhadap kes rasuah yang melibatkan ahli-ahli politik.
Sebenarnya, beberapa siri perkara yang melibatkan SPRM serta kenyataan-kenyataan yang dikeluarkan oleh pengurusan tertinggi SPRM telah menjejaskan kredibiliti SPRM sendiri.
Kami masih ingat kenyataan Pengerusi SPRM Dato’ Seri Ahmad Said Hamdan bahawa SPRM mempunyai bukti yang kukuh untuk membuktikan Menteri Besar Selangor Tan Sri Abdul Khalid bin Ibrahim terlibat dalam jenayah rasuah dalam isu “lembu dan kereta”.
Walaupun begitu, setelah sekian lama menunggu, SPRM dan Jabatan Peguam Negara masih belum mendakwa Tan Sri Abdul Khalid bin Ibrahim ke mahkamah berhubungan dengan kes rasuah yang dimaksudkan itu.
Adakah ini bermakna bahawa SPRM sebenarnya tidak mempunyai bukti yang kukuh? Jika ya, mengapakah Pengerusi SPRM bertindak tidak profesional dengan mengeluarkan kenyataan yang tidak profesional ini?
Satu lagi contoh penangguhan pendakwaan mantan Ahli Dewan Undangan Negeri (ADUN) Semenyih, Datuk Ahamad Kuris Mohd. Nor dari UMNO atas empat tuduhan rasuah yang berlaku dua tahun yang lalu oleh SPRM pada 14 Januari 2009。
Pendakwaan sepatutnya dijadualkan pada hari berkenaan, iaitu tiga hari sebelum hari pengundian Pilihanraya Kecil Parlimen Kuala Terengganu pada 17 Januari 2009. Alasan yang diberi oleh SPRM pada masa itu ialah supaya ianya tidak mengganggu proses pilihanraya di Kuala Terengganu.
Sudah tentu kita akan bertanya-tanya apakah kaitan pendakwaan seorang mantan ADUN UMNO dengan PRK Parlimen Kuala Terengganu?
Tidak cukup dengan itu, sebelum krisis politik di Perak berlaku, Ahmad Said Hamdan pernah mengatakan bahawa SPRM akan menyiasat sama ada terdapat elemen-elemen rasuah sehari selepas ADUN Bota yang asalnya daripada UMNO melompat ke Parti KeADILan Rakyat (PKR).
Yang anehnya ialah, apabila ADUN Bota ini melompat kembali ke UMNO, Ahmad Said Hamdan pula tidak mengeluarkan kenyataan yang sama.
Ketiga-tiga contoh ini telah mengikis keyakinan rakyat terhadap kebebasan SPRM. Kes kematian Teoh Beng Hock sekali lagi membuktikan kelemahan SPRM dalam menjalankan tugasnya. Samada mendiang Teoh Beng Hock mati dibunuh atau bunuh diri, kita tidak dapat menafikan bahawa peristiwa sedih ini berlaku di premis SPRM sendiri.
Adakah Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Dato’ Seri Nazri Abdul Aziz dan Ketua Bahagian Siasatan Dato’ Mohd Sukri Abdull dapat menafikan realiti bahawa orang ramai telah kehilangan keyakinan terhadap profesionalisme, kredibiliti serta kebebasan SPRM dalam menjalankan siasatan-siasatannya?
Lebih-lebih lagi, SPRM telah melanggari hak asasi manusia semasa menyiasat kes Wong Chuan How
1. Menggunakan peruntukan yang salah. SPRM harus menggunakan Seksyen 49 Akta SPRM 2009 untuk menahan mana-mana individu, dan bukannya Seksyen 53 Akta berkenaan.
Ini adalah kerana Seksyen 49 (Kesalahan di bawah Akta menjadi kesalahan boleh tangkap dan kuasa pegawai Suruhanjaya berhubungan dengan penyiasatan) yang terletak di bawah bahagian kelima Akta ini adalah mengenai penyiasatan, pemeriksaan dan penggeledahan, penyitaan dan penangkapan.
Seksyen 53 (Kebolehterimaan pernyataan orang tertuduh) yang terletak di bawah bahagian keenam akta ini hanya mengenai keterangan sahaja dan langsung tidak menyentuh tentang penangkapan mana-mana individu.
2. SPRM Mungkir janji. Sebelum SPRM dating ke pejabat Wong Chuan How, SPRM telah berjanji melalui telefon bahawa mereka akan datang ke pejabat beliau untuk merekodkan keterangan SPRM. Tanpa disedari Wong, SPRM telah datang ke pejabat Wong pada pagi 14 Ogos 2009 dan mengeluarkan notis di bawah Seksyen 53 Akta SPRM 2009, bahawa Wong telah ditahan dan beliau perlu datang ke Ibu Pejabat SPRM.
3. Tidak mengeluarkan dokumen-dokumen pengenalan diri. Semasa penahanan Wong Chuan How oleh SPRM, pegawai-pegawai tidak memakai apa-apa tag nama. Pegawai-pegawai SPRM juga enggan memperkenalkan diri sendiri semasa penangkapan dibuat. Apabila Wong Chuan How membuat laporan polis di balai polis Sungai Pelek, Pegawai-pegawai SPRM juga tidak memberi kerjasama apabila diminta untuk memberi nama-nama mereka. Tindakan ini seakan-akan sama dengan Polis Rahsia Nazi Jerman, Gestapo semasa perang dunia kedua.
SPRM harus memahami realiti bahawa mereka bukan sahaja dikecam dan dikritik oleh DAP, malahan oleh seluruh rakyat Malaysia yang cintaikan pentadbiran baik dan keluhuran undang-undang. Penyelewengan-penyelewengan di atas inilah yang menyebabkan kredibiliti SPRM terjejas, sekaligus menyebabkan orang ramai mengecam SPRM.
Monday, August 17, 2009
反贪污委员会在执行公务时侵犯人权
Friday, August 14, 2009
Wong Chuan How assaulted and vioated
You can follow some of the photographs here.
PKFZ – SPRM Nampak Kuman Di Seberang Laut Tetapi Gajah Di Depan Mata Tak Nampak
Mengapakah SPRM belum menyiasat kes rasuah BN yang dilaporkan lebih awal daripada kes Rodziah?
Thursday, August 13, 2009
Isu larangan menjual minuman beralkohol: UMNO jangan berpoliticking
Sunday, August 09, 2009
反贪会索4议员资料 查雪议长邓章钦
DAP pun ada Melayu...
郭素沁:非回教徒助打江山 回教黨應公平施政
Friday, August 07, 2009
Conversation with MACC Abu Kassim at about 5pm on 16th July 2009 in Selangor MACC Office
禁酒令问题源自便利店午夜售酒
他也点出另一项问题,即如何定义“回教徒居多地区”,这是否会因此而隔离回教徒与非回教徒社群,就像德国在第二次世界大战时隔离犹太社群一样。
尽管州务大臣卡立针对雪州禁酒令祭出封口令,但是刘永山今日仍积极讨论此事,不过其文告内容只限于整理与厘清问题的焦点。
回教徒午夜后从便利店买酒
这名行动党雪州秘书表示,本身曾出席数场与雪州回教党领袖的会议,发现回教党关注的是7-11便利店售卖酒精饮品的问题。
他将问题简化为四点:
(一)问题出现在7-11便利店营业24小时,并在午夜后继续售酒;
(二)让问题更严重的是,7-11便利店位于回教徒居多的地区,而且在这些便利店工作的大多是年轻回教徒;
(三)虽然7-11便利店已落实内部条规,禁止柜台出售酒精饮品给回教徒顾客,但是基于执法不严,售卖酒精饮品给回教徒顾客的事件依然发生;
(四)必须定义“回教徒居多的地区”,但是看来这并非易事,因为其诠释因人而异。
难道学德国实行隔离政策?
针对第四点,刘永山提出数项问题,“我们是否要根据一个国会或州会议席的回教徒选民比例来定义?”
“还是要根据一个地区的回教徒居民来定义?如果是这样,我们要如何诠释这些地区的界限?”
“我们也必须问,多么高的比例才算是‘回教徒居多的地区’?是51%、66%、70%还是90%?”
他进一步指出,此举是否会如同德国隔离犹太人社群一样,隔离回教徒与非回教徒社群。
应先通过内部管道尝试解决
另外,刘永山指出,虽然啤酒属于酒精饮品,但是在法律上却不属于“烈酒”(minuman keras),因为要售卖“烈酒”的商家必须向当局申请特别执照,但啤酒却是任何人都能出售,并不受法律所限制。
“我希望这篇文章能帮助大家更加了解这项课题,尤其是我们来自回教党的朋友,因为完全没有必要在还未通过内部管道解决之前,就发表公开声明。”
酒精8%以下不由市议会管
此外,根据现有条例,只要获得关税局批准,业者就能售卖酒精含量8%以下的饮品,不受地方政府管制;若超过8%才需要向地方议会申请执照。
而且为了尊重回教徒社群,沙亚南市议会已通过在第1至24区,禁止售卖酒精含量5%以上的饮品。
Wednesday, August 05, 2009
The real issue behind beer-ban
First, how do we define "Muslim-majority" area? Are we going to base it on the percentage of Muslim voters in a Parliament or State seat? Are we going to base it instead on the percentage of Muslim residents in an area? If so, how do we define the boundary of the area as it can be a heavy task despite the fact that this can be done easily in urban areas like Petaling Jaya, Subang Jaya and Shah Alam as these municipalities are divided into sections or sub-sections.
Also, we have to ask how big a percentage can we use to define an as "Muslim-majority” area? Can we base it on 51%, 66%, 70% or even 90%? Can we segregate the non-Muslims from the Muslims just like how the Nazis did in Germany when they segregated the Jews from the Germans community?
Second, do we understand the issue well? I have attended a few rounds of meeting with PAS Selangor leaders over the issue and it seems to me that PAS is concerned on the sales of alcoholic drinks (beers included) in 7-11 convenient stores. As you know, such convenient stores are opened 24-hour a day. This means one can easily buy beers from 7-11 outlets even after midnight. To the Muslims, this is worrying as young Muslims can easily buy and consume alcoholic beverages from 7-11 outlets and this leads to more social problems. Most of them buy alcoholic drinks around midnight.
Third, though beer is an alcoholic drink, it is not considered as "arak" or "minuman keras" legally speaking. Traders who want to sell "arak" or "minuman keras" has to apply a special license from the Land Office and other rules. Whereas for beer, it is basically a "free-for-all" item, meaning that anybody can sell it anywhere they like as there is no legal provision to restrict the sales of beer.
So we can summarize the problems as follow:
1. The problem lies with 7-11 outlets operating 24 hours a day and selling alcoholic drinks even after midnight.
2. The problem is further compounded if there are any 7-11 outlets operating in a Muslim-majority area. Most of the staffs employed at these outlets are young Muslims.
3. Due to lax enforcement, sales of alcoholic drinks to Muslim customers are still happening though 7-11 has implemented several in-house rules not allowing its counter staffs selling alcoholic drinks to Muslim customers.
4. There is a need to define "Muslim-majority area" and it seems that it is unlikely to be an easy task. Different people will have different interpretation.
I hope this article can help everybody to better understand the issue especially our friends from PAS as it is absolutely unnecessary to make open statement on this matter before resolving it through internal channel.